طبیعت و توریسم (طبیعت ایران و جهان، نقاط دیدنی، گردشگری)؛ - نمایش پست تنها

emily · 20-04-2011, 09:33 AM

شكار ورزشي(تروفه)

شكار ورزشي(تروفه)بر اساس تعريفي،شكار حيوانات نر،پير وسالخورده است كه در راستاي اين امر سازمانهاي متعددي در جهان تشكيل شده و به ركوردگيري و ثبت بهترين شكارها(سن،زيبايي و ...)در كتابها،اهداي جوايز و مدال و ديپلم به اين قبيل شكارگران مي كنند كه از مهمترين اين سازمانها مي توان به ROWLAND-WARDSبا بيش از 125 سال سابقه اشاره كرد كه هر چهار سال يكبار آمار برترين هاي شكار پنج قاره را در كتابي چاپ مي كند و نيز انجمن CIC و بون اند كراكت و نيز كاپ معروف ودربي در آمريكا كه هر چند سال يكبار به برترين شكارگر اهدا ميكنند.(مجله شكار/شماره 8/صفحه64)

گفته ميشود اين سازمانها در راستاي ممانعت از شكار حيوانات ماده و نرهاي جوان ويا تعداد كشي دست به چنين اقداماتي مي زنند،حال جاي پرسش وجود دارد كه آيا كساني جز شكارگران اين سازمانها را بنيان نهاده اند؟!

شكارگران ميگويند كه اين نوع شكار به جهت حفاظت از حيوانات ماده و نيز نرهاي جوان كه داراي قابليت باروري بالا و در نتيجه حفظ نسل هستند انجام ميگيرد،چرا كه حيوانات نر سال خورده علاوه بر آن كه خود قابليت باروري كافي ندارند،به علت وجود شاخ هاي بزرگ و سنگين و استفاده از آنها جهت منازعه بر سر ماده ها مانع جفت گيري نرهاي جوان با شاخ هاي كوچك و قابليت باروري بالا با ژني قوي و سالم مي شوند و لذا شكار آنها علاوه بر تحصيل تروفه اي ارزشمند توسط شكارچي و حفظ آثار طبيعي ملي(!) حكم هرس گياهان اضافي،پير و غير بارور توسط باغبان در باغ را دارد(مجله شكار/شماره 8/صفحه65)

شايد اين جملات در نظر اول بسيار مقبول بيايد اما،همين چند سطر كافيست تا توجيهي باشد براي جمعيت رو به انقراض گوشتخواران بزرگ ايران،در واقع انسان با شكار،ناخواسته تبديل به رقيب اصلي صاحبان اولين حلقه از زنجيره غذايي كه همانا حيوانات گوشتخوارند مي شود و در طول تاريخ نيز ثابت شده است كه هيچ حيواني قدرت رقابت با انسان دوپا را نداشته و نخواهد داشت.

آن كل،قوچ يا گوزن پيري كه قرار است با شليك گلوله يك شكارگر هرس شود،در واقع سهم پلنگيست كه خداوند باغباني كوه و جنگل را در فطرتش نهاده است و همه مي دانيم كه اولين گزينه غذايي براي حيوان گوشتخوار پيرترين و آسيب پذير ترين عضو گله محسوب مي شود.

آن قوچ نر سالخورده شايد شاخهاي مهيبي داشته باسد كه نرهاي جوان را بترساند اما در عوض به چالاكي جوانان توان گريز ندارد و حيوان گوشتخوار اين موضوع را خيلي بهتر از من و شما درك ميكند!

مشكل اصلي اين است كه در اكثر موارد به پيش پاي خود مي نگريم و اصلا به چشمانمان زحمت نگاهي دقيق را نمي دهيم؛ما شايد با شليك گلوله به پير ترين عضو گله كل ها در نظر نخست به گله خدمت كنيم اما با نگاهي موشكافانه تر در مي يابيم ،اين عمل نه تنها خدمت نيست بلكه مصادف است با زدن زخمي جبران ناپذير و نابخشودني بر پيكر جمعيت پلنگان و يوزانمان!

پايا همان يوز قلاده گذاري شده اي كه مرداد ماه سال گذشته در درگيري با پلنگ كشته شد،آيا به دليل كمبود منابع غذايي نمرد؟!

مگر نه اين است كه در طبيعت يوز سعي مي كند از چشم پلنگ دور بماند(به دليل اندامي كوچكتر و نيروي بدني كمتر) با اين حال پايا آنقدر از گرسنگي به تنگ آمده بود كه خطر مبارزه با پلنگ را براي تكه اي گوشت به جان خريد! اين به چه معناست؟!

حال ما بر سر و صورتمان مي كوبيم كه اي واي يوز و پلنگمان در حال انقراضند.آيا نبايد به جاي قلاده گذاري به فكر ازدياد غذايشان باشيم؟

همان كل پيري كه دوستان شكارگرمان به بهانه شكار تروفه مي گويند شاخه اي خشك است كه بايد با گلوله هرسش كنند،آيا يكي از همان شاخه هاي خشك نمي توانست جان پايا را حفظ كند؟!

حال تصميم با شما خواننده عزيز است كه شكار(تروفه يا غير آن)را مدافع طبيعت بدانيد يا مهاجمش!

جوابیه کوتاه :

معمولا حیوانات پیر قادر به جفت گیری با تمام ماده های گله نیستند (به علت کم بودن تحرک نمیتوانند تمام ماده های گله را تعقیب کنند و بیضه های انها توان تولید اسپرم به میزان کافی برای جفت گیری با چند ماده را ندارند). که این باعث میشود که ماده ها یک سال نابارور بمانند وچه بسا سالهای بعد هم چنین باشد که افت جمعیتی حیات وحش در زیستگاه اتفاق افتد . که این هم برای نسل خود حیوان وهم برای ادامه بقای گوشتخواران طبیعت بد است زیرا تعداد طعمه ها برای زیست انها کاهش پیدا میکند گوشت خوارانی که فقط قادر به گرفتن حیوانات پیر باشند معمولا در دوران کهولت سن قرار دارند و به زودی خواهند مرد و گوشتخواران جوان وسالم قادرند هر کل یا قوچی را بگیرند.

الک پیرتر با گردن کلفتی اجازه جفت گیری را به نر های جوان نمیدهد.

و درست است که حیوانت پیر ممکن است طعمه گوشت خواران شوند ولی شکار تروفی را به خوبی در نیافته اید در شکار تروفه در کشورهایی مانند کانادا که قوانینی در راستای کنالیزه کردن شکار به طرف شکار تروفه دارند شکارچی حق ندارد کل لاشه شکار را از منطقه خارج کند و باید سهم گوشتخواران منطقه را از لاشه در منطقه باقی بگذارد.ممکن است گفته شود که بهتر است که طعمه های پیر را شکار نکنیم زیرا انها شکارشان برای گوشتخواران راحتتر است.

ولی این را باید در نظر گرفت که اگر گوشتخوارانی که فقط قادرند حیوانات پیر را شکار کنند در محیط عمر طولانی داشته باشند و ژن معیوب خود را به نسلهای اینده انتقال بدهند بعد از چند نسل گوشتخوارانی خواهیم داشت که از نظر ژنتیکی افت کرده اند ودیگر قادر نیستند طعمه های جوان وسالم را به دست بیاورند نباید گذاشت که گوشتخواران ضعیف زیاد انتقال ژن معیوب خود را انجام دهند وبا شکار تروفه میتوان از این انتقال به طور طبیعی جلو گیری کرد.پس از این نگر هم شکار تروفه مفید خواهد بود.

در ضمن پایا در منطقه ای((پناهگاه حیات وحش دره گز)) مرد که شکار حدود چندین دهه است که در آنجا انجام نمیشود اگر شکار باعث افت جمعیت حیات وحش میبود خوب بود در این چند دهه که شکار در این منطقه انجام نمیشده طعمه به اندازه کافی برای زیست یوز در ان منطقه افزایش می یافت که این نشان میدهد که علت افت جمعیتی حیات وحش شکار نیست.بلکه به نگر من دامداری سنتی وچرای گوسفند و به طبع آن اشغال زیستگاه و از هم پاشیده شدن حیات وحش است.

در ضمن پرسیده بودید که :((گفته ميشود اين سازمانها در راستاي ممانعت از شكار حيوانات ماده و نرهاي جوان ويا تعداد كشي دست به چنين اقداماتي مي زنند،حال جاي پرسش وجود دارد كه آيا كساني جز شكارگران اين سازمانها را بنيان نهاده اند؟!))

خب این گفته شما که شکارچیان برای نیاز خود دست به ایجاد این سازمانها زده اند دو سفسطه نهانی دارد اول سفسطه پرداختن به انگیزه و دو سفسطه حمله شخصی.خوب فرض را بر این بگیریم که شکار چیان این سازمانها را بنا نهاده اند و انگیزه شخصی از ان داشته ویا دارند.خب در نتیجه چه فرقی کرده است غیر از این بوده است که به حفظ محیط زیست کمک کرده اند.اصلا بیاید فرض کنید فقط پول محرک این کار انها بوده . چه تفاوتی میکند . مهم نتیجه است که به حفظ حیات وحش و مبارزه با تعداد کشی انجامیده است . برای این است که سفسطه پرداختن به انگیزه حتی اگر پیش فرض سفسطه گر درست باشد کاری غیر منطقی است.

پاینده باشید.

20-04-2011, 09:33 AM	#1
emily (کاربر طلایی) تاریخ عضویت: Feb 2011 نوشته ها: 956	شكار ورزشي(تروفه) شكار ورزشي(تروفه) شكار ورزشي(تروفه)بر اساس تعريفي،شكار حيوانات نر،پير وسالخورده است كه در راستاي اين امر سازمانهاي متعددي در جهان تشكيل شده و به ركوردگيري و ثبت بهترين شكارها(سن،زيبايي و ...)در كتابها،اهداي جوايز و مدال و ديپلم به اين قبيل شكارگران مي كنند كه از مهمترين اين سازمانها مي توان به ROWLAND-WARDSبا بيش از 125 سال سابقه اشاره كرد كه هر چهار سال يكبار آمار برترين هاي شكار پنج قاره را در كتابي چاپ مي كند و نيز انجمن CIC و بون اند كراكت و نيز كاپ معروف ودربي در آمريكا كه هر چند سال يكبار به برترين شكارگر اهدا ميكنند.(مجله شكار/شماره 8/صفحه64) گفته ميشود اين سازمانها در راستاي ممانعت از شكار حيوانات ماده و نرهاي جوان ويا تعداد كشي دست به چنين اقداماتي مي زنند،حال جاي پرسش وجود دارد كه آيا كساني جز شكارگران اين سازمانها را بنيان نهاده اند؟! شكارگران ميگويند كه اين نوع شكار به جهت حفاظت از حيوانات ماده و نيز نرهاي جوان كه داراي قابليت باروري بالا و در نتيجه حفظ نسل هستند انجام ميگيرد،چرا كه حيوانات نر سال خورده علاوه بر آن كه خود قابليت باروري كافي ندارند،به علت وجود شاخ هاي بزرگ و سنگين و استفاده از آنها جهت منازعه بر سر ماده ها مانع جفت گيري نرهاي جوان با شاخ هاي كوچك و قابليت باروري بالا با ژني قوي و سالم مي شوند و لذا شكار آنها علاوه بر تحصيل تروفه اي ارزشمند توسط شكارچي و حفظ آثار طبيعي ملي(!) حكم هرس گياهان اضافي،پير و غير بارور توسط باغبان در باغ را دارد(مجله شكار/شماره 8/صفحه65) شايد اين جملات در نظر اول بسيار مقبول بيايد اما،همين چند سطر كافيست تا توجيهي باشد براي جمعيت رو به انقراض گوشتخواران بزرگ ايران،در واقع انسان با شكار،ناخواسته تبديل به رقيب اصلي صاحبان اولين حلقه از زنجيره غذايي كه همانا حيوانات گوشتخوارند مي شود و در طول تاريخ نيز ثابت شده است كه هيچ حيواني قدرت رقابت با انسان دوپا را نداشته و نخواهد داشت. آن كل،قوچ يا گوزن پيري كه قرار است با شليك گلوله يك شكارگر هرس شود،در واقع سهم پلنگيست كه خداوند باغباني كوه و جنگل را در فطرتش نهاده است و همه مي دانيم كه اولين گزينه غذايي براي حيوان گوشتخوار پيرترين و آسيب پذير ترين عضو گله محسوب مي شود. آن قوچ نر سالخورده شايد شاخهاي مهيبي داشته باسد كه نرهاي جوان را بترساند اما در عوض به چالاكي جوانان توان گريز ندارد و حيوان گوشتخوار اين موضوع را خيلي بهتر از من و شما درك ميكند! مشكل اصلي اين است كه در اكثر موارد به پيش پاي خود مي نگريم و اصلا به چشمانمان زحمت نگاهي دقيق را نمي دهيم؛ما شايد با شليك گلوله به پير ترين عضو گله كل ها در نظر نخست به گله خدمت كنيم اما با نگاهي موشكافانه تر در مي يابيم ،اين عمل نه تنها خدمت نيست بلكه مصادف است با زدن زخمي جبران ناپذير و نابخشودني بر پيكر جمعيت پلنگان و يوزانمان! پايا همان يوز قلاده گذاري شده اي كه مرداد ماه سال گذشته در درگيري با پلنگ كشته شد،آيا به دليل كمبود منابع غذايي نمرد؟! مگر نه اين است كه در طبيعت يوز سعي مي كند از چشم پلنگ دور بماند(به دليل اندامي كوچكتر و نيروي بدني كمتر) با اين حال پايا آنقدر از گرسنگي به تنگ آمده بود كه خطر مبارزه با پلنگ را براي تكه اي گوشت به جان خريد! اين به چه معناست؟! حال ما بر سر و صورتمان مي كوبيم كه اي واي يوز و پلنگمان در حال انقراضند.آيا نبايد به جاي قلاده گذاري به فكر ازدياد غذايشان باشيم؟ همان كل پيري كه دوستان شكارگرمان به بهانه شكار تروفه مي گويند شاخه اي خشك است كه بايد با گلوله هرسش كنند،آيا يكي از همان شاخه هاي خشك نمي توانست جان پايا را حفظ كند؟! حال تصميم با شما خواننده عزيز است كه شكار(تروفه يا غير آن)را مدافع طبيعت بدانيد يا مهاجمش! جوابیه کوتاه : معمولا حیوانات پیر قادر به جفت گیری با تمام ماده های گله نیستند (به علت کم بودن تحرک نمیتوانند تمام ماده های گله را تعقیب کنند و بیضه های انها توان تولید اسپرم به میزان کافی برای جفت گیری با چند ماده را ندارند). که این باعث میشود که ماده ها یک سال نابارور بمانند وچه بسا سالهای بعد هم چنین باشد که افت جمعیتی حیات وحش در زیستگاه اتفاق افتد . که این هم برای نسل خود حیوان وهم برای ادامه بقای گوشتخواران طبیعت بد است زیرا تعداد طعمه ها برای زیست انها کاهش پیدا میکند گوشت خوارانی که فقط قادر به گرفتن حیوانات پیر باشند معمولا در دوران کهولت سن قرار دارند و به زودی خواهند مرد و گوشتخواران جوان وسالم قادرند هر کل یا قوچی را بگیرند. الک پیرتر با گردن کلفتی اجازه جفت گیری را به نر های جوان نمیدهد. و درست است که حیوانت پیر ممکن است طعمه گوشت خواران شوند ولی شکار تروفی را به خوبی در نیافته اید در شکار تروفه در کشورهایی مانند کانادا که قوانینی در راستای کنالیزه کردن شکار به طرف شکار تروفه دارند شکارچی حق ندارد کل لاشه شکار را از منطقه خارج کند و باید سهم گوشتخواران منطقه را از لاشه در منطقه باقی بگذارد.ممکن است گفته شود که بهتر است که طعمه های پیر را شکار نکنیم زیرا انها شکارشان برای گوشتخواران راحتتر است. ولی این را باید در نظر گرفت که اگر گوشتخوارانی که فقط قادرند حیوانات پیر را شکار کنند در محیط عمر طولانی داشته باشند و ژن معیوب خود را به نسلهای اینده انتقال بدهند بعد از چند نسل گوشتخوارانی خواهیم داشت که از نظر ژنتیکی افت کرده اند ودیگر قادر نیستند طعمه های جوان وسالم را به دست بیاورند نباید گذاشت که گوشتخواران ضعیف زیاد انتقال ژن معیوب خود را انجام دهند وبا شکار تروفه میتوان از این انتقال به طور طبیعی جلو گیری کرد.پس از این نگر هم شکار تروفه مفید خواهد بود. در ضمن پایا در منطقه ای((پناهگاه حیات وحش دره گز)) مرد که شکار حدود چندین دهه است که در آنجا انجام نمیشود اگر شکار باعث افت جمعیت حیات وحش میبود خوب بود در این چند دهه که شکار در این منطقه انجام نمیشده طعمه به اندازه کافی برای زیست یوز در ان منطقه افزایش می یافت که این نشان میدهد که علت افت جمعیتی حیات وحش شکار نیست.بلکه به نگر من دامداری سنتی وچرای گوسفند و به طبع آن اشغال زیستگاه و از هم پاشیده شدن حیات وحش است. در ضمن پرسیده بودید که :((گفته ميشود اين سازمانها در راستاي ممانعت از شكار حيوانات ماده و نرهاي جوان ويا تعداد كشي دست به چنين اقداماتي مي زنند،حال جاي پرسش وجود دارد كه آيا كساني جز شكارگران اين سازمانها را بنيان نهاده اند؟!)) خب این گفته شما که شکارچیان برای نیاز خود دست به ایجاد این سازمانها زده اند دو سفسطه نهانی دارد اول سفسطه پرداختن به انگیزه و دو سفسطه حمله شخصی.خوب فرض را بر این بگیریم که شکار چیان این سازمانها را بنا نهاده اند و انگیزه شخصی از ان داشته ویا دارند.خب در نتیجه چه فرقی کرده است غیر از این بوده است که به حفظ محیط زیست کمک کرده اند.اصلا بیاید فرض کنید فقط پول محرک این کار انها بوده . چه تفاوتی میکند . مهم نتیجه است که به حفظ حیات وحش و مبارزه با تعداد کشی انجامیده است . برای این است که سفسطه پرداختن به انگیزه حتی اگر پیش فرض سفسطه گر درست باشد کاری غیر منطقی است. پاینده باشید.