طوفانهاي گرد و غبار و اثر آن بر انسان و محیط زیست
در کل انتشار سالانه گرد و غبار از چین حدود 25تا 43 میلیون تن برآورد می شود (Xuan و همکاران 2000). از این مقدار، 30 درصد مربوط به ته نشست های مناطق بیابانی ، 20 ٪ ته نشست های مسیر باد درون سرزمین چین و 50 درصد مربوط به آنهایی است که از مسافت های طولانی از جمله ژاپن و جزایری که در مسیر باد قرار دارند،حمل شده اند. غلظت آئروسول های (گرد و گاز موجود در هوا) طوفان گرد و غباری که در طول بهار و در سال 2001 در پکن تفاق افتاد حدود 6000 میلی گرم در مترمکعب یعنی بیش از 30 برابر روزهای معمولی بود (Kar & Takeuchi 2004).
رویدادهای گرد و غبار که در سئول ، کره جنوبی ، ثبت شده اند به طور متوسط 4 روز برآورد شده است که روند رو به صعودی را در سالهای اخیر نشان می دهد. گرد و غباری که از شمال چین سرچشمه میگیرد تهدیدی برای کیفیت هوا، سلامت انسان، حمل و نقل و صنعت چین ، ژاپن، و کره جنوبی محسوب می شود. مسائل بهداشت و درمان شامل مشکلات تنفسی و عفونت چشم در چین و کره جنوبی و همچنین رابطه مشکوک میان توفانهای گرد و غبار و بیماریهای پا و دهان در کره جنوبی از جمله عواقب این طوفانهای گرد و غبار است. بارهای سنگین گرد و غبار منجر به تصادفات و بسته شدن فرودگاه ها ، از جمله فرودگاه بین المللی پکن می شود.
ذرات گرد و غبار از طریق ایجاد خراشهای بسیار ریز روی کامپیوترها می تواند تهدیدی برای صنایع الکترونیک کره جنوبی بشمار رود. خط سیر وقایع گرد و غبارهای بهاری، هوا را بسمت مناطق به شدت صنعتی چین و کره جنوبی حرکت می دهد (Chun et al. 2001). گرد و غبارهای ریزتر(کوچکتر از 1میکرومتر) آلاینده های انسانی ، اکسید نیتروژن و دی اکسید گوگرد را جذب می کند این ذرات گرد و غبار که وارد ژاپن می شوند از طریق پساب های صنعتی به اسیدی شدن خاک کمک می کنند.