بیابانهای استان قزوین از جنبه ژئومرفولوژی
اشكال ژئومرفولوژی خاص بيابان در استان قزوين به شرح زیر شناسایی شده اند
1- بدلند
اين رخساره فرسايشي خاص بيابان نزديك به 594 كيلومتر مربع یعنی 8/3 درصد از مساحت كل استان را تشكيل مي‌دهد.گسترش جغرافيايي اين رخساره در شمال، جنوب و جنوب غرب استان قزوين است.
2- بسترهاي طغياني در مسير شبكه آبراهه‌ها
بستر طغياني به سطحي گفته مي‌شود كه طي سيلاب و طغيان رودخانه توسط آب پوشيده مي‌شود. غالبا به اين محدوده دشت سيلابي نيز اطلاق مي‌گردد مساحت این رخساره در استان به 1380 کیلومتر مربع می رسد
3- دشت سر
بر اساس این مطالعه دشت سرهاي شناسايي شده در استان قزوين به دو دسته دشت سرهاي عريان و تراكمي تقسيم شده‌اند.
3-1- دشت سرهاي تراكمي
اين نوع از دشت سر که در محدوده مرز دشت و آبرفت واقع مي‌شود حدود 1409کیلومتر مربع از استان را در بر می گیرد.
3-2- دشت سرهاي عريان :
اين نوع از دشت سرها در محدوده بالادست آبرفت‌ها واقع شده و جزئي از محدوده دشت‌ها محسوب مي‌گردند حدود 962کیلومتر مربع از استان را در بر می گیرد.
4- گنبدهاي نمكي
این عارضه سطح بسیار کوچکی از استان و حدود 3 کیلومتر مربع را در بر می گیرد.
بر اساس نقشه تهيه شده، مساحت هر يك از رخساره‌هاي مورد مطالعه و درصد مساحت آنها نسبت به كل مساحت استان اندازه‌گيري و محاسبه شده است (جدول زير). بررسی حاصل از این نقشه نشان مي‌دهد كه اشكال مزبور در بخشهاي مرکزی، جنوب غربی و قسمتی نیز در شمال شرق استان گسترش بيشتري دارند.