طبیعت و توریسم (طبیعت ایران و جهان، نقاط دیدنی، گردشگری)؛

روباه شني

جثه اين جانور از روباه معمولي کوچک تر است ولي گوش ها نسبتاً بزرگ تر هستند و بر خلاف روباه معمولي، پشت گوش ها سياه نيست (غالباً به رنگ پشت بدن و معمولاً زرد متمايل به نارنجي است). در دو طرف صورت اين جانور، دو نوار قهوه يي متمايل به سياه مشاهده مي شود که از اطراف چشم ها به گوشه دهان امتداد يافته اند.

http://nature.harferooz.com/photos/i...051ef7138e.jpg

زيستگاه اصلي آن مناطق بياباني و استپي است و در ايران، در منطقه حاشيه کوير مرکزي، سيستان و بلوچستان، فارس، خوزستان، بندرعباس و جزيره قشم زندگي مي کند. پراکنش جهاني روباه شني نيز به شمال آفريقا، عربستان و افغانستان محدود مي شود.

روباه شني، مانند روباه معمولي شبگرد است و معمولاً در روز ديده نمي شود. معمولاً تک زي است و البته گاهي نيز در دسته هاي کوچک زندگي مي کند و ممکن است در يک ناحيه، چند لانه روباه شني يافت شود. سوسک، جوندگان کوچک، خزندگان، لاشه حيوانات و مواد گياهي نظير برگ، دانه هاي آب دار و صيفي جات رژيم غذايي آن را تشکيل مي دهد.

البته در منطقه رباط پشت بادام يزد تعدادي روباه شني در حال خوردن هندوانه نيز مشاهده شده اند. طول عمر اين حيوان نيز در اسارت 5/6 سال است. به دليل آنکه روباه شني معمولاً در مناطق بياباني و دور از دسترس زندگي مي کند، خطر چنداني نسل اين جانور را تهديد نمي کند. اما در سال هاي 1359 و 1360 اکثر روباه هاي شني پارک ملي کوير، به علت نامشخصي (که احتمالاً طعمه هاي مسموم کار گذاشته شده توسط دامداران براي کشتن گرگ بوده است) از بين رفته اند.