طبیعت و توریسم (طبیعت ایران و جهان، نقاط دیدنی، گردشگری)؛

مینی جکوی ایرانی

نام علمی : tropiocolotes persicus persicus

نام انگلیسی: persian dwarf gecko

نام فارسی: مینی جکوی ایرانی

مشخصات: فلسهاي پشتي صاف؛ تيغه هاي زير انگشتي صاف؛ داراي دو جفت فلس زير چانه اي؛ نوارهاي تيره عرضي پشتي باريك و پهناي آنها كمتر از نصف پهناي فاصله بين آنهاست، و با حاشيه مشخص روشن؛ پهناي نوارهاي دم باريكتر از فضاي بين هم هستند.

رنگ آميزي: رنگ پس زمينه پشتي زرد ليمويي، با 5 نوار عرضي تيره، اولي روي گردن، پنجمي در جلوي اندامهاي حركتي عقبي؛ 9 نوار تيره روي دم؛ نوك انتهايي دم سياه؛ نواري تيره از نوك پوزه شروع و از چشم و پهلوي سر و گردن گذشته تا تراز دومين نوار پشتي ادامه دارد؛ اندامهاي حركتي بدون آثار تيره؛ ناحيه شكمي سفيد.

زيستگاه: نواحي نيمه بياباني، در كوهها، دامنه ها با پوشش گياهي اندك پراكنده بيشتر از نوع بوته اي.

عادات و رفتار: فعاليت در شب؛ زير سنگها مخفي مي شوند؛ از حشرات و عنكبوتيان كوچك تغذيه مي كنند.
پراكندگي جهاني: ايران، پاكستان.

اندازه: نوك پوزه تا مخرج 31 ميليمتر دم 33 ميليمتر.
ملاحظات: محل نمونه تيپيك زير گونه از ايران، دهك در ناحيه ديزك، واقع در استان سيستان و بلوچستان است. Frynta, et al.(1997) نمونه اي را از چاهك در استان بوشهر فهرست كرده، كه Anderson (1999) آن را مشكوك دانسته است.