طبیعت و توریسم (طبیعت ایران و جهان، نقاط دیدنی، گردشگری)؛

خانواده زنبور خور

پرندگانی اجتماعی و رنگارنگ، با بدنی باریک، بالهای دراز و نوک تیز و دم بلند هستند که بيشتر جفت وسطی شاهپرهای آن دراز است، منقاری دراز، نسبتا باريک و اندکی خمیده دارند، نر و ماده آنها همشکل است، در سوراخ‎ها آشیانه می سازند و از حشراتی که در هوا می گیرند، تغذیه می کنند که اغلب زنبور یا انواع مشابه آرا شامل می گردند!

http://nature.harferooz.com/photos/i...anboorkhor.jpg

زنبور خور کوچک

نام انگلیسی: Little Green Bee-eater
نام فرانسوی: Guepier d’Orient
نام لاتین: Merops orientalis

مشخصات:

25 سانتیمتر (با احتساب پرهای دراز میانی دم) از همه زنبور خورها کوچکتر است و به وسیله پر و بال شبز، خط چشمی سیاه، طوق سینه سیاه و گلوی آبی به آسانی شناخته می شود. تارک آن گاهی اثری از رنگ نارنجی دارد و زیر بالهایش مسی رنگ است.

کمتر از سایر زنبور خورها اجتماعی است و گاهی جفت جفت دیده می شوند.

زیستگاه:

درخت زارها، زمینهای مزروعی، بیشه های گز، باغها و امثال آن در نقاط خشك این برنده بومی ایران و نسبتا فراوان است !

زنبور خور معمولی

نام انگلیسی: Bee-eater
نام فرانسوی: Guepier d’Europe
نام لاتین: Merops apiaster

مشخصات:

27 سانتی متر. پرنده ای است رنگارنگ با منقار دراز خمیده و دو شاهپر خیلی دراز وسط دم که حتی از فاصله دور هم به آسانی تشخیص داده می شود.

هر دو جنس آن سطح پشتی بلوطی و زرد، شاهپرهای نخستین، دم و سطح شکمی سبز مایل به آبی و گلوی زرد درخشان را داراست؛ پرنده نابالغ شاهپرهای دراز وسط دم را ندارد.

پرنده ای است اجتماعی، بيشتر روی سیم های برق و تلگراف می نشیند. پروازش زیبا و توام با بال باز چرخشی است که در این حالت بالها را افقی و در امتداد بدن نگه می دارند!

زیستگاه:

فضاهای باز پر بوته و کم درخت, تیرهای تلگراف و امثال آن را ترجیح می دهد.
در سوراخ هایی که در دیواره ساحلی رودخانه ها، گودال های شنی و بریدگیهای زمین و گاهی حتی در زمین هموار ایجاد می کند و به طور دسته جمعی زندگی و زاد و ولد می کند.

زنبور خور گلو خرمایی

انگلیسی: Blue-cheeked Bee-eater
فرانسوی: Gupier de Perse
لاتین: Merops Superciliosus

مشخصات :

30 سانتی متر. اندکی بزرگتر از «زنبور خور معمولی» است و از طريق سطح پشتی، پایین سینه و شکم سبز یکدست و نداشتن نوار سیاه در پایین گلو از آن مشخص می شود.

گونه های آبی رنگش فقط از فاصله نزدیک تشخیص داده مي‎شود.
سطح زیرین بالهایش تقریبا خرمایی رنگ و شاهپرهای وسطی دم آن بلندتر از زنبور خور معمولی است، رفتارش شبیه به زنبور خور معمولی است.

زیستگاه:

دشت های باز، زمینهای زراعتی و آبیاری شده و تالابها.
به طور دسته جمعی در سوراخ دیوار ساحلی رودخانه ها، تپه ها و گودالها آشیانه می سازد.

پراکندگی:

تابستانها در جنوب ایران زیاد است. در شمال ایران به تعداد نسبتا فراوان زاد و ولد می کند و به صورت مهاجر عبوری، زیاد دیده می شود!