طبیعت و توریسم (طبیعت ایران و جهان، نقاط دیدنی، گردشگری)؛

آورده اند که ان زمان که حضرت موسي از صحراي بي اب و علف " اراباح" در جنوب غربي اردن مي گذشت از گرماي سوزان خورشيد و روزهاي متوالي پياده راه پيمودن از پاي در امده و تشنگي بر او غلبه کرد .
موسي به هر سوي از بيابان سوزان چشم مي انداخت تا شايد نشاني از اب بيابد و سايه باني براي استراحت بجويد که... ناگه از دور تخته سنگ عظيم گنبدي شکلي را ديد که به رنگ سفيد بود و در زير تابش انوار افتاب به سان الماس مي درخشيد . موسي (ع) به ان سو رفت و چون به پاي صخره سفيد رسيد با عصايي که به دست داشت بر پيکر سنگ کوفت . در ان لحظه سنگ شکاف پيدا کرد و اب زلال از دل ان به بيرون جريان يافت . موسي از ان اب گوارا نوشيد و چون چندي در سايه تخته سنگ ارميد و جاني دوباره يافت و در پي ماموريت الهي خويش روان شد .
اما ان اب از جريان باز نايستاد و همچنان جوشيد و جاري شد تا چشمه اميد ديگران باشد و دليلي براي به وجود امدن تمدني شگفت انگيز * موسوم به تمدن "پترا " در همان صحرا که بعدها به " وادي موسي " شهرت يافت و چشمه اش با سادگي بسيار و جذابيتي روحاني زيارتگاه معتقدان و زايران شد .
با گذشتن از کنار اين چشمه و پيشروي در وادي موسي است که ميتوان قدم به خطه اي نهاد که از ديدني ترين جاهاي خاور ميانه و يکي از شگفت انگيز ترين اثار به جاي مانده از تمدنهاي باستاني است ; تمدني به نام "پترا " .
جاده اي که به منطقه پترا ختم مي شود از ميان يک بيابان خشک و بي اب وعلف مي گذرد . اين بيابان در روزگار باستان پوششي از درختان بلوط داشته و سر تا سر ان جنگل بلوط بوده است .
راه دسترسي به پترا يک دره سنگي عميق است ; دره اي تنگ و باريک به طول تقريبي 3000متر و عمق 100 متر که پهناي ان در بيشتر نقاط از 3 متر تجاوز نمي کند ! دره اي بس کم نور و هراس انگيز با پيچهاي ناگهاني و تند .
با گذشتن از پيچ و خمهاي اين گذر گاه سر به فلک کشيده که خود از عجايب طبيعت است به نا گاه نمايي از يک کوهستان خاموش در برابر ديدگان ظاهر مي شود . از شيب کوهستان که سرازير شويم خود را محوطه اي شبيه به کره ماه مي بينيم . برهوت ... با شکوه... با گستره اي پهناور و پر از برامدگيها و برجستگيها و ماسه و سنگهاي زرد و کمرنگ .

http://upload.wikimedia.org/wikipedi...ec/Batra.8.jpg

همچنان که پيش مي رويم * سنگهاي زرد و سفيد به تدريج جاي خود را به ماسه سنگهاي سرخ رنگ مي دهند . رنگ اصلي بيشتر سنگهاي اين منطقه به رنگ سرخ است . سرانجام به فرو رفتگي عظيمي مي رسيم که پيرامون ان را کوههاي سنگي و صخره هاي بزرگ احاطه کرده اند . به هر سو که بنگريم منظره اي از سنگهاي شيار خورده و حفره هاي کوچک و بزرگ در دل صخره ها مي بينيم . اما شگفت اور تر از همه قصر ها و معبد هاي با شکوهي است که معماران باستاني بر سطح صخره ها و در دل کوهها پديد اورده اند .
اينجا پترا است ; نامي از کلمه يوناني " پترس" به معني " سنگ " بر گرفته شده است .
روزي پترا محل سکونت و مرکز تمدن مردمي بود که براي خود در ميان صخر ه هاي کوهستان يک " غار شهر " عجيب و شکو ه مند ساخته و نوعي " غار نشيني شهري " پيشه کرد ه بودند.
خانه هاي اين شهر مجلل سنگي را معمارها و سنگتراشهاي دوره باستان * در دل سنگهاي زيبا صورتي رنگ به قدري استادانه و هنرمندانه ديد اورده بودند که حتي امروزه پس از سپري شدن بيش از 2000سال از ساخته شدن انها * همچنان چشم اندازي با شکوه و خيره کننده دارند . بي شک منظره اي گيرا تر از پترا نيست . هر يک از اطاق ها و سر ستونها * در ترکيب رنگهاي قرمز و سياه و سفيد و زرد يک اثر هنر کامل است.
پترا با مساحت 45 کيلو متر مربع * بيش از 500 اثر بزرگ تاريخي در خود دارد که با دست هنرمند بشر و توسط معمارهاي باستاني که حجار هم بوده و ابزارهاي بسيار ساده و ابتدايي داشتند ساخته شده است . اينجا و در ميان اين اثار بي مانند همه چيز از تاريخ حکايت مي کند ; تاريخي ترکيب يافته از واقعيتها و افسانه ها .
بوميان محل و باديه نشينان " وادي موسي " معتقدند که پترا محل دفن خزانه طلا و جواهر " فرعونهاي مصر" است و اين قصرها را فراعنه در دل صخره و سنگ پديد اورده اند تا گنجهاي بي حساب خود را در ان جاي دهند .
باديه نشينان وادي پترا به طمع گنج بارها اسلحه هاي خود را به سوي اين قصرها سنگي نشانه رفته و شليک کرده اند به اميد انکه کوه شکاف بردارد و طلا هاي فراعنه از ان فرو ريزد . ديوارهاي سنگي پترا پر است از اثار اين شليکها .
اما تاريخ چه ميگويد ؟ سازندگان اين اثار شکوهمند چه کساني بوده اند ؟ چگونه پترا چنين شوکت واباداني يافت ؟ و... چه شد که شهري به اين زيبايي و عظمت چنين ويران و متروک شد ؟