طبیعت و توریسم (طبیعت ایران و جهان، نقاط دیدنی، گردشگری)؛

طبیعت و توریسم (طبیعت ایران و جهان، نقاط دیدنی، گردشگری)؛ (http://nature.harferooz.com/index.php)
-   بیابان ها و کویرهای ایران (http://nature.harferooz.com/forumdisplay.php?f=5)
-   -   تعریفی از بیابان و آمار طبقات بیابان ها (http://nature.harferooz.com/showthread.php?t=2734)

kodiak 23-06-2011 10:29 AM

تعریفی از بیابان و آمار طبقات بیابان ها
 

تعریفی از بیابان و آمار طبقات بیابان ها

بيابان(Desert) به مناطق داراي اقاليم فراخشك و خشك كه ميزان متوسط بارندگي ساليانه آن كمتر از 0.1 ميليمتر و درصد پوشش گياهي چندساله آن كمتر از ده درصد باشد .ويژگي‌هاي بيابان عبارتند از: الف- بارش کم، دامنه نوسان دمای شدید، دمای بالا و تبخیر زیاد. تبخیر تقریباً بیش از دو برابر بارش است و باد عامل اصلی تخریب و فرسایش محسوب می‌شود. ب- پوشش گیاهی بسیار فقیر و پراکنده. بیابان‌ها اغلب بین 15 تا 30 درجه شمالی و جنوبی قرار گرفته‌اند و به دلیل نزول جریان‌های هوای خشک از بالای تروپوسفر به پایین، بخار آب در اين مناطق كم شده و هوا بيش از حد خشك می‌گردد. ج- خاک‌های این مناطق دارای مواد آلی کم و اغلب جوان و کم تحول‌یافته هستند.


بيابان‌زايي(Desertification) عبارت است از ویرانی زمین در مناطق خشک، نیمه خشک تا نیمه مرطوب بر اثر عوامل گوناگون شامل تغییرات آب و هوایی و فعالیت‌های انسان. (مصوبه گردهمایی محیط و توسعه سازمان ملل متحد در ژوئن 1992 در ریودوژانیرو- برزیل). به عبارت ديگر بيابانزايي به فرايند تخريب سرزمين، زوال زيست بوم‌هاي طبيعي يا كاهش توان توليد زيستي اراضي در مناطق خشك، نيمه‌خشك و خشك نيمه مرطوب ناشي از عوامل انساني و محيطي اطلاق مي‌گردد. مقابله با بيابانزايي(Combat desertification) به مجموعه فعاليت‌هايی كه سبب توقف يا كاهش روند بيابان‌زايی شده و يا در جهت احياء اراضی بيابانی باشد اطلاق مي‌گردد.

شرايط خشك حاكم بر جغرافياي ايران باعث شده كه بيش از 20 درصد مساحت كشور را بيابان‌ها تشكيل دهند. در حال حاضر سرانه بيابان در كشور 5/0 هكتار است، در حاليكه سرانه جهاني آن 22/0 هكتار مي‌باشد. بيابان‌هاي ايران در 17 استان و 97 شهرستان گسترده شده و بسياري از شهرهاي بزرگ كشور را احاطه كرده است.

از 5/32 ميليون هكتار اراضي بياباني كشور، 5/19 ميليون هكتار تحت فرسايش بادي و حدود 6 ميليون هكتار را كانون‌هاي بحراني فرسايش بادي و اراضي تحت تأثير از آن تشكيل مي‌دهند. در مناطق خشك و فراخشك ايران با توجه به شرايط اقليمي و همچنين عوامل انساني بيابانزا از قبيل افزايش جمعيت، چراي مفرط، برداشت بي‌رويه از سفره‌هاي آب زيرزميني، توسعه صنعتي و تغيير كاربري اراضي، پديده بيابانزايي رشد فزاينده‌اي دارد.

با توجه به اهميت موضوع سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخيزداري كشور طرح تثبيت شن‌هاي روان و بيابانزدايي را اجرا كرده است كه حاصل آن حفاظت از شهرها و روستاها، مراكز اقتصادي و توليدي، مراكز نظامي و خطوط مواصلاتي بوده است.

عمليات تثبيت شن‌هاي روان در ايران از سال 1338 آغاز شده، اقدامات اجرايي لازم براي تثبيت 40 هكتار از ماسه‌زارهاي الباجي اهواز با هدف حفاظت از شهر اهواز و اراضي كشاورزي حاشيه شهر شروع شد. بررسي سوابق نشان مي‌دهد كه در سال 1344 به منظور حفاظت از مناطق روستايي، 100 هكتار از اراضي حارث‌آباد سبزوار تاغ كاري شده است.

اما عمليات تثبيت شن‌ در سال 1347 در 8 منطقه پيگيري شد تا اينكه تا شروع برنامه چهارم توسعه (1384) در 17 استان اين عمليات به اجرا در آمد كه كماكان ادامه دارد.

آمار طبقات بیابان ها به تفکیک استانی

http://www.frw.org.ir/files/nikdokht/simayebiaban.pdf




اکنون ساعت 05:32 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3 می باشد.

Powered by vBulletin Version 3.8.12 by vBS
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.

Free Persian Language By Harfe rooz Ver 3.0