[neda]

حراج حيات وحش ايران

كابوس بزرگي كه كماكان علي رقم فرياد بلند كارشناسان و اساتيد محترم و عاشقان حيات وحش و محيط زيست ; ايران را همچون شبه اي تهديد مي كند حضور شكارچيان خارجي است كه به پشتوانه پول و اعتباري كه ما ايراني ها براي آنها قائل هستيم براي چپاول و غارت محيط زيست ايران وارد اين خاك مقدس شده و به هر كدام از مناطق بکر و پارك هاي ملي ومناطق حفاظت شده ما از روي ميل و تفريح سري مي زنند و تفريحانه به انتخاب بزرگترين و با شكوه ترين موجود كوهستان هاي ايران مي پردازند .

علی رقم مخالفت شدید اکثر کارشناسان نه تنها این رویه به سوی کاهش قدم بر نداشت بلکه شدت و فزونی نیز گرفته است ما در حالی به حراج محیط زیست خود می پردازیم که کشور های خارجی كه گوشه اي از تمدن و فرهنگ كهن ايراني و اسلامي مارا ندارند براي تماشای حیات وحش خود ساليانه درامد كلاني بدست مي آورند برای مثال در کانادا صدها هزار دلار دارامد تماشای مهاجرت نهنگ های ان کشور بوده و تماشای حشرات .

پرندگان و حیات وحش محدود آنها سالیلانه تا مرز سی تا چهل میلیون دلار برای انها سود و درامد ارزی دارد . قيمت هاي پاييني كه براي گونه هاي جانوري در ايران وجود دارد راه حضور شكارچيان خارجي را در ايران گسترده است ما حراج را تا به جايي رسانديم كه پلنگ كمياب ايران . گرگ .قراقاول بی نظیر ایران .قوچ اوریال و کل سلطان صخرهای ایران را در چرخه فروش قرار داديم در حالی که انها حتی حشره ای را به خودشان نمی فروشند چه برسد به دیگران .

در زير مقايسه كنيد قيمت و تعداد گونه هاي جانوري در ايران و كشوري مثل پاكستان را .

گرگ ۵۰۰ دلار، خرگوش ۳۰ دلار، کبک ۵۰ دلار، قوچ اوريان از ۲۵۰۰ دلار تا ۵۵۰۰ دلار، کل از ۲۲۰۰ دلار تا ۵ هزار دلار، پلنگ ۹۵۰۰ دلار، قرقاول ۷۰ دلار ...قوچ بالای ۱۰۵ سانتیمتر ۵۵۰۰ دلار

پاكستان قوچ تار فقط ۳ راس ..قيمت هر راس ۴۰ هزار دلار

یک قوچ رکورد فوق العاده ایرانی = ۳/۷ راس قوچ پاکستانی ( جای تاسف و تدبر دارد )

به اعتقاد اکثر کارشناسان موجودی حیات وحش آن قدر مازاد ندارد که سیل ویران گر شکارچیان خارجی را به ان وارد کنیم و هر سال به ان بی افزاییم . و اين شكار چيان بتوانند در مناطقي شكار كنند كه يك بازديد خالي از انها آرزوي هر ايراني است .حتی اگر موجودی حیات وحش ما به اندازه مطلوبی باشد که شکار در ان گوشه را بتواند پر کند حق مسلم انتخاب اول باید خود شکارچی ایرانی باشد . یک ایرانی اگر نتواند حداقل از حق مسلم خود برای استفاده از مجوز شکار در مناطق عادی (نه پارك هاي ملي و نه مناطق حفاظت شده و شكار ممنوع ) ان هم سالي يكبار استفاده كند آن هم فقط ۳ روز بدون هیچ تضمینی در موفقیت شکار ..............در قبال شکارچی ایرانی هیچ تضمینی برای موفقیت نیست در صورت عدم موفقیت در ۳ روز پروانه باطل می شود

پس شكارچي ايراني مسلما به شكار خلاف روي خواهد اورد پس با مدیریت صحیح در محیط زیست اجازه بدهیم در صورت افزایش گونه های جانوری افراد ایرانی دارای مجوز سلاح شکاری از این موقعیت طبق قانون استفاده کنند نه اینکه یه ایرانی بدلیل ندادن مجوز ۳ - ۴ سال نتواند از تفنگ خود استفاده کند

نمی دانم هدف از دادن مجوز حضور شكارچيان خارجي براي شكار در ايران چيست . هر چه تفكر كردم چيزي نيافتم .اگر هدف از حضور آنها كسب درآمد از يك منبع خداداي بنام محيط زيست ماست كه بايد براي محيط زيست ايران گريست .ما كه مدعي هستيم گذشتگان با بي كفايتي خو دو گونه نادر و با ارزش ما به نام هاي ببر مازندران و شير ايران را به آساني از ما گرفتند چرا به فروش محيط زيست خود مي پردازيم .

شايد گذشتگانم با افكار امروز ما شير و ببر هيركاني را به فروش گذاشتند و فكر نمي كردند حيات وحش ايران را نابود مي كنند و شاید در آینده ما حاضر باشیم میلیون ها برابر درآمد کل حاصل از حضور این شکارچیان خارجی را هزینه کنیم تا قوچ اوریال .کل ایران . پلنگ با عظمت ایران و دیگر گونه های جانوری ایران را فقط برای لحظه ای به چشم بینیم .

ازش دیدن یک پلنگ یا دویدن یک یوز یا هر کدام از گونه های جانوری ایرانی از میلیاردها دلار با ارزش تر است .

پس حیات وحش ایران را من معتقدم اصلا و به هیچ قیمتی نفروشیم