[neda]

سرخدار ( طلای سبز )

سرخدار درختي است هميشه سبز با طول 10 الي 20 متر ارتفاع كه در جنگلهاي شمال از ارتفاع 900 تا 1400 متر از سطح دريا در اشكوب مياني و فوقاني جنگلها رويش دارد. بومي اروپا و شمال آفريقا بوده و در اغلب جنگلهاي شمال ايران از آستارا تا گرگان ديده مي شود. درختي است دو پايه داراي تنه صاف كه تا قطر يك متر نيز رشد مي نمايد.

اين درخت تا حدي سايه پسند و از سوزني برگان فاقد صمغ مي باشد که نسبت به هر گونه آفت و امراض بسیار مقاوم بوده ، برگهاي آن باريك و كشيده و گلهاي نر آن مجتمع و خوشه مانند داراي 6 تا 14 پرچم و گلهاي ماده آن منفرد شامل يك براكته منحصر به فرد و پياله مانند كه در ابتدا براكته ها سبز تدريجاً به رنگ قرمز در مي آيند. برگهاي درخت سرخدار سمي بوده و مصرف آن براي دامها بسيار خطر ناك و گاهی کشنده مي باشد. ميوه آن پسته مانند اريل كه به رنگ سرخ و شيرين و خوراكي است. تكثير اين درخت توسط بذر و قلمه امكان پذير است.

در روستاهاي حاشيه درياي خزر اين درخت به نامهاي محلي سرخدار ـ سرخه دار ـ سخدار ـ سوختال ـ سوردار ـ سلوار و حبوا معروف مي باشد.
عمر اين درخت از 1000 تا 2000 سال مي رسد و در دنيا بعنوان گياهان زينتي و همچنين ساخت وسايل تزئيني مورداستفاده قرار مي گيرد. جهت جلوگيري از تخريب ونابودي اين گونه ارزشمند در حال حاضر جزو درختان حفاظت شده است كه قطع آن ممنوع است. حيات و پويايي اين گونه ارزشمند جنگلي نيازمند عزم ملي و مشاركتي همه طبيعت دوستان مي باشد. بيائيم براي حفاظت و حمايت از اين گونه زيباي هميشه سبز جنگلهايمان همه با هم بكوشيم و از نابودی ای گونه ی با ارزش جلوگیری کنیم .