طبیعت و توریسم (طبیعت ایران و جهان، نقاط دیدنی، گردشگری)؛ - نمایش پست تنها

neda · 15-06-2011, 11:24 AM

آگامای دم تیغی ایرانی

نام علمی : uromastyx asmussi

نام انگلیسی: iranian spiny tailed lizard

نام فارسی: آگامای دم تیغی ایرانی

مشخصات: حلقه‌هاي فلسي خاردار در سطح فوقاني دم توسط فلسهاي كوچك از هم جدا شده‌اند، اين حلقه‌ها در پهن‌ترين قسمت دم شامل 7 تا 8 فلس خاردار هستند؛ ناحيه پشتي با رديفهاي عرضي كم و بيش منظم از برآمدگيهاي خاردار توسعه يافته؛

9 تا 15 منفذ راني و پيش مخرجي در هر طرف (2 تا 3 منفذ پيش مخرجي و 6 تا 8 منفذ راني)؛ 7 تا 10 برآمدگي در رديف عرضي قاعده دم؛ فلسهاي دندانه دار توسعه يافته در امتداد حاشيه پيشين گوش؛ 20 تا 25 رديف عرضي از فلسها در ناحيه مياني شكم به اندازه سر (از نوك پوزه تا گوشه دهان)؛ چهارمين انگشت با ريشه‌هاي جانبي مشخص؛ رديفي از فلسهاي برآمدگي دار پشت گردني و پشت سري كه توسط فلسهاي كوچك و كمي دانه‌اي شكل احاطه شده‌اند.

رنگ آميزي: ناحيه پشتي (در الكل) قهوه‌اي كمرنگ يا نخودي با رنگ جزئي مايل به سبز يا آبي؛ سطح فوقاني سر، اندامهاي حركتي و دم تيره تر (در بعضي از نمونه‌هاي زنده آبي رنگ) هستند؛ سطح شكمي قهوه‌اي مايل به زرد، با لكه‌هاي زيتوني تيره بسيار اندك، به استثناي ناحيه مياني شكم؛ نمونه‌هاي زنده نر داراي برآمدگيهاي پشتي سرخ رنگ (احتمالا بطور فصلي)؛ ماده‌ها يكدست مايل به قهوه‌اي ناخالص؛ (اغلب رنگ آميزي در گونه‌هاي جنس Uromastyx تغييرات قابل توجهي دارند).

زيستگاه: نواحي بياباني يا نيمه بياباني خشك، در دشتهاي ريگزار، سنگريزه‌اي يا شني با پوشش گياهي بوته‌اي، درختچه‌اي، كه در قطعه‌هاي پراكنده متمركز شده‌اند.

عادات و رفتار: روزهاي بسيار گرم و آفتابي و در اواسط روز فعاليت مي‌كنند؛ لانه آنها شامل سوراخهاي زيرزميني است كه خودشان حفر مي‌كنند؛ لانه‌هاي خود را روي تپه‌ها و يا كپه‌هاي ماسه‌اي در جايي كه گياهان مورد علاقه‌شان مي‌رويند، مي‌سازند. گياهخوارند، و گاهي اوقات از حشرات تغذيه مي‌كنند. 7 تا 10 تخم در هر سال مي‌گذارند.

پراكندگي جهاني: ايران، پاكستان، افغانستان.
اندازه: نوك پوزه تا مخرج 260 ميليمتر دم: 210 ميليمتر
ملاحظات: اين گونه در ايران از شرق زاگرس از ارتفاع 550 تا 1200 متري گزارش شده است. محل نمونه تيپيك از ايران، سرچاه، حدود 60 كيلومتري جنوب خوسف، در حاشيه كوير لوت، واقع در استان خراسان مي‌باشد. بنظر مي‌رسد كه كوهزايي زاگرس باعث جدايي و تكامل اين گونه و تمايز آن از U.loricatus شده است (كه فقط در غرب زاگرس پراكنش دارد).

15-06-2011, 11:24 AM	#1
neda (کاربر طلایی) تاریخ عضویت: Mar 2011 نوشته ها: 648	آگامای دم تیغی ایرانی آگامای دم تیغی ایرانی نام علمی : uromastyx asmussi نام انگلیسی: iranian spiny tailed lizard نام فارسی: آگامای دم تیغی ایرانی مشخصات: حلقه‌هاي فلسي خاردار در سطح فوقاني دم توسط فلسهاي كوچك از هم جدا شده‌اند، اين حلقه‌ها در پهن‌ترين قسمت دم شامل 7 تا 8 فلس خاردار هستند؛ ناحيه پشتي با رديفهاي عرضي كم و بيش منظم از برآمدگيهاي خاردار توسعه يافته؛ 9 تا 15 منفذ راني و پيش مخرجي در هر طرف (2 تا 3 منفذ پيش مخرجي و 6 تا 8 منفذ راني)؛ 7 تا 10 برآمدگي در رديف عرضي قاعده دم؛ فلسهاي دندانه دار توسعه يافته در امتداد حاشيه پيشين گوش؛ 20 تا 25 رديف عرضي از فلسها در ناحيه مياني شكم به اندازه سر (از نوك پوزه تا گوشه دهان)؛ چهارمين انگشت با ريشه‌هاي جانبي مشخص؛ رديفي از فلسهاي برآمدگي دار پشت گردني و پشت سري كه توسط فلسهاي كوچك و كمي دانه‌اي شكل احاطه شده‌اند. رنگ آميزي: ناحيه پشتي (در الكل) قهوه‌اي كمرنگ يا نخودي با رنگ جزئي مايل به سبز يا آبي؛ سطح فوقاني سر، اندامهاي حركتي و دم تيره تر (در بعضي از نمونه‌هاي زنده آبي رنگ) هستند؛ سطح شكمي قهوه‌اي مايل به زرد، با لكه‌هاي زيتوني تيره بسيار اندك، به استثناي ناحيه مياني شكم؛ نمونه‌هاي زنده نر داراي برآمدگيهاي پشتي سرخ رنگ (احتمالا بطور فصلي)؛ ماده‌ها يكدست مايل به قهوه‌اي ناخالص؛ (اغلب رنگ آميزي در گونه‌هاي جنس Uromastyx تغييرات قابل توجهي دارند). زيستگاه: نواحي بياباني يا نيمه بياباني خشك، در دشتهاي ريگزار، سنگريزه‌اي يا شني با پوشش گياهي بوته‌اي، درختچه‌اي، كه در قطعه‌هاي پراكنده متمركز شده‌اند. عادات و رفتار: روزهاي بسيار گرم و آفتابي و در اواسط روز فعاليت مي‌كنند؛ لانه آنها شامل سوراخهاي زيرزميني است كه خودشان حفر مي‌كنند؛ لانه‌هاي خود را روي تپه‌ها و يا كپه‌هاي ماسه‌اي در جايي كه گياهان مورد علاقه‌شان مي‌رويند، مي‌سازند. گياهخوارند، و گاهي اوقات از حشرات تغذيه مي‌كنند. 7 تا 10 تخم در هر سال مي‌گذارند. پراكندگي جهاني: ايران، پاكستان، افغانستان. اندازه: نوك پوزه تا مخرج 260 ميليمتر دم: 210 ميليمتر ملاحظات: اين گونه در ايران از شرق زاگرس از ارتفاع 550 تا 1200 متري گزارش شده است. محل نمونه تيپيك از ايران، سرچاه، حدود 60 كيلومتري جنوب خوسف، در حاشيه كوير لوت، واقع در استان خراسان مي‌باشد. بنظر مي‌رسد كه كوهزايي زاگرس باعث جدايي و تكامل اين گونه و تمايز آن از U.loricatus شده است (كه فقط در غرب زاگرس پراكنش دارد).