منابع آب استان آذربایجان غربی
نقش كوه ها در نزولات جوي استان آذربايجان غربي اهميت به سزايي دارد . به طور كلي متوسط ميزان بارندگي ساليانه در اين استان بين سيصد تا چهارصد ميلي متر است . با توجه به ميزان متوسط بارندگي در ساير نقاط ايران- حدود 280 ميلي متر- اين استان در شرايط بهتري قرا دارد .
در اين استان در فصل زمستان كوه ها و مناطقي كه بيش از سه هزار متر از سطح دريا ارتفاع دارند ، در زير قشر ضخيمي از برف فرو مي‌روند. قلل اين كوه ها ، اين برف ها را تا سال بعد محفوظ نگه مي دارند . همچنين در دامنه هايي كه هزار تا دوهزار متر از سطح دريا ارتفاع دارند و از گزند بادهاي تند شمالي محفوظ مانده اند ، به مقدار كافي باران مي بارد.
درياچه اروميه : درياچه اروميه در شمال غرب فلات ايرن و در مركز فلات آذربايجان قرار دارد. اين درياچه از شمال به جنوب كشيده شده و آذربايجان را به دو قسمت شرقي و غربي تقسيم كرده است. درياچه اروميه با چهار هزارو پانصد تا شش هزار كيلومترمربع مساحت بيستمين درياچه جهان از نظر وسعت است.
رودها
رود شهرچاي: يا « بكشلوچاي» و « بردسير» از داخل شهر اروميه مي گذرد . آب اين رودخانه مصرف ساكنين شهر را تأمين مي كند و نيز به مصرف اراضي بخش بكشلو و جلگه اروميه مي رسد .
رود نازلو: اين رودخانه كه از كوه هاي ايران و تركيه سرچشمه مي‌گيرد، از شعبات متعددي تشكيل مي شود . شعبات اين رودخانه عبارتند از:
« سروچاي» يا رودخانه سرو كه از دو شعبه « برادوست » و «سرو» تشكيل مي شود و سرچشمه مي شود و سرچشمه آن ها در خاك كشور تركيه است .
رود روضه چاي: آب روضه چاي از ارتفاعات «كاني گوزان» در كلهر سرچشمه مي گيرد.
رود باراندوز چاي: اين رود از كوه هاي مرزي ايران و تركيه و كوه‌هاي حد فاصل «كدار چاي» و «باراندوز چاي» سرچشمه مي گيرد.
زرينه رود (چغتو چاي): اين رودخانه از كوه هاي « چهل چشمه » كردستان ، بين سقز و بانه سرچشمه مي گيرد و پس از عبور از شرق مياندوآب در جلگه وسيع آبرفتي به چند شاخه تقسيم مي‌شود و از گوشه جنوب شرقي به درياچه اروميه مي ريزد. طول اين رودخانه سيصدو كيلومتر است.
سيمينه رود (تاتائو): اين رودخانه از ارتفاعات سقز ( حوالي زنجان و ترجان) در جنوب درياچه اروميه سرچشمه مي گيرد و پس از عبور از بوكان و غرب مياندوآب و دشت حاصلخيز «شامات» به باتلاق هاي جنوب شرقي درياچه اروميه مي ريزد.
رود مهاباد: اين رودخانه از ميان ارتفاعات پيرانشهر و سردشت مي‌گذرد و از به هم پيوستن دو شاخه اصلي « بيطاس» و « ده بكر» به وجود مي آيد. رودخانه مهاباد پس از گذشتن از شمال غربي مهاباد در غرب سيمينه رود و شرق «گلدار» ، (قادرچاي) وارد درياچه اروميه مي شود .
رود زولاچاي: اين رود از به هم پيوستن رودهاي «خورخوره»، «زولا»، «دريك» و « ديرعلي چاي» به وجود مي آيد. شاخه اصلي آن از كوه هاي مرز ايران و تركيه سرچشمه مي گيرد و پس از مشروب كردن حوزه سلماس در شمال كنگرلو وارد درياچه اروميه مي شود.
رود زاب كوچك : رود زاب از گردنه « ميدان» سرچشمه مي گيرد و از شرق به غرب جريان دارد و پس از عبور دره پيرانشهر به سوي سردشت ادامه مي يابد و به رود « دجله» مي ريزد. اين رود داراي جريان آب دايمي است.