بوته ها و علف های شن زارها و مناطق کویری

[kodiak]

بوته ها و علف های شن زارها و مناطق کویری

1- اسکنبیل : بصورت درخچه مخصوص بیابان معرف زمین های ماسه ای ، بسیار با ارزش و سودمند جهت تثبیت شن های روان و شاخ و برگ آن علوفه بسیار خوبی برای شتر می باشد .
2- گز و انواع آن : بصورت دخت کم نیاز و مقاوم به خشکی و شوری دارای برگ های ریز وفلسی شکل هستند جهت تثبیت شن های روان بصورت جنگل کاری مورد آزمایش قرار گرفته جواب آن مثبت بوده است .
3- کزیفون : بصورت درخچه با ارتفاع 1.5 متر
4- اشنان : بصورت درخچه مخصوص کویرهای نمک و شورازها ی ایران می باشد .
5- شپشو : درخچه صاف با ساقه های راست بند وبی برگ و رنگ ان سبز متمایل به کبودی و بسیار سمی است .
6- رمس درخچه ای صاف و منشعب وکبود مایل به سفیدی
7- کیش
8- کهتور
9- ریش بز یا ارمک یا علد
10-کهور : این درخت برای چرای شتر استفاده می شود .
11-انواع تاغ : معرف زمین های ماسه ای شور عمیق است جهت تثبیت شن های روان مفید وبصورت درخچه
است .
12-گون : بصورت درختچه ونباتات علفی اهمیت اقتصادی دارد و از آن کتیرا استخراج می شود از نظر مرتعی نیز خوزشخوراک است .
13-قیچ یا خولکیش
14-Fagonia Braguieri
15-هندوانه ابوجهل یا حنضل : در خاکهای ناپایدار می روید و مانع فرسایش خاک می شود
16-اسفند : در خاکهای ناپایدار می روید و مانع فرسایش خاک می شود
17-پلاس مورچه یا خارخسک : در خاکهای ناپایدار می روید.
18-سنجد : این درخت بعلت بردباری به خشکی مورد توجه باغداران قرار گرفته و برای پرچین باغها و برای چلوگیری از پیش روی شنهای روان و بععنوان باد شکن استفاده می شود و گونه مناسب برای مناطق خشک و شوره بوده برای حفاظت از آبخیزها می توان از ان استفاده بود و در خاکهای ماسه ای و رسی و شنهای روان مقاوم است . علاوه بر تولید میوه ساقه های نرم و برگ آن علوفه نسبتاً مناسبی برای چهارپایان به شمار می رود .
19-خارشتر
20-لباشیر جزو گیاهان کائوچو ی کشور و نام محلی شتر است .
21-آویشن شیرازی :بصورت درخچه
22-کنار : یکی از درختان گرمسیری نسبتاً خشک است برگ کنار را سائیده ونرم کرده و بنام سدر به بازار عرضه می کنند .
23-کهرک یا چالتاق
24-سگ جاز
25-درمنه
26-جگن
27-آریستیدا : از گیاهان علفی ( گرامینه ) در نقاط خشک و شنزار
28-سبد باسیف : گرامینه جهت تثبیت شن های روان و مشخص کننده خاکهای بیابانی یا سیروزم است
29-درمان عقرب : بومی امریکای حاره ای
30-سمر بومی ایران نیست برای تثبیت شن های روان و حفاظت خاک و ایجاد فضای سبز استفاده می شود و برگ و میوه آن به مصرف تغذیه دام می رسد .
31-پده : در شن روان می روید جهت تثبیت شن های روان مناسب است . از آن برای تهیه تخته استفاده می شود .
32-پانیکوم : از این گونه برای تثبیت شن و تولید علوفه بخوبی می توان استفاده نمود ، بعنوان بادشکن می توان از آن استفاده کرد .
33-آتر پیلکس : از این گونه برای تقویت و احیاءمراتع مورد استفاده قرار می گیرد در مناطقی که باران سالیانه حدود 150 تا 200 میلیمتر بوده و دارای خاک عمیق هستند می تواند به خوبی رشد کند و این گون ها در خاک های سنگین و خیلی شور هم رشد می کند . ودر هر هکتار معادل 1000 تا 1500 واحد علوفه ای تولید کنند .