قدیمی 17-04-2011, 05:46 PM   #1
neda
(کاربر طلایی)
 
neda آواتار ها
 
تاریخ عضویت: Mar 2011
نوشته ها: 648
Button فصل تاراج هوبره ها


فصل تاراج هوبره ها

مهر كه مي رسد تن هوبره ها مي لرزد. گماشته هاي شيخ هاي عرب، اين در و آن در مي زنند براي گرفتن ويزا و مجوز و هوبره ها هراسان در دشت هاي گسترده، در به در بوته يا تخته سنگي هستند براي فرار از چنگ بحري هاي تعليم ديده.

گرچه طبق قانون شكار و صيد، تمامي گونه هاي در معرض خطر انقراض در ليست ممنوعيت شكار قرار دارند و قرار است هيچ گونه مجوزي براي صيد آنها صادر نشود، اما دراين ميان، بحث هوبره جدا ست .



عرب ها شكار هوبره را آن هم با بحري (نوعي پرنده شكاري) دوست دارند و اين دوست داشتن بلايي شده به جان نيمه جان هوبره ها.اتفاقا بحري ها هم از ايران قاچاق مي شوند- از طريق مرزهاي آبي جنوب به وسيله لنج- و البته به قيمتي گزاف به عرب ها فروخته مي شوند. گاهي قيمت بحري ها وقتي به آن سوي آب مي رسند از 13ميليون تومان هم بالا مي زند. عرب ها پولدارند و خوشگذران و تاوان پولداريشان را حيات وحش بي زبان ما بايد بپردازد.

البته طبق قانون، شكار هوبره چندان هم غيرقانوني نيست. خوشبختانه در قوانين كشورما هر قانوني كه وضع شده با افزودن تبصره يا آمدن قانوني در گوشه اي ديگر، راه فرارش هم مدنظر قرار گرفته است. به خاطر تنوع حيات وحش كشور و وجود گونه هاي منحصربه فرد قابل شكار و مشهور در سطح جهان در كشورمان، تقاضاهايي متعدد براي سفرهاي اكوتوريستي با هدف شكار به ايران - حتي از سوي سران كشورها- وجود دارد كه در آئين نامه اجرايي شكار ويژه كه در تاريخ چهاردهم فروردين ماه سال جاري بر اساس اصل 138 قانون اساسي توسط هيات وزيران به تصويب رسيده است، آمده: اجراي برنامه هاي شكار توسط مقامات عالي رتبه كشورهاي خارجي در ايران از شمول ضوابط و دستورالعمل هاي عمومي شكار مستثني بوده و تابع مقررات اين آئين نامه است. تمامي دستگاه هاي دولتي و مراجع ذي ربط موظف به رعايت اين مقررات هستند .

البته در گوشه اي از اين قانون احتمالا به منظور تسهيل اجراي آن در جهت توجيه طرفداران طبيعت آمده است كه اين آئين نامه بايد از طريق وزارت امورخارجه مورد بررسي قرار گيرد و سپس به سازمان حفاظت محيط زيست ارجاع شود تا بادرنظر گرفتن محدويت هايي مثل سهميه شكار و عدم مواجهه با فصل ممنوعيت، پروانه شكار ويژه صادر شود .

البته لازم به ذكر است كه به گفته يكي از كارشناسان اين سازمان، تاكنون هيچ درخواست پروانه ويژه شكاري كه از سوي وزارت امورخارجه به سازمان حفاظت محيط زيست آمده باشد، رد نشده است.

اما شكار،تنها معضل اصلي افت شديد جمعيت هوبره نيست. باندهاي مافيايي قاچاق هوبره از كشور ما به كشورهاي شيخ نشين آنقدر قوي است كه هر ساله چندين برابر مجوزهاي شكار، هوبره به صورت زنده، جوجه و حتي تخم از كشور قاچاق مي شود و در واقع هر ماه خبري در رابطه با كشف محموله و دستگيري عاملان قاچاق هوبره در جمعيت هاي نه چندان قابل چشم پوشي با متوسط عددي 40 قطعه از گوشه و كنار به گوش مي رسد. محموله هايي هم كه بدون كشف و با خيال آسوده از مرز عبور مي كنند هم كه جاي خودشان را دارند. سالانه بيش از 4 هزار هوبره، جوجه و تخم از ايران به كشورهاي عربي قاچاق مي شود!

سازمان حفاظت محيط زيست هم كه در واقع متولي اصلي حفاظت از گونه هاي جانوري، بخصوص گونه هاي در معرض خطر انقراض است، از يك سو هر سال از عدم صدور يا محدوديت شديد صدور پروانه مي گويد و از سوي ديگر رئيس اسبق آن، خانم دكتر معصومه ابتكار در گفت وگو با خبرنگار روزنامه وقايع اتفاقيه با افتخار مي گويد: صدور پروانه شكار هوبره و گونه هاي ديگر براي مقامات كشورهاي خارجي و بخصوص كشورهاي عربي، بيشتر به منزله هديه اي است براي بهبود روابط ديپلماتيك تا به نوعي ما هم در كمك به تسهيل روابط با كشورهاي خارجي با وزارت امورخارجه و وزارت اطلاعات و وزارت كشور سهيم باشيم . او حتي آمار دقيقي از تعداد مجوزهاي صادرشده توسط اين سازمان براي سران عرب ندارد. پس عدم رد مجوزهاي ويژه- حتي در فصل هاي ممنوعيت شكار، يعني فصل جفتگيري و زايمان- حتي براي گونه هاي در معرض خطر انقراض صحت دارد.

بازه زماني شكار هوبره هم متاسفانه چندان محدود نيست، در واقع نيمي از سال، عرب ها مي توانند به دشت هاي پهن و زيباي ايران بيايند و از شكار هوبره با پرنده هاي شكاري شان لذت ببرند. البته در گذشته، هوبره ها به صورت بومي، پراكندگي نسبتا خوبي داشتند (بخصوص در ارمنستان، سوريه، مصر، عراق، ليبي، عربستان، كويت و پاكستان كه تا حدودي در جمعيت هاي نسبتا محدودتر در اين مناطق ديده مي شدند)، اما از آنجا كه هوبره ها مهاجرند، در فصل پاييز كوچ مي كنند؛ آن هم به طرف ايران ؛ ايراني كه در گذشته اي نه چندان دور با آغاز فصل پاييز ميزبان دسته هاي هوبره در دشت هاي كرمان، بندرعباس، سيستان و بلوچستان، خوزستان و فارس بود. اما در سالهاي اخير، كاهش جمعيت شديد، آنها را در زمره پرندگان ليست قرمز IUCN (اتحاديه جهاني حفاظت از طبيعت و منابع طبيعي) قرار داده است و تمام اينها در حالي ست كه دفتر نظارت و بازرسي سازمان حفاظت محيط زيست، مدعي ست كه امسال هيچ گونه مجوزي براي شكار و صيد هوبره داده نشده است.

البته طي سالهاي گذشته نيز ادعاي سازمان غير از اين نبوده و هميشه با قاطعيت عنوان مي شود نه براي شيوخ عرب و نه براي هيچ كس ديگر، حتي پروانه ويژه براي شكار هوبره صادر نشده است. اما قطعا اين همه شكارچي عرب زباني كه به محض فرا رسيدن فصل پاييز با خانواده و اطرافيان و خدم و حشم به دشت هاي گسترده جنوب ايران سرازير مي شوند، همگي دست خالي و بدون مجوز نيستند؛ بخصوص وقتي در يكي از روزنامه هاي معتبر كشور مي آيد: يك گروه 34 نفره از اتباع امارات متحده عربي قصد داشتند به منظور شكار پرنده هوبره از طريق بندر شهيد رجايي به همراه 17 دستگاه انواع خودرو و 84 پرنده شكاري وارد استان هرمزگان شوند كه به علت نداشتن مجوزهاي لازم از سازمان حفاظت محيط زيست، از ورود آنان به كشور جلوگيري شد و همان روز از طريق دريا به امارات بازگشتند . بنابراين روانه شدن عرب ها از طريق آبهاي جنوبي به سمت ايران در فصل مهاجرت هوبره، امري متداول است كه تنها شرطش هم به همراه داشتن مجوز است. آنها كه مجوز دارند خوش آمدند و آنها كه مجوز ندارند شايد مجبور به بازگشت شوند.
و اما جذابيت هاي شكار هوبره براي عرب ها؛ عرب هايي كه معمولا گوشت هوبره را نمي خورند و تنها براي سرگرمي، بحري هايشان را به جان هوبره ها مي اندازند. شايد هم اصلا تقصير هوبره هاست كه رفتار جذابشان در مواجهه با دشمن، آنها را در بين عرب هاي جنگجو اينچنين محبوب و مشهور كرده است.

پروير بختياري - پرنده شناس - نام هوبره را مرغ بمب افكن گذاشته است و درباره جذابيت هاي شكار آن مي گويد: هوبره وقتي در آسمان مورد حمله قرار مي گيرد با يك حركت چرخشي به پشت پرنده مهاجم مي رود و با پرتاب مدفوع چسبانكش به سمت پرنده مهاجم، او را در مانور و پرواز دچار مشكل مي كند. مدفوع هوبره با اصابت به پر و بال پرنده شكاري كه عموما بحري است، باعث درهم رفتن و چسبيدن پرها به يكديگر شده و به صورت طبيعي تا فصل پرريزان با پرنده مي ماند و حتي گاهي باعث مرگ او مي شود .
البته شكاري هاي آموزش ديده هم روش هاي خودشان را دارند. آنها ابتدا به هوبره نزديك شده و به محض آماده شدن آن براي پرتاب مدفوع، به اصطلاح جاخالي داده و از پرنده دور مي شوند و بعد از اطمينان از خالي شدن پرنده از بمب چسبناك، با يك حمله، آن را به زمين مي كوبند.اما چرا بحري، آن هم بحري چشم بسته؟

بستن چشم، علاوه بر آرامش دادن به پرنده، باعث بالا رفتن دقت عملش هم مي شود.

عرب ها بحري را روي ساق دستشان مي گذارند و يك دفعه چشم بند را از روي چشمش برمي دارند. هوبره كاملا همرنگ محيط است و استتارش با زيستگاه به قدري خوب است كه معمولا حضورش به چشم انسان نمي آيد، اما چشمان تيز بين بحري ها كه به دليل وضعيت قرارگيري در جمجمه (كه البته در بين شكاري ها عموميت دارد) امكان خاصي به پرنده براي تشخيص عمق ميدان مي دهد به او اين قابليت را مي دهد كه بسرعت، نزديك ترين هوبره موجود در ميدان ديد را تعيين موقعيت كرده و به آن حمله كند.در هر حال، هر پاييز چه بخواهيم و چه نخواهيم، ايران مقصد شيوخ پولدار عربي است كه با بوي نفت به ايران مي آيند و با بدرقه اي از ايرانيان به كشورهايشان بازمي گردند.

پرنده تك همسر

هوبره كه محلي ها به آن آهوبره مي گويند از پرندگان بزرگ جثه كويري است كه طول آن به 65سانتي متر مي رسد و معمولا پرواز نمي كند. قامتي بلندداشته و دو رشته پرهاي زينتي سياه و سفيد در حاشيه گردن دارد كه سياهي آن كاملا مشخص است. زمينه پر و بال هوبره ها خاكي بوده و زير بال ها كم و بيش سفيد است. نرهاي نابالغ، شبيه ماده ها به نظر مي رسند، اما پرهاي زينتي حاشيه گردن ماده ها، كمتر است. هوبره ها به طور كلي سه زيرگونه دارند. اين گونه ها در عرض هاي جغرافيايي متوسط تا پايين و در نواحي مديترانه اي، مناطق استپي، بياباني و نيمه بياباني با نواحي باز و بدون پوشش و بوته اي و دشت هاي خشك كه پوشش گياهي آنها حداكثر 2 متر باشد و در لابه لاهاي گز و تاغ ديده مي شوند.

هوبره پرنده اي مهاجر است كه در بعضي مناطق از جمله ايران به صورت بومي مشاهده مي شود. هوبره پرنده اي همه چيزخوار است كه از بذرها، دانه ها و شاخه هاي نازك و حتي برگ و گل گياهان تغذيه مي كند. البته ملخ، آخوندك، سوسك، كرم، مورچه و مار را نيز مي خورد، اما اغلب، خوراكش را برگ و عنكبوت، مارمولك و حتي گياهان، ميوه كنار، خارشتر و آنچه كه در دسترس است، تشكيل مي دهد.

از شگفتي ها و جذابيت هاي اين حيوان، نحوه جفت يابي آن است كه به اعتقاد بسياري از پرنده شناسان، برجسته ترين رفتار اين حيوان است. هوبره با متانت، بال ها را بلند كرده، كاكل هاي اطراف گردن را پف مي كند، دم را به صورت چتري پايين مي آورد و به طور ناگهاني جست مي زند و يك دفعه برمي گردد. اين پرنده در تمام كارهايي كه انجام مي دهد، مراقب است تا پرنده ماده نظر خود را برنگرداند.

هوبره، پرنده اي تك همسر و بسيار متعهد به زندگي زناشويي است.
پرنده ماده، تخم ها را در محل كاسه مانندي كه معمولا در شن انتخاب مي كند و داخل آن را با شاخ و برگ پر مي كند، مي پوشاند. اين آشيانه در زير بوته ها و در سايه آنها ساخته مي شود تا هم از آفتاب شديد و هم از ديد دشمنان مخفي بماند. تخم هاي اين پرنده، قهوه اي كم رنگ مايل به خاكستري با لكه ها يا نقطه هايي به رنگ زيتوني است. هوبره يك روز در ميان، جمعا سه تخم و گاهي نيز 4 تا 5 تخم مي گذارد. جوجه ها لانه گريز بوده و پس از خارج شدن از تخم، به دنبال مادر و براي يافتن غذا راه مي افتند و تا يك هفته توسط مادر از راه منقار به منقار تغذيه شده و پس از گذشت 35 روز، آماده پرواز مي شوند.

neda آنلاین نیست.   پاسخ با نقل قول
پاسخ

برچسب ها
هوبره, گردش, گردش گری, پرندگان, درباره طبیعت, شکار, شکار هوبره, طبیعت, طبیعت و توریسم, طبیعت گردی


کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)
 
ابزارهای موضوع
نحوه نمایش

مجوز های ارسال و ویرایش
شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید

BB code هست فعال
شکلک ها فعال است
کد [IMG] فعال است
کد HTML غیر فعال است

انتخاب سریع یک انجمن

War Dreams    Super Perfect Body    Scary Nature    Lovers School    Winner Trick    Hi Psychology    Lose Addiction    Survival Acts    The East Travel    Near Future Tech    How Cook Food    Wonderful Search    Discommend

Book Forever    Electronic 1    Science Doors    The Perfect Offers    Trip Roads    Travel Trip Time    Best Games Of    Shop Instrument    Allowedly


All times are GMT. The time now is 12:55 PM.


کپی رایت © 1388 . کلیه حقوق برای وبگاه حرف روز محفوظ است