تشي يا سيخول

[emily]

تشي يا سيخول Hystrixindia

جونده اي است با جثه اي نسبتاً متوسط (حدوداً20كيلو گرم)تشي هاي بالغ معمولاً 90سانتيمتر طول دارند. اين جانور خارهاي بلند و ابلق دارد كه بسيار نوك تيز است و مانند موي همه حيوانات به نوبت مي ريزد و اگر به جايي فرو رود به سهولت از بدن جانور جدا مي شود.

پاهاي كوتاهش پنج انگشت دارد و داراي ناخن هاي تيزي مي باشد.موقع راه رفتن پاشنه هايش نيز روي زمين قرار مي گيرد (كف رو است)رد پايش شباهت زيادي به جاي پاي يك انسان خردسال دارد.

وسيله دفاعي تشي خارهاي آن است كه به محض احساس خطر پشت خود را به طرف مهاجم كرده و خارهايش راست مي شود و با صداي "جغ جغ"به دشمن اعلام خطر مي كند ولي هنگامي كه در تنگنا قرار گيرد، بوي بد و متعفني از خود متصاعد مي كند كه دشمن را فراري مي دهد.تشي جانوري شبگرد است و اغلب در تاريكي هاي شب به فعاليت مي پردازد و در طول روز در استراحت به سر مي برد.قلمرو زيست آن بيشتر در در بيابان ها و كوهپايه ها است.لانه اش به شكل سوراخ هايي دالان مانند و در ميان شكفت هاي دامنه كوه ها است.

جفتگيري اش در فصل بهار و زايمان او در فصل تابستان است كه در هر زايمان يك نوزاد كه آن هم در موقع تولد از خار پوشيده شده به دنيا مي آورد.

تعدادي از جانوران گوشتخوار مانند پلنگ،گرگ و شغال تشي را شكار مي كنند و طرز شكار كردنشان هم بدين صورت است كه اول با وارد آوردن ضربه اي به سر حيوان او را به زمين مي اندازد و به شكمش كه بي حفاظ است حمله مي كنند.تشي گوشت ترد و لذيذي دارد و اغلب عشاير و روستانشينان با كمك سگ هاي شكاري آن را صيد مي كنند.

از خارهايش در گذشته براي قلم هاي خوش نويسي و سوزن بافندگي نيز استفاده مي شده است. تشي هاي موجود در منطقه و به طور كلي استان هرمزگان و نواحي همجوار استان اغلب از گونه تشي هاي كاكل دار هستند.