سفر به سیاه کوه

[kodiak]

روز خوش سیاه کوه

خرداد
بارش 2 ساعته ي شبانه باران بهاري، طراوت خاصي به منطقه کوير داده بود. صبح زود همراه يار طبيعت دوست خود تيمسار براتيپور از خلبانان فعال، در جنگ تحميلي از قصر بهرام به سمت دامنه بلندتيرن قله سياه کوه به نام سيستاني حرکت کرديم از دامنه وصل به دشت طي دوربين کشي متوجه يک دسته کل حدود 40 راس در ارتفاعات مقابل قله سيستاني شدم. پس از بررسي دقيق محل و انتخاب مسير مناسب و امن براي صعود به سمت کل ها به راه افتاديم . پس از طي حدود 5/1 ساعت راهپيمايي به فاصله حدود 300 متري آنها رسيديم.

پس از چند لحظه 2 راس از بزرگترين کل ها از گله جدا شدند و با توجه به بلندي و بازي و ترکيب خاص شاخ يکي از آنها، تصميم گرفتيم که به تعقيب اين 2 راس کل بپردازيم تا بلکه بتوانيم از آنها عکسي بگيريم. لذا از مسيري خاص گله را ترک کرده و تعقيب آغاز شد. حدود 1 ساعت اين 2 راس کل را تعقيب کرديم. آنها مي چرخيدند و حرکت مي کردند و ما سايه به سايه به دبنالشان بوديم، و با در نظر گرفتن کلي موارد خاص، حساس، خودمان را به بالاي صخره ي مشرف به کل ها به فاصله حدود 30 متري رسانديم. با آماده کردن وسائل، با احتياط تمام سرک کشيديم ولي کل ها ديده نمي شدند. ناچار يک تکه سنگ به اندازه ي گردو به پايين پرتاب و همزمان شروع به ايجاد صداي بز کرده کل ها از صخره بيرون آمده، نمايان شدند و نظاره گر به سمت ما شدند. جاي شما خيلي خالي منظره ي بي نظير و نايابي بود. حدود 30 متري من کل ايستاده و مرا نگاه مي کرد. من هم باظرافت تمام از بغل سنگ سياهي مشغول عکسبرداري شدم. چيزي در حدود 1 ربع ساعت اين دو راس کل در حدود 30 تا 80 متري ما رفتاري عادي و آرام داشته و مشغول چرا شدند. هر از گاهي هم ما را نظاره مي کردند.

معمولاً جهت راهپيمايي در کوهستان و بخصوص مناطق صخره اي بايد دست هاي کوه پيما خالي باشد تا بتواند در وقت لزوم از آنها استفاده کند. اين مطلب انگيزه ساخت کوله پشتي را در من ايجاد کرد. لذا با طراحي خودم پارچه رويه کفش هاي ورزشي را برش داده، با چرخ خياطي موجود در منزل آنرا دوختم و فقط پرچ بند اين کوله را به سراجي بردم تا اينکه کوله پشتي آماده شد. براي سهولت در حمل و نقل کليه ي وسايل و ابزارکار از قبيل دوربين عکاسي و فيلمبرداري و تله و کنورتور را در آن جاسازي کردم.

روز دوم : چشمه ي قاجاريه يک يا زچشمه هاي دور دست در دل يکي از دورافتاده ترين نقاط سياه کوه قرار دارد. به قصد سرکشي به اين چشمه و تهيه عکس از آن حدود، شضب را در دامنه مشرف به دشت شرقي سياه کوه استراحت کرديم. 1 ساعت قبل از طلوع فجر بيدار شده و آماده حرکت شديم، طوري که به علت تاريک بودن هوا، ديدن حدود 1 متر جلوي پايمان به سختي انجام مي شد. بالاخره با سردزن سپيده صبح حرکت ما ميسر گشت. با اولين پرتو خورشيد در صبحگاه کلي را در خط الراس تيغه اي مشاهده و با طراحي خاص و يک ماهرخ حساب شده خودم را به فاصله ي حدود 40 متري رساندم . بدون اينکه متوجه حضور من شده باشد مشغول چرا بود که من اين عکس را ثبت کردم . کلي حدود 12 سال و شاخي به طول تقريبا 120 سانتيمتر.

پس از رسيدن به چشمه ي مورد نظر و پاکسازي و ضد عفوني کردن آبشخوري آن با کلر و آهک جهت از بين بردن زالو، به سمت ارتفاعات مشرف به اين ناحيه حرکت کرديم و حدود ساعت 12:30 به بلندترين تيغه منطقه رسيديم. از دامنه شرقي سياه کوه صعود کرده و حالا در بلندترين نقطه، که آبريز غربي آن به سمت کاشان است رسيديم. ( شايد آثار سفر حدود 4 سال پيش خودم را در منطقه مشاهده کردم جاي همه ي طبيعت دوستان خالي) نيم ساعتي را نظاره گر دسته کل بزرگي در اين ارتفاع بودم، تا اينکه به لطف خدا توانستم عکسي از دو راس از زيباترين و بزرگترين کل هاي منطقه بگيرم.
روز سوم: از تنگه شاه پس از مشاهده يک کل ديگر خودم را به فاصله ي بسيار نزديک رساندم کل اصلاً متوجه من نشده بود و خيلي عادي با دست مشغول پاک کردن جاي خواب خود بود و با حالتي فريبنده و زيبا مشغول استراحت شد. اين حالت را در عکس مشاهده مي کنيد.

در مسير برگشت از دور متوجه وجود خرگوش زيبايي شدم. خودم را به فاصله ي مناسب رساندم و اين عکس را ثبت کردم.آخرين بدرقه کننده ما نزديکي ماشين، تيهوي ماده اي بود که به خاطر رهايي جوجه هايش از خطر سر راه قرار گرفت و توجه ما را به خودش جلب کرد تا جوجه هايش در امان باشند. به مض گرفتن اين عکس عرصه را جهت احساس آرامش بيشتر آنها ترک کرديم.
مشخصاً لطف و تنوع و تحرک و هيجان عجيب و فراواني را از عمل تهيه عکس و فيلم از حيات وحش مي بينم و بارها فکر کردم که شايد سليقه و انتخاب شخصي من چنين است اما اگر منصفانه قضاوت کنيم، اين برنامه از برنامه ي صيد و شکار بسيار لذت بخش تر و ارزشمندتر است، زيرا در تمام فصول سال و با هماهنگ مبادي ذي ربط مي توان به کليه مناطق مسافرت کرد.

قابل ذکر است که اين برنامه تمام لذت هاي صيد و شکار اعم از مسافرت در طبيعت، کمپينگ، استقرار و زندگي در طبيعت، گردش در طبيعت، دوربين کشي، پيدا کردن حيوان وحشي، هيجانات ماهرخ رفتن را داراست و اگر نيک بنگريم شايد عکس برداري و فيلم برداري از حيوانات لطف بيشتري نسبت به صيد و شکار آنها داشته باشد. زيرا که مي توانيم به جاي چکاندن ماشه ي اسلحه، دکمه ي دوربين عکاسي را فشار داده و بدون سر و صدا بهترين لحظه ها و آثار را ثبت کنيم.

اميدواريم هر چه زودتر نهادها و اشخاص ذي صلاح بيشتر به معرفي اين عمل ورزشي و بي ضرر همت گمارندو با در اختيار گذاشتن امکانات، زمينه را براي رواج اين ورزش طبيعي و سالم فراهم کنند. به اميد روزي که دوربين عکاسي و فيلمبرداري جايگزين شکار بي رويه شود.