اطلاعات ارزشمندی در رابطه با کشور چین و نقاط دیدنی آن

[zeynab]

چین

سرزمين چين پرجمعيت‌ترين كشور جهان محسوب مي‌شود. پهنه وسيعي از آسياي مركزي و خاوري را دربر گرفته است.
اين كشور عظيم از شمال به مغولستان، از شمال خاوري به كشور روسيه،از خاور به كشور كره شمالي، درياي زرد و درياي چين شرقي، از جنوب به درياي چين جنوبي، كشرو ويتنام، لائوس، ميانمار(برمه)، هند، بوتان و نپال، از غرب به كشورهاي هند، پاكستان، افغانستان، تاجيكستان، قرقيزستان، و از شمال غربي به كشور قزاقزستان محدود است.
چين داراي كهن‌ترين تمدن بشري است و پيشينه فرهنگي آن به هزاران سال قبل برمي‌گردد. نظام اجتماعي آن در ۳۵۰۰ سال پيش تثبيت گرديده است. قرنهاست كه تمدن چين داراي شهرت خاص و عام است.

نام رسمي: جمهوري خلق چين نام محلي: ژانگهو (zhonghua)

اسامي ديگر: امپراتوري آلماني، چين سرخ، چين كمونيست

پايتخت: پكن (15/780/000 نفر)

تاريخ استقلال: داراي قدمت تاريخي

روز ملي: اول ماه اكتبر سالروز تأسيس جمهوري خلق چين (۱۹۴۹)

نوع حكومت: جمهوري حزبي خلق با يك مجلس قانون‌گذاري، از سال ۱۹۴۹

رئيس حكومت: رئيس جمهور

رئيس دولت: نخست وزير

مساحت: 9/572/900 كيلومتر مربع (سومين كشور جهان)

جمعيت: 1/277/600/000 نفر در سال ۲۰۰۰ (اولين كشور جهان)

تراكم جمعيت: ۵/۱۳۳ نفر در كيلومتر مربع

واحد پول: رنميني يوآن (Y)

برخی از نقاط بسیار زیبا و دیدنی درچین

معبد آسماني (شهر: پكن) اين معبد در مكاني بسيار زيبا و باشكوه بنا شده است. امپراطوران چيني در آن زمان خودشان را (پسر بهشت) مي‌ناميدند و اين معبد با ديواري بلند در قسمت شمالي به صورت نيم دايره محصور و نماد و سمبل بهشت ناميده مي‌شود.
و در قسمت جنوبي نيز به صورت مربع كه نمادي از زمين طراحي شده است. چينيان در آن دوره اعتقاد داشتند كه آسمان، بلند و مرتفع است ولي زمين، پست و حقير مي‌باشد و تمامي اينها منعكس كننده افكار چيني‌هاي باستان مي‌باشد.

از جذابيتهاي ديگر اين معبد وجود چترهايي با سر طلايي رنگ مي‌باشد. اين بنا از چوب و آجر ساخته شده است.


شهر ممنوعه (شهر: پكن) شهر ممنوعه يا همان GU GONG در شمال ميدان TIANANMEN در پكن واقع شده است. در چين باستان فقط دو امپراطوري QING ، MING اقدام به ساخت كاخ و قصرهاي مجلل نموده‌اند كه امروزه بعنوان بزرگترين مجموعه كاخ موزه‌هاي امپراطوري چين با مساحت 74 هكتار در جهان مطرح مي‌باشد.
شهر ممنوعه با 6 متر خندق و ده متر ديوار محصور شده است. و هر ديوار آن يك دروازه دارد. شهر ممنوعه به دو بخش تقسيم مي‌شود: بخش جنوبي با محوطه بيروني كه امپراطوري وقت در آنجا فرمانروايي مي‌كرد. و بخش شمالي يا محويطه دروني كه وي با خانواده اشرافي‌اش در آنجا زندگي مي‌كرده است.

ساخت قصر از سال 1407 يعني در پنجمين سال فرمانروايي YONGUE ، امپراطور سوم سلسله MING آغاز شد و 14 سال بعد يعني در سال 1420 تكميل شد. مردم چين باستان نهايت مهارت‌شان را در ساخت شهر ممنوعه بكار برده‌اند. در ساخت اين معبد از كاشي و آجرهاي زمرد رنگ استفاده شده است. و ساخت شگفت‌انيگز و هنر و معماري باشكوه شهر ممنوعه نظر توريست‌هاي بسياري را به خود جلب كرده است.

ميدان تيان آن من (شهر: پكن) اين ميدان در مركز پايتخت بنا شده است. محلي براي بازديد برج TIANANMEN مقبره قهرمانان چين، كاخ‌ها و عمارت به يادماندني MAO ZEDONG و پرچم‌ ملي در اين ميدان هميشه برافراشته است. و همه روزه هزاران نفر از جهانگردان و شهروندان چيني از اين ميدان بازديد مي‌كنند. TIANANMEN در سال 1417 و طي سلسله MING در كنار شهر ممنوعه ساخته شده است و موزه‌ ملي چين در شرق اين ميدان قرار دارد.
همچنين ، اين ميدان همه روزه از گلهاي زيبا و تازه آراسته يم‌شود و اين امر بر جذابيت اين محل افزوده است.

شانگهاي (شهر: شانگهاي) شانگهاي با قدمتي تارخي در كشور چين در دهانه رودخانه YANGTZE واقع شده است. اين شهر صنعتي، امروزه با ۵/۱۸ ميليون نفر جمعيت بعنوان يكي از بهترين شهرهاي صنعتي جهان محسوب مي‌شود. شانگهاي يكي از كلان شهرهاي جهان معاصر، از نظر فرهنگي و نژادي گونه‌هاي مختلف اقوام را در خود جاي داده است. خصيصه رفتاري مدرنيسم و سنتي حتي چيني‌ها را نيز در اين منطقه دربر گرفته است. اين شهر يكي از بزرگترين مراكز اصلي در زمينه بازرگاني و تجاري و يكي از بنادر مهم در آسيا و منطقه جنوب شرق محسوب مي‌شود كه توجه جهانيان را به خود جلب كرده است. برج مخابراتي شانگهاي با ۴۶۸ متر ارتفاع يكي از چهار برج مرتفع جهان بعنوان سمبل و نماد شانگهاي بشمار مي‌آيد.
در سه قسمت: ۱- سر، كه به آن سفينه فضايي نيز مي‌گويند. ۲- قسمت مياني كه كروي شكل و داخل آن مغازه‌ها و رستوران‌هاي زيبا داير مي‌باشد. ۳- قسمت كف كه فضاي بسيار مناسب و ديدني را براي بازديد كنندگان فراهم ساخته است، تشكيل شده است.

از ديگر مناطق ديدني شانگهاي مي‌توان به SHESHAN ، جزيره CHONGMING ، DINGSHAN و منطقه SHENSHUNGANG اشاره كرد. شرق شناسان اروپايي و غربي سرزمين بهشتي شانگهاي را به عنوان پاريس شرق نيز نام برده‌اند.

پكن (شهر: پكن) شهر پكن بعنوان مركز سياسي و تجاري چين با وسعت ۸۰۰/۱۶ كيلومتر مربع يكي از مهم‌ترين و جذاب‌ترين پايتخت‌هاي جهان محسوب مي‌شود. پكن داراي آب و هوايي چهار فصل بوده و بهترين زمان براي مسافرت به اين شهر فصل پاييز و بهار مي‌باشد. ۱۵ ميليون نفر امرزه، جمعيت پايتخت چين را تشكيل مي‌دهند. آثار بسيار زيبا و باستاني پكن خود حكايت از قدمت ۳۰۰۰ ساله اين شهر دارد. مسئولان شهر پكن براي چذب جهانگردان اقدامات زيادي را فراهم ساخته كه از ساخت هتل‌هاي بسيار شيك و مجلل، مراكز تفريحي، مراكز خريد، سالنهاي نمايش، امكانات خوب حمل و نقل شهري، محلهاي مختلف براي اجراي اپراي Peking، و ديگر اماكن امروزي در كنار آثار باستاني همچون: ميدان Tiananmen ، شهر ممنوعه ، قصرهاي امپراطوري، ديوار بزرگ چين و معبد آسماني قصر تابستاني، عمارتهاي زيبا همگي بهانه‌ايست براي حضور ميليونها توريست و جهانگرد از سراسر جهان در اين شهر.

هانگزو (شهر: هانگزو) هانگزو مراكز ايالت Zhejiang مي‌باشد، مركزي سياسي، اقتصادي و فرهنگي با جمعيتي بالغ بر 5/6 ميليون نفر بسيار زيبا و از نظر اقتصادي در جايگاه دوم در چين مطرح مي‌باشد. فاصله شانگهاي با اين شهر حدود 200 كيلومتر است كه از طريق بزرگراهها مي‌توانيد كمتر از 2 ساعت به شهر هانگزو برويد. ساليانه 20 ميليون توريست داخلي و خارجي از مركز ايالت Zhejiang ديدن مي‌كنند. ماركوپولو مورخ و جهانگرد معروف ايتاليائي اين شهر را بعنوان باشكوه‌ترين و جذاب‌ترين شهر جهان در دوران سلسله Yuan توصيف كرده است.

ديوار بزرگ چين (شهر: پكن) ديوار بزرگ چين، دژي است كه در فاصله سده سوم پيش از ميلاد تا اوايل قرن هفدهم ساخته شده است. اين دژ به منظور حفاظت از سلسله‌هاي مختلف چين در مقابل تاخت و تاز هانيكها، مغولهاف تركها و ساير اقوام چادرنشين كه از سرزمين‌هاي جديد مغولستان و منچوريا مي‌آمدند، ساخته شده. اما معروفترين آنها، ديورا بزرگ چين مي‌باشد كه بين سالهاي ۲۲۰ تا ۲۰۰ پيش از ميلاد توسط اولين امپراطور چين يعني كين‌سي‌هانگ ساخته شد. اين ديوار در دوره سلسله مينگ و در شمال ديوار بزرگ چين امروزي ساخته شده و مقدار كمي از آن باقي مانده است. ديوار چين طويل‌ترين دويار ساخت دست بشر است كه به طول ۶۳۵۲ كيلومتر از گذرگاه شانگهاي در درياي بوهايي در شرق و حدفاصل چين و منچوريا تا لوپ نور در جنوبي‌ترين قسمت منطقه خودمختار زينچجيانگ كشيده شده است. اين ديوار تقريباً مرز بين چين شمالي و مغولستان داخلي را مشخص مي‌كند.
وضعيت كنوني ديوار: برخي قسمت‌هاي ديوار كه در نواحي توريستي قرار دارند حفاظت و برخي بازسازي شده‌اند. اما در بسياري قسمتهاي ديگر ديوار نيازمند تغيير بوده است.

چهره ديوار از فضا: بر روي چگونگي تصوير ديوار از فضا اختلاف نظرات زيادي وجود دارد. هاليبرتون در سال ۱۹۳۸ در دومين كتاب شگفتي‌هاي خود مي‌نويسد كه اين دیوار بزرگ تنها ساخته دست بشر است كه از كره ماه ديده مي‌شود. اين مطلب همچون افسانه‌اي مشكوك باقي مانده و گاهي حتي به كتابهاي مدرسه نيز سرايت كرده است. آرتور والدرون، نويسنده معتبرترين تاريخ ديوار چين مي‌گويد شايد مسئله قابل رويت بودن ديوار از فضا به افسانه رويت كانالهاي سياره مريخ برمي‌گردد. اگر ما كانال مريخ را مي‌بينيم. مريخي‌ها هم ديوار چين را مي‌بينند.