زيبايى هاى بى شمار اشترانكوه

[neda]

زيبايى هاى بى شمار اشترانكوه

اشترانكوه در قلب دست نخورده زاگرس، ابركوه ۳۰ ميليون ساله اى است كه دامان بكر و طبيعت بى نظيرش، چونان بستر زيباترين مناظر طبيعى و حيات وحش است. در قلب سلسله جبال زاگرس و در ۱۰ كيلومترى شهرستان ازنا، منطقه حفاظت شده اشترانكوه، با داربودن شرايط ويژه اكولوژيكى و مناظر بديع و منحصر به فرد، ميراث طبيعى ماندگارى است كه بسيارى از دوستداران كوهستان و حتى محققان و پژوهشگران زمين شناسى را از سرتاسر جهان به سوى خود مى كشاند. قلل مرتفع با ارتفاع ۴۵۰۰ مترى و دره هاى عميق سبب شده تا شرايط منحصر به فرد طبيعى در غرب ايران شكل بگيرد، چنانچه با وجود ارتفاعات زياد و تأثيرپذيرى از رطوبت درياى مديترانه، چشمه ها، سراب ها و يخچال هاى متعدد اين منطقه سرچشمه رودهاى پرآبى چون رود دز است. اين رشته كوه و حيات وحش منحصر به فرد آن در سال ۱۳۴۰ جزو منطقه تحت حفاظت كشور قرار گرفت و در سال ۱۳۴۹ با وسعتى در حدود ۹۸۲۵۰ هكتار در فهرست ثبتى مناطق حفاظت شده قرار گرفت.

از جمله مناطق اشترانكوه كه نقش ويژه اى در جذب گردشگران داخلى و خارجى دارد، درياچه «گهر»، نگين فيروزه اى سلسله جبال زاگرس است. درياچه گهر يكى از زيباترين درياچه هاى كوهستانى جهان است كه مانند نگينى آبى ميان بيدستان ها و نيزارهاى اطراف محصور شده و بيشه هاى تراكم پيرامون گهر را به قلب زيباى زاگرس مبدل كرده است.

اين درياچه كه به عنوان يكى از محل هاى اصلى پرورش قزل آلا محسوب مى شود در فصل زمستان زيستگاه تعدادى از پرندگان مهاجر آبزى به ويژه اردك است. از سويى قلل مرتفع اشترانكوه، يكى از مناطق ويژه براى كوهنوردان و گردشگران و زمين شناسان نقاط مختلف كشور است كه زمان مناسب براى صعود خردادماه است. اشترانكوه را به دليل دارا بودن چكادهاى ۸ گانه و بسيار بلند كه با ارتفاع بيش از ۴۰۰ متر مانند كاروانى از شتر به دنبال هم قرار گرفته اند، بدين نام خوانده اند.