درخت انجیلی در فصل پاییز

[kodiak]

انجیلی عروس جنگلهای هیرکانی (شمال ) در پاییز

درخت انجیلی با نام علمی (Parrotia persica) که معروف به درخت آهن یا چوب آهن (Iron tree ، Iron wood) است ، از خانواده ی (Hamamelidaceae) بوده .

نام علمی جنس انجیلی به افتخار گیاه شناس فرانسوی Parrot نامگذاری شده است .

درخت انجیلی در جنگل های شمال از سواحل آستارا تا گلی داغی گرگان انتشار دارد و از جلگه های ساحلی دریای خزر تا ارتفاعات میان بند امتداد می یابد و همچنین تا ارتفاع 1400 متر از سطح دریای آزلد در منطقه کلاردشت دیده می شود .

انجیلی درختی است زیبا با قامتی بلند ، دارای تنه ای با فرو رفتدگی ها و برجستگی های زیاد ، ساقه های آن نیز به یکدیگر جوش خورده و تنه درخت را نامنظم می سازد که خود باعث زیبایی بیشتر این درخت شده ، رنگ ساقه ای جوان خاکستری است ولی در درختان کهن برنگ تیره در می آید .

دو روی برگ در جوانی خزی است و با تارها و کرک های ستاره ای شکل پوشیده شده و به رنگ خاکستری در می آید ، به طور کلی برگ انجیلی در پاییز تغییر رنگ یافته و به رنگ متنوع حنایی ، سرخ ، ارغوانی ، جگری و رنگ های مشابه آنها ظاهر می گردد و زینت بخش جنگل های شمال کشور در فصل پاییز است .

درخت انجیلی تولید جست های ریشه جوش و تنه جوش می نمایند ، که در جنگل های شمال کشور به صورت دانه زاد و شاخه زاد دیده می شود .

انجیلی درختی است ناسوز در برابر آتش و در شمال کشور چوب این درخت بیشتر برای تهیه ذغال و مصارف تونلی استفاده می گردد.

به علت سختی چوب درخت انجیلی ، این درخت را در زبان های خارجی چوب آهن می نامند ، از نظر دارویی نیز برگ های درخت انجیلی دارای انواع تانن ها بوده و به عنوان قابض و تنگ کننده مجاری عروق به کار می رود .