29-06-2011, 07:19 AM | #1 |
(کاربر طلایی)
تاریخ عضویت: Feb 2011
نوشته ها: 501
|
شناسایی و مدیریت ذخیره گاه های جنگلی
شناسایی و مدیریت ذخیره گاه های جنگلی مقدمه ذخیره گاه جنگلی، قسمتی از جنگل است که به دلیل داشتن گونه های گیاهی نادر یا در خطر انقراض یا داشتن رویشگاه خاص، با سیم خاردار یا فنس (fence) یا نظایر آن محصور و محافظت شده است تا از انقراض گونه یا تخریب رویشگاه جلوگیری شود. به عبارت دیگر، رویشگاه طبیعی گونه های گیاهی در حال انقراض، گونه های نادر گیاهی، گونه های گیاهی مورد تهدید و رویشگاه طبیعی منتخب از تمامی گونه های درختی بومی کشور که دارای ارزش ژنتیکی بالا هستند در گستره ای قابل توجه با نام ذخیره گاه جنگلی تحت مدیریت در می آید. برنامه های اجرایی این گونه مناطق ظرافت و پیچیدگی خاصی دارد و چه بسا که هزینه نگهداری و مدیریت خیلی بیشتر ازجنگل تجارتی باشد زیرا نوعی مدیریت حفاظتی در این جنگل ها اعمال می شود. ذخیرهگاه جنگلی عرصه ای جنگلی است که به دلایل اکولوژیک و یا دخالتهای انسانی دچار آسیب شده و با خطر انقراض یک یا چند گونه جنگلی روبه رو است. با توجه به این که چنین پدیدهای نابودی تنوع زیستی را در زیست کره به دنبال خواهد داشت لازم است با هدف جلوگیری از چنین اتفاقی، برنامهای را برای حفاظت از این مناطق و به منظور استمرار زادآوری اجرا کرد. این برنامه در دو محور می تواند سازمان دهی گردد: 1- پایش (کنترل) حفاظتی و حمایتی 2- مدیریت عملیات اجرایی این برنامهها به منظور حفاظت و حمایت از گونههای مورد تهدید، نادر، در حال انقراض و یا دارای صفت ژنتیکی برتر اجرا میگردند. بدیهی است توجه به مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در این عرصهها و شناسایی علمی گونههای گیاهی موجود، در تنظیم برنامه ها بسیار مهم است. بررسی این که آیا تودههای جنگلی مورد نظر در ایران به دو بخش ذخایر جنگلی و ذخیرهگاه های جنگلی تقسیم گردند و این که آیا چنین تودههایی را می توان در چارچوب معیارهای جهانی اتحادیه بین المللی حفظ طبیعت (IUCN) و الگوبرداری از ذخیرهگاههای زیست کره مدیریت کرد موضوعاتی است که نیازمند بررسی کارشناسی متعدد با تکیه بر تحقیقات خارجی و داخلی است. همچنین هنوز تصمیمگیری واحد و مشخصی درخصوص قائل شدن به منطقه یا هسته مرکزی (core zone) در20 درصد سطح توده و منطقه ضربه گیر buffer zone) ) در 80 درصد سطح پیرامونی و مدیریت مورد نظر در این دو منطقه به لحاظ معیارهای فنی و استانداردهای جهانی در بخش اجرایی در کشور ما صورت نگرفته که اغلب به دلیل مشکلات اجتماعی و اقتصادی است که در گام اول، حفظ همان 20 درصد را هم مشکل می کند. در کشور ما تا کنون به منظور حفاظت و حمایت از گونههای جنگلی نادر و جلوگیری از انقراض آنها اقداماتی هر چند ابتدایی و ضعیف صورت گرفته است. این اقدامات با تکیه بر مواد قانونی و به دست سازمانهای مربوط اجرا شده است. ماده یک قانون حفظ و حمایت از منابع طبیعی و ذخایر جنگلی کشور، مصوب 12/7/1371 چنین می گوید: از تاریخ تصویب این قانون گونه های درختانی از قبیل شمشاد، زربین، سرخدار، سرو خمره ای، سفید پلت، حرا و چندل، ارس، فندق، زیتون طبیعی، بنه (پسته)، گون، شیشم، گردو(جنگلی)، بادام وحشی(بادامک) در سراسر کشور جزء ذخایر جنگلی محسوب و قطع آنها ممنوع می باشد. تبصره 2 این ماده ذکر می کند که در موارد ضروری و با تأیید وزارت جهاد سازندگی مجاز خواهد بود. |
برچسب ها |
گردش, گردشگري, درباره طبيعت, ذخیره گاه های جنگلی, طبيعت, طبيعت و توريسم, طبيعت گردي |
کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
|
|
War Dreams Super Perfect Body Scary Nature Lovers School Winner Trick Hi Psychology Lose Addiction Survival Acts The East Travel Near Future Tech How Cook Food Wonderful Search Discommend
Book Forever Electronic 1 Science Doors The Perfect Offers Trip Roads Travel Trip Time Best Games Of Shop Instrument Allowedly