عدم تعادل دام و مرتع

[neda]

حيوانات اهلي شكارچي گونه‌هاي شكاري!!!

بررسي و تحقيقات كارشناسان حوزه مرتع نشان داد كه مهمترين عامل انقراض گونه‌هاي شكاري تخريب زيستگاه است، نه شكار قانوني.

قوچ البرز مرکزی

گونه‌هاي شكاري و برخي جانوران ديگر روز به روز از بستر محيط ‌زيست ايران رخت مي‌بندند و همين امر موجب نگراني دوستداران طبيعت شده است.
مهندس نگهدار اسكندري، مدير اجرايي پروژه ملي تعادل دام و مرتع سازمان جنگلها و مراتع كشور مي گويد:«طي بررسي و تحقيقات كارشناسان حوزه مرتع، مهمترين عامل انقراض گونه‌هاي شكاري تخريب زيستگاه است.»

وي در اين خصوص اظهار داشت:«عدم تعادل دام و مرتع يكي از اين عوامل است. در ايران تعداد دام بيش از ۲/۵برابر ظرفيت مراتع است. به عبارت ديگر عدم برخورداري از دامداري مكانيزه و نبود علم مرتع‌داري باعث شده دام‌ها علوفه‌اي براي گونه‌هاي شكاري باقي نگذارند. در اغلب مواقع حيوانات شكاري مجبور به گدار يا كوچ براي به‌دست آوردن غذا مي‌شوند. در طي گدار به اتفاقات زيادي بر مي‌خورند كه به عنوان مثال عبور از جاده يكي از عوامل كشتار بين گله‌هاي گونه‌هاي شكاري محسوب مي‌شود.

براي حفاظت از گونه‌هاي شكاري اعم از چرنده و پرنده وجود زيستگاه مهمترين عامل است. در صورت نبود زيستگاه مناسب اكوسيستم به هم ريخته و حيوانات دچار پراكنش مي‌شوند. در پي اين پراكنش‌ها، عوامل طبيعي(كوه، دره، رود...) و عوامل انساني باعث كشتار گله‌ها وپراكندگي مي‌شوند.

اسكندري افزود:«از عوامل مهم ديگر، از بين رفتن برخي گونه‌هاي گياهي است كه در طبيعت براي حيوانات استفاده‌هاي دارويي بسيار دارد. از جمله مي‌توان به شبدر اشاره‌ كرد كه با از بين رفتن اين قبيل گونه‌ها دلايل ديگري براي مرگ‌و‌مير شكارها به‌وجود مي‌آيد.»

شكار از سوي شكارچيان قانوني در مقايسه با تخريب زيستگاه هيچ لطمه‌اي به شكارگاه‌ها نزده و هرس طبيعت به حساب مي‌آيد. تخريب زيستگاه بسيار هولناك‌تر از شكار است.