مار شلاقي

[Magnum]

مار شلاقي

نام علمی: Elaphe quatuorlineata

نام انگلیسی: Four-lined Snake

نام فارسی : مار شلاقي

مشخصات : پهناي پولك رسترال بيش از ارتفاع آن و از سمت بالاي سر قابل رؤيت ،‌پهناي پولكهاي بين بيني بيش از طول آنها و كوتاهتر از پولكهاي جلو پيشاني ، طول پولك پيشاني تا يك برابر و نيم عرض آن و برابر با فاصله آن تا پولك رسترال و كوتاهتر از پولك آهيانه ، عدم تداخل پولك رسترال به داخل پولك بين بيني و فقدان شكل زاويه يا گوشه خلفي آن ، پولك گونه اي تقريبا چهار گوش ، پولكهاي گيجگاهي 3+2 يا 4+3 عدد ، داراي يك پولك جلو چشمي ، يك پولك زير چشمي در پائين پولك جلو چشمي ، دو يا سه پولك عقب چشمي ، لب بالا داراي 8 پولك به ندرت 9 عدد ( چهارمين و پنجمين يا پنجمين و ششمين آن متصل به چشم )، چهار يا پنج پولك لب پائين متصل به پولك چين قدامي ، پولكهاي چين خلفي كوتاهتر از قدامي آن ، پولكهاي سطح پشتي 25 عدد (به ندرت 23 يا 27 عدد) تيغه دار و در سمت جانبي صاف ، پولك‌هاي سطح شكمي 200 تا 213 و انتهاي سمت جانبي آن گرد ، پولكهاي سطح زيرين دم 61 تا 74 عدد ، پولك مخرجي منقسم .

رنگ بدن نوزادان قهوه اي با سه تا پنج سري خالهاي قهوه اي تيره يك در ميان با حاشيه سياه ، در مار بالغ رنگ بدن خاكستري متمايل به قهوه اي با چند سري خالهاي بيضي شكل تيره يا دايره اي مورب و زيگزاك مانند ، همراه با چهار خط تيره طولي ممتد ، رنگ ناحيه سر معمولاً قهوه اي و غالباً همراه با خط مورب تيره و باريك و ممتد از سمت چشم به گوشه دهان ، سطح شكمي زرد روشن و در نوزادان همراه با خالهاي قهوه اي . داراي چهار رديف خال تيره رنگ از ناحيه گردن تا قسمت دم ممتد ، سطح پشتي داراي خطوط عرضي قهوه اي تيره رنگ به شكل زيگزاك و در سطح جانبي همراه با يك رديف خال كوچك .

حداكثر طول 141 سانتيمتر ، دم 26 سانتيمتر.
تغذيه از جوندگان و پرندگان و تخم پرندگان از آشيانه‌هاي بالاي درختان (جوندگان حداكثر به اندازه موش صحراي ، پرندگان حداكثر به اندازه كبوتر)
زاد و ولد : تخمگذار ، معمولاً 6 تا 16 تخم در تابستان ، به اندازه 6 سانتيمتر .
زيستگاه : باغها ، علفزارها ، حفره‌ها ،‌زير سنگها ، مناطق سبز و داراي درخت .

انتشار جغرافيايي : فرانسه – ايتاليا – رو ماني – آسايي ميانه – ايران تركيه – ماداوي – مناطق جنوب اكراين – مناطق جنوبي شوروي سابق در قسمت اروپايي – مناطق شمالي قفقاز ،‌ مناطق شرق گرجستان – ارمنستان – آذربايجان – داغستان – جنوب نواحي آستراخان – غرب قزاقستان تا قسمت شمال غربي سواحل درياي اورال .

پراكندگي : استانهاي آذربايجان شرقي و غربي ، اردبيل ، همدان ، كرمانشاهان ، زنجان ، گلستان ، سمنان ، مازندران ، تهران .