پرندگان مهاجر و بومی - طبیعت و توریسم (طبیعت ایران و جهان، نقاط دیدنی، گردشگری)؛

neda · 21-04-2011, 04:19 PM

هوبره

اين پرنده از ميش مرغ كوچكتر و از زنگوله بال بزرگتر است از لحاظ ظاهري به بوقلمون ماده شباهت دارد. گردن و دم خرمايي رنگش دراز است . نر و ماده در تمام فصول از روي دسته پر هاي سياه و سفيد بلندي كه در طرفين گردن آنها آويزان است،كاكل كوتاه سياه و سفيد و چشمهاي درشت تشخيص داده مي شود. سطح پشتي اين پرنده قهوه اي خاكي كمرنگ با خطوط موج دار فراوان ، سطح شكمي آن سفيد و ناحيه ي گلويش خاكستري كم رنگ است. در پرواز پشت و پوشپرهاي بال به رنگ خاكي يكدست به نظر مي آيد، شاهپرهاي سياه بال داراي يك قسمت سفيد رنگ در قاعده ي شاهپرهاي نخستين مي باشد، ولي مقدار آن از سفيدي بالهاي (( زنگوله بال)) و ((ميش مرغ)) بسيار كمتر است . آهسته بال ميزند . بال هايش دراز و باريك است .

زيستگاه: دشت هاي باير و خشك مناطق بياباني و نيمه بياباني . در مزارع هم ممكن است ديده شود .

پراكندگي : نيمه مهاجر و نسبتا کمیاب است .

ضمنا یادتون باشه که شکار این پرنده در حال حاضر در ایران غیر مجار می باشد.

بو تيمار

يك پرنده باتلاقي بزرگ ، قهوه اي رنگ و حواصيل شكل با بدني پر خط و خال ، كه پاهاي بزرگ سبز رنگ و صداي مشخصي دارد . موقع احساس خطر بي حركت مي ايستد و سر و منقار خود را به طرز خاصي عمودي نگه مي دارد . به حالت قوز كرده ، در حالي كه سر خود را پايين گرفته است راه مي رود. آهسته و به دشواري پرواز مي كند و پس از اوج گرفتن گردن خود را جمع مي كند . بال هاي گرد و پهن آن داراي راهراه سياه و قهوه اي است كه در پرواز به خوبي مشخص است . تك زي است و اغلب خود را از انظار پنهان مي كند . معمولا در نور كم غروب يا صبح خيلي زود فعال است و طي روز در نيزار ها پنهان مي شود . ممكن است با نابالغ (( حواصيل شب )) كه خيلي كوچكتر است ودر سطح پشتي خالدار است اشتباه شود .

زیستگاه:نيزارهاي انبوه، باتلاق ها، مانداب ها،و ساحل در ياچه ها . در بين ني ها آشيانه مي سازد .

پراكندگي : زمستان نسبتا فراوان است . در سال هاي پر باران به تعداد فراوان در سيستان زادو ولد مي كند. امكان دارد در سواحل درياي خزر ،فارس و خوزستان نيز زادو ولد كند .

كبك چيل

اين پرنده مانند تمامي كبك ها ماكيان شكل و داراي بدني نسبتا گردو فربه است . بال هاي كوتاه و گرد و دم كوتاه خرمايي رنگ دارد . به وسيله ي صورت بلوطي مايل به نارنجي كمرنگ و گردن و سينه ي خاكستري مشخص مي شود . پرنده ي نر علامتي نعلي شكل به رنگ بلوطي در پايين سينه دارد ( در پرنده ي ماده نيز اثري از اين اين علامت به چشم مي خورد ،در حاليكه سينه ي پرنده ي نابالغ رگه رگه است)، سطح پشتي راه رفتن قوز ميكند و به محض احساس خطر فورا چمباته مي زند . بعد در حالي كه سر خود را بالا مي گيرد و آماده ي پرواز است به سرعت مي دود . از جوجه ي قرقاول دم كوتاه تر و از بلدرچين بزرگتر و كمرنگتر است .

زیستگاه :كشتزار ها، چراگاه ها، زمين هاي باير و غيره . آشيانه اش را در نقاطي کاملا مخفي مانند پاي پرچين ها ودر مزارع گندم و ذرت و امثال آن مي سازد .

پراكندگي : كم و بومي است .

كشيم بزرگ

از همه ي كشيم ها بزرگتر است . در فصل زادوولد با يک جفت كاكل بلند تيره رنگ و طره هاي بلوطي و سياه دور سر به آساني شناخته مي شود. ظاهرا بدون دم به نظر مي آيد و گردنش باريك است . شطح پشتي قهوه اي مايل به خاكستري و سطح شكمي سفيد اطلسی براق دارد . در زمستان طره و كاكل بلند را ندارد و سرش سفيد مي نمايد، با تارك تيره رنگ و نوار ابرويي سفيد. از ((كشيم گردن سرخ))به وسيله ي اندازه ي بزرگتر ،گردن باريك تر ، ابروي سفيد و منقار صورتي (نه زرد و سیاه) مشخص مي شود . پرنده ي نا بالغ داراي سر و گردن راه راه است و طره و كاكل ندارد . معمولا در ارتفاع كم پرواز مي كنندو سر و گردن خود را كمي پايين مي گيرد . در پرواز شاهپر هاي ثانويه سفيد و لكه ي بزرگ و سفيد((پيش بال)) كاملا واضح ديده مي شود . از نظر حركات نمايشي پرنده اي جالب و تماشايي است .

زيستگاه : درياچه ها،آبگير ها. زمستان ها در سواحل نيز ديده مي شود . معمولا در كنار آب و جايي كه تكيه گاه مناسبی از گياه داشته باشد آشيلنه مي سازد .

پراكندگي : زمستان خيلي زياد است . به تعداد نسبتا زيادي در ايران زادوولد مي كند .

مرغابی كله سبز

مشخصات : 57سانتيمتر . پرنده ي نر سر سبز رنگ و براق ، طوق گردني باريك و سفيد، سينه بلوطي رنگ، سطح پشتي و شكمي خاكستري، دم سفيد با شاهپرهاي وسطي سياه و برگشته ، و منقاري زرد رنگ دارد . پرنده ي ماده قهوه اي لكه لكه است با منقار تقریباً قهوه اي كه اغلب در طرفين نارنجي رنگ مي باشد . آينه ي بالي در هردو جنس به رنگ بنفش و محدود به دو خط سفيد است كه در پرواز به خوبي ديده مي شود . پاهايش نارنجي است .

پرنده ي نر در دوران تولك شبيه ماده ولي پررنگ تر است با آينه ي روشن تر ، تارك پررنگ تر ،سينه ي خرمايي و منقار زرد رنگ . تفاوت ماده ي (( كله سبز)) با با ماده ي(( اردك ارده اي)) در اندازه ي بزرگتر ،پروبال قهوه اي تر ،آينه ي بال بنفش رنگ و تيزي كمتر نوك بال است و بدن آن در حالت نشسته بيشتر در آب فرو مي رود . از فيلوش ماده با سر و منقار درشت ، گردن ضخيم تر ،خط سفيد در دو طرف آينه ي بالي ودم كوتاه تر و سفيد قابل تشخيص است ، و از ((نوك پهن )) ماده با اندازه ي بزرگتر ،منقار خيلي كوچكتر و گردن درازتر باز شناخته مي شود . پرواز كله سبز سريع و با بال زدن هاي كم دامنه همراه است و مي تواند يكباره از سطح آب برخيزد . پرنده است اجتماعي و گله هاي آن در پرواز شكل مشخصي ندارد .

زيستگاه : درياچه، بركه ،رودخانه ،تالاب ها. زمستان ها در سواحل پناه دار دريا و خورها ديده مي شوند . در بين گياهان نزديك آب و گاهي در سوراخ هاي زمين آشيانه مي سازد

پراكندگي : زمستان ها خيلي زياد است به تعداد كم در ايران زادوولد ميكند.

21-04-2011, 04:19 PM	#1
neda (کاربر طلایی) تاریخ عضویت: Mar 2011 نوشته ها: 648	پرندگان مهاجر و بومی هوبره اين پرنده از ميش مرغ كوچكتر و از زنگوله بال بزرگتر است از لحاظ ظاهري به بوقلمون ماده شباهت دارد. گردن و دم خرمايي رنگش دراز است . نر و ماده در تمام فصول از روي دسته پر هاي سياه و سفيد بلندي كه در طرفين گردن آنها آويزان است،كاكل كوتاه سياه و سفيد و چشمهاي درشت تشخيص داده مي شود. سطح پشتي اين پرنده قهوه اي خاكي كمرنگ با خطوط موج دار فراوان ، سطح شكمي آن سفيد و ناحيه ي گلويش خاكستري كم رنگ است. در پرواز پشت و پوشپرهاي بال به رنگ خاكي يكدست به نظر مي آيد، شاهپرهاي سياه بال داراي يك قسمت سفيد رنگ در قاعده ي شاهپرهاي نخستين مي باشد، ولي مقدار آن از سفيدي بالهاي (( زنگوله بال)) و ((ميش مرغ)) بسيار كمتر است . آهسته بال ميزند . بال هايش دراز و باريك است . زيستگاه: دشت هاي باير و خشك مناطق بياباني و نيمه بياباني . در مزارع هم ممكن است ديده شود . پراكندگي : نيمه مهاجر و نسبتا کمیاب است . ضمنا یادتون باشه که شکار این پرنده در حال حاضر در ایران غیر مجار می باشد. بو تيمار يك پرنده باتلاقي بزرگ ، قهوه اي رنگ و حواصيل شكل با بدني پر خط و خال ، كه پاهاي بزرگ سبز رنگ و صداي مشخصي دارد . موقع احساس خطر بي حركت مي ايستد و سر و منقار خود را به طرز خاصي عمودي نگه مي دارد . به حالت قوز كرده ، در حالي كه سر خود را پايين گرفته است راه مي رود. آهسته و به دشواري پرواز مي كند و پس از اوج گرفتن گردن خود را جمع مي كند . بال هاي گرد و پهن آن داراي راهراه سياه و قهوه اي است كه در پرواز به خوبي مشخص است . تك زي است و اغلب خود را از انظار پنهان مي كند . معمولا در نور كم غروب يا صبح خيلي زود فعال است و طي روز در نيزار ها پنهان مي شود . ممكن است با نابالغ (( حواصيل شب )) كه خيلي كوچكتر است ودر سطح پشتي خالدار است اشتباه شود . زیستگاه:نيزارهاي انبوه، باتلاق ها، مانداب ها،و ساحل در ياچه ها . در بين ني ها آشيانه مي سازد . پراكندگي : زمستان نسبتا فراوان است . در سال هاي پر باران به تعداد فراوان در سيستان زادو ولد مي كند. امكان دارد در سواحل درياي خزر ،فارس و خوزستان نيز زادو ولد كند . كبك چيل اين پرنده مانند تمامي كبك ها ماكيان شكل و داراي بدني نسبتا گردو فربه است . بال هاي كوتاه و گرد و دم كوتاه خرمايي رنگ دارد . به وسيله ي صورت بلوطي مايل به نارنجي كمرنگ و گردن و سينه ي خاكستري مشخص مي شود . پرنده ي نر علامتي نعلي شكل به رنگ بلوطي در پايين سينه دارد ( در پرنده ي ماده نيز اثري از اين اين علامت به چشم مي خورد ،در حاليكه سينه ي پرنده ي نابالغ رگه رگه است)، سطح پشتي راه رفتن قوز ميكند و به محض احساس خطر فورا چمباته مي زند . بعد در حالي كه سر خود را بالا مي گيرد و آماده ي پرواز است به سرعت مي دود . از جوجه ي قرقاول دم كوتاه تر و از بلدرچين بزرگتر و كمرنگتر است . زیستگاه :كشتزار ها، چراگاه ها، زمين هاي باير و غيره . آشيانه اش را در نقاطي کاملا مخفي مانند پاي پرچين ها ودر مزارع گندم و ذرت و امثال آن مي سازد . پراكندگي : كم و بومي است . كشيم بزرگ از همه ي كشيم ها بزرگتر است . در فصل زادوولد با يک جفت كاكل بلند تيره رنگ و طره هاي بلوطي و سياه دور سر به آساني شناخته مي شود. ظاهرا بدون دم به نظر مي آيد و گردنش باريك است . شطح پشتي قهوه اي مايل به خاكستري و سطح شكمي سفيد اطلسی براق دارد . در زمستان طره و كاكل بلند را ندارد و سرش سفيد مي نمايد، با تارك تيره رنگ و نوار ابرويي سفيد. از ((كشيم گردن سرخ))به وسيله ي اندازه ي بزرگتر ،گردن باريك تر ، ابروي سفيد و منقار صورتي (نه زرد و سیاه) مشخص مي شود . پرنده ي نا بالغ داراي سر و گردن راه راه است و طره و كاكل ندارد . معمولا در ارتفاع كم پرواز مي كنندو سر و گردن خود را كمي پايين مي گيرد . در پرواز شاهپر هاي ثانويه سفيد و لكه ي بزرگ و سفيد((پيش بال)) كاملا واضح ديده مي شود . از نظر حركات نمايشي پرنده اي جالب و تماشايي است . زيستگاه : درياچه ها،آبگير ها. زمستان ها در سواحل نيز ديده مي شود . معمولا در كنار آب و جايي كه تكيه گاه مناسبی از گياه داشته باشد آشيلنه مي سازد . پراكندگي : زمستان خيلي زياد است . به تعداد نسبتا زيادي در ايران زادوولد مي كند . مرغابی كله سبز مشخصات : 57سانتيمتر . پرنده ي نر سر سبز رنگ و براق ، طوق گردني باريك و سفيد، سينه بلوطي رنگ، سطح پشتي و شكمي خاكستري، دم سفيد با شاهپرهاي وسطي سياه و برگشته ، و منقاري زرد رنگ دارد . پرنده ي ماده قهوه اي لكه لكه است با منقار تقریباً قهوه اي كه اغلب در طرفين نارنجي رنگ مي باشد . آينه ي بالي در هردو جنس به رنگ بنفش و محدود به دو خط سفيد است كه در پرواز به خوبي ديده مي شود . پاهايش نارنجي است . پرنده ي نر در دوران تولك شبيه ماده ولي پررنگ تر است با آينه ي روشن تر ، تارك پررنگ تر ،سينه ي خرمايي و منقار زرد رنگ . تفاوت ماده ي (( كله سبز)) با با ماده ي(( اردك ارده اي)) در اندازه ي بزرگتر ،پروبال قهوه اي تر ،آينه ي بال بنفش رنگ و تيزي كمتر نوك بال است و بدن آن در حالت نشسته بيشتر در آب فرو مي رود . از فيلوش ماده با سر و منقار درشت ، گردن ضخيم تر ،خط سفيد در دو طرف آينه ي بالي ودم كوتاه تر و سفيد قابل تشخيص است ، و از ((نوك پهن )) ماده با اندازه ي بزرگتر ،منقار خيلي كوچكتر و گردن درازتر باز شناخته مي شود . پرواز كله سبز سريع و با بال زدن هاي كم دامنه همراه است و مي تواند يكباره از سطح آب برخيزد . پرنده است اجتماعي و گله هاي آن در پرواز شكل مشخصي ندارد . زيستگاه : درياچه، بركه ،رودخانه ،تالاب ها. زمستان ها در سواحل پناه دار دريا و خورها ديده مي شوند . در بين گياهان نزديك آب و گاهي در سوراخ هاي زمين آشيانه مي سازد پراكندگي : زمستان ها خيلي زياد است به تعداد كم در ايران زادوولد ميكند.

کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)