تلاش‌هاي جهاني در حمايت از تالاب‌ها - طبیعت و توریسم (طبیعت ایران و جهان، نقاط دیدنی، گردشگری)؛

Magnum · 31-05-2011, 10:24 AM

تلاش‌هاي جهاني در حمايت از تالاب‌ها

سال‌هاي بسياري به طول انجاميد تا بشر با بخشي از واقعيت‌ها و ارزش‌هاي نهفته و غني تالاب‌ها آشنا شود. پيچيدگي روابط بوم‌شناختي،‌ دور از دسترس بودن و وجود رموز زيستي فراوان در بسياري از نقاط تالابي جهان روند شناخت آنها را با مشكل موجه مي‌ساخت، تا اين كه از سال 190 به بعد، تحولي عظيم در بررسي مسايل زيست‌محيطي تالاب‌‌ها شكل گرفت.

بيشتر تحقيقات و تلاش‌هاي انجام شده در طي سال‌هاي مذكور در ارتباط با شناخت ويژگي‌هاي كلي تالاب‌ها بود و مطالعات تخصصي كمتري صورت مي‌گرفت، به طوري كه فهرست كاملي از پرندگان، آبزيان و گياهان مناطق تالابي جهان هنوز در دسترس نيست و موجودات زنده بسياري از تالاب‌‌ها ناشناخته مانده اند، ولي اين اقدام‌ها خود گامي موثر در مطالعات كامل‌تر و جامع‌تر بعدي به شمار مي‌آيد. آنچه مسلم است، هر قدر انسان بر ميزان دانش خود پيرامون تالاب‌ها بيافزاريد، علاوه بر شناخت استعدادهاي نهفته زيست‌محيطي تالاب‌ها، مي‌تواند از ميزان صدمات و خسارات ناشي از نابودي آنها بكاهد.

يكي از اولين اقدامات موثر هماهنگ جهاني در حمايت از تالاب‌ها، كنوانسيون رامسر بود كه با انگيزه آشنايي بشر و با ويژگي‌هاي منحصر به فرد تالاب‌ها و مشاركت جهاني در حفاظت از تالاب‌ها شكل گرفت. اين كنوانسيون در طي سال‌هاي فعاليت خود توانست ضمن جلب افكار عمومي جهان، زمينه را جهت مطالعات و حفاظت بيشتر تالاب‌ها در سطح بين‌المللي فراهم كند كه به لحاظ اهميت در بخشي جداگانه آن را مورد بررسي قرار مي‌دهيم.

I.U.C.N و I.W.R.B از موسسات بين المللي معتبري هستند كه سابقه طولاني در حمايت از منابع طبيعي، تالاب‌ها و حيات پرندگان جهان دارند. اين سازمان‌ها حتي در طي سال‌هاي اوليه حيات كنوانسيون رامسر، آن را رهبري كرده و همكاري تنگاتنگي با آن داشتند. همچنين هر يك از سازمان‌هاي مذكور به نوبه خود تلاش‌هايي را در سطح جهاني به مرحله اجرا گذارده‌اند كه بخشي از اين تلاش‌ها ويژه حمايت از تالاب‌ها بوده است.

از تلاش‌هاي بين المللي ديگري كه در حمايت از ين گونه‌هاي جانوري و گياهي تالاب‌ها موثر بوده است، هم‌انديشي بسياري از كشورهاي جهان در سال 1992 مي‌باشد كه منجر به تشكيل كنوانسيوني به نام تنوع زيستي شد و به خاطر تنوع زيستي بالا و منحصر به فرد گونه‌هاي موجود در تالاب‌ها، همواره بخشي از فعاليت اين كنوانسيون به شناخت موجودات زنده تالاب‌ها معطوف بوده است. I.U.B.S و SCOPE نيز با همراهي يونسكو برنامه‌اي را تحت عنوان «تنوع» طرح‌ريزي كرده تا تحقيقات بهتري را درباره تنوع زيستي به مرحله اجرا بگذارند (8).

هم‌انديشي بيش از 900 دانشمن از 25 كشور جهان در چهارمين كنفرانس تالاب‌‌ها Irintecol در كلمبو، گردهمايي بيش از 1000 نفر متخصص محيط زيست در اولين كنفرانس «تالاب‌ها و توسعه» در 1995 در مالزي و مشاركت بيش از 1500 دانشمند در دومين كنفرانس « تالاب‌ها و توسعه» از 50 كشور جهان در سال 1998 در سنگال، گوشه‌اي از ادامه‌ي تلاش‌هايي است كه پيرامون شناخت، حفاظت،‌ احيا،‌ توسعه و بهره‌برداري معقول از تالاب‌ها در سطح جهاني انجام مي‌گيرد (8).

در حال حاضر مهم‌ترين موسسات جهاني كه به طور مستقيم و يا غير مستقيم مسايل مربوط به تالاب‌ها را دنبال كرده و اهتمام خاصي به حمايت از آنها دارند، عبارت‌اند از:

اتحاديه بين المللي حفاظت از طبيعت و منابع طبيعي I.U.C.N
كنوانسيون رامسر (كنوانسيون تالاب‌‌ها و پرندگان مهاجر)
كنوانسويون بش
مركز بين المللي تحقيقات پرندگان آبزي (I.W.R.B).
كنوانسيون تجارت بين المللي گونه‌هاي گياهي و جانوري در معرض خطر انقراض (C.I.T.E.S).
شوراي بين المللي حفاظت از پرندگان (I.C.B.P).

كنوانسيون بين المللي رامسر سند افتخار ملي

بنا به دعوت ايران در سال 1349 نمايندگان برخي از كشورهاي جهان در شهر رامسر گر هم آمدند تا با هم‌انديشي تاريخي خود يكي از اولين نهاد‌هاي بين‌المللي حفاظت از تالاب‌ها را تشكيل دهند.

كنوانسيون رامسر كه به نام محل برگزاري آن معروف شد، توافقي بين‌المللي است كه بر اساس آن كشورهاي عضو فراتر از مرزهاي جغرافيايي مسايل زيست‌محيطي تالاب‌‌هاي كشورهاي متعهد، به ويژه تالاب‌‌هاي بين‌المللي را مورد مطالعه، تحقيق و بررسي قرار داده و نتايج حاصل از مطالعات ليمنولوژي، بوم‌شناسي،‌هيدرولوژي، گياه‌شناسي و جانورشناسي را در اختيار سايرين قرار مي‌دهند. كشورهاي عضو همچنين موظف هستند كه تمام تلاش‌هاي ممكن خود را در راستاي منافع ملي‌ كشورشان به كار برند تا از تخريب و نابودي اين بوم‌سازگان‌هاي بي‌نظير طبيعت جلوگيري به عمل آيد.

كنوانسيون رامسر طي ساليان متمادي از فعاليت خود توانسته است ضمن جلب نظر افكار عمومي، جهانيان را از تاثير و اهميت قابل توجه اين جلوه‌هاي بديع در زندگي انسان و بقاي موجودات زنده آگاه سازد و رغبت كشورهاي جهان را در همكاري با اين نهاد گسترش دهد، به نحوي كه اگر تنها در سال 1349 فقط تعداد معدودي از كشورهاي جهان (حدود 18) كشور عضو اين كنوانسيون بودند، امروزه بر اساس آخرين اطلاعات موجود تعداد كشورهاي عضو به 118 كشور افزايش يافته است و در مجموع 1015 تالاب‌ را با مساحتي بالغ بر 71 ميليون همكتار در دفتر كنوانسيون به ثبت رسانيده‌اند كه در اين ميان كشور ايران به عنوان اولين كشور آسيايي عضو و بنيان‌گذار كنوانسيون 19 تالاب‌ خود را با مساحتي در حدود 1409240 هكتار در اختيار اين كنوانسيون قرار داده است.

اين نهاد بين المللي پس از تاسيس در سال 1971 همواره مي‌كوشد تا با برگزاري منظم جلسات كنوانسيون در كشورهاي مختلف عضو مسايل و مشكلات زيست‌محيطي تالاب‌ها را در اقصي‌نقاط جان مورد بررسي قرار دهد و راه حل‌هاي ممكن را در حمايت و حفاظت هر چه بيشتر اين بوم‌سازگان‌هاي طبيعي پيشنهاد كند. كنوانسيون سعي دارد با توسعه اين تفكر كه تالاب‌ها محيط‌ هاي كثيف و بد نيستند، بلكه سازنده منابع بزرگ اقتصادي، فرهنگي، عملي و تفريحي هر كشور به شمار مي‌آيند، از روند تخريب و دگرگوني آنها جلوگيري كرده و مردم را متوجه خسارات جبران‌ناپذير ناشي از نابودي آنها نمايد.

هر يك از كشورهاي جهان كه بخواهند به عضويت كنوانسيون رامسر درآيند، مي‌بايست حداقل يكي از تالاب‌هاي كشور خود را به دفتر كنوانسيون معرفي كنند. كنوانسيون بر اساس شرايط ذيل تالاب‌ را مورد بررسي قرار مي‌دهد و چنانچه شرايط لازم را دارا باشد، آن را در دفتر كنوانسيون به عنوان تالاب‌ بين‌المللي ثبت مي‌كند .

منحصر به فرد بودن تالاب‌ به طوري كه نظير ان در آن كشور يا منطقه وجود نداشته باشد.

وجود بيش از يك درصد جمعيت پرندگان نادر و در خطر انقراض منطقه يا جهان در تالاب.

وجود بيش از 20000 پرنده‌ي آبزي و كنار آبزي در تالاب‌.
ارزش‌هاي اقتصادي و اجتماعي تالاب‌.
ارزش علمي و حفاظتي تالاب‌.
ارزش جمعيت گونه هاي جانوري و گياهي.

چنانچه كشوري بخواهد به هر دليلي تالابي را از كشور خود كه قبلاً در دفتر كنوانسيون به ثبت رسانيده، حذف كند، مي‌بايست تالابي ديگر از كشورش را جايگزين نمايد.

31-05-2011, 10:24 AM	#1
Magnum (کاربر طلایی) تاریخ عضویت: Mar 2011 نوشته ها: 512	تلاش‌هاي جهاني در حمايت از تالاب‌ها تلاش‌هاي جهاني در حمايت از تالاب‌ها سال‌هاي بسياري به طول انجاميد تا بشر با بخشي از واقعيت‌ها و ارزش‌هاي نهفته و غني تالاب‌ها آشنا شود. پيچيدگي روابط بوم‌شناختي،‌ دور از دسترس بودن و وجود رموز زيستي فراوان در بسياري از نقاط تالابي جهان روند شناخت آنها را با مشكل موجه مي‌ساخت، تا اين كه از سال 190 به بعد، تحولي عظيم در بررسي مسايل زيست‌محيطي تالاب‌‌ها شكل گرفت. بيشتر تحقيقات و تلاش‌هاي انجام شده در طي سال‌هاي مذكور در ارتباط با شناخت ويژگي‌هاي كلي تالاب‌ها بود و مطالعات تخصصي كمتري صورت مي‌گرفت، به طوري كه فهرست كاملي از پرندگان، آبزيان و گياهان مناطق تالابي جهان هنوز در دسترس نيست و موجودات زنده بسياري از تالاب‌‌ها ناشناخته مانده اند، ولي اين اقدام‌ها خود گامي موثر در مطالعات كامل‌تر و جامع‌تر بعدي به شمار مي‌آيد. آنچه مسلم است، هر قدر انسان بر ميزان دانش خود پيرامون تالاب‌ها بيافزاريد، علاوه بر شناخت استعدادهاي نهفته زيست‌محيطي تالاب‌ها، مي‌تواند از ميزان صدمات و خسارات ناشي از نابودي آنها بكاهد. يكي از اولين اقدامات موثر هماهنگ جهاني در حمايت از تالاب‌ها، كنوانسيون رامسر بود كه با انگيزه آشنايي بشر و با ويژگي‌هاي منحصر به فرد تالاب‌ها و مشاركت جهاني در حفاظت از تالاب‌ها شكل گرفت. اين كنوانسيون در طي سال‌هاي فعاليت خود توانست ضمن جلب افكار عمومي جهان، زمينه را جهت مطالعات و حفاظت بيشتر تالاب‌ها در سطح بين‌المللي فراهم كند كه به لحاظ اهميت در بخشي جداگانه آن را مورد بررسي قرار مي‌دهيم. I.U.C.N و I.W.R.B از موسسات بين المللي معتبري هستند كه سابقه طولاني در حمايت از منابع طبيعي، تالاب‌ها و حيات پرندگان جهان دارند. اين سازمان‌ها حتي در طي سال‌هاي اوليه حيات كنوانسيون رامسر، آن را رهبري كرده و همكاري تنگاتنگي با آن داشتند. همچنين هر يك از سازمان‌هاي مذكور به نوبه خود تلاش‌هايي را در سطح جهاني به مرحله اجرا گذارده‌اند كه بخشي از اين تلاش‌ها ويژه حمايت از تالاب‌ها بوده است. از تلاش‌هاي بين المللي ديگري كه در حمايت از ين گونه‌هاي جانوري و گياهي تالاب‌ها موثر بوده است، هم‌انديشي بسياري از كشورهاي جهان در سال 1992 مي‌باشد كه منجر به تشكيل كنوانسيوني به نام تنوع زيستي شد و به خاطر تنوع زيستي بالا و منحصر به فرد گونه‌هاي موجود در تالاب‌ها، همواره بخشي از فعاليت اين كنوانسيون به شناخت موجودات زنده تالاب‌ها معطوف بوده است. I.U.B.S و SCOPE نيز با همراهي يونسكو برنامه‌اي را تحت عنوان «تنوع» طرح‌ريزي كرده تا تحقيقات بهتري را درباره تنوع زيستي به مرحله اجرا بگذارند (8). هم‌انديشي بيش از 900 دانشمن از 25 كشور جهان در چهارمين كنفرانس تالاب‌‌ها Irintecol در كلمبو، گردهمايي بيش از 1000 نفر متخصص محيط زيست در اولين كنفرانس «تالاب‌ها و توسعه» در 1995 در مالزي و مشاركت بيش از 1500 دانشمند در دومين كنفرانس « تالاب‌ها و توسعه» از 50 كشور جهان در سال 1998 در سنگال، گوشه‌اي از ادامه‌ي تلاش‌هايي است كه پيرامون شناخت، حفاظت،‌ احيا،‌ توسعه و بهره‌برداري معقول از تالاب‌ها در سطح جهاني انجام مي‌گيرد (8). در حال حاضر مهم‌ترين موسسات جهاني كه به طور مستقيم و يا غير مستقيم مسايل مربوط به تالاب‌ها را دنبال كرده و اهتمام خاصي به حمايت از آنها دارند، عبارت‌اند از: اتحاديه بين المللي حفاظت از طبيعت و منابع طبيعي I.U.C.N كنوانسيون رامسر (كنوانسيون تالاب‌‌ها و پرندگان مهاجر) كنوانسويون بش مركز بين المللي تحقيقات پرندگان آبزي (I.W.R.B). كنوانسيون تجارت بين المللي گونه‌هاي گياهي و جانوري در معرض خطر انقراض (C.I.T.E.S). شوراي بين المللي حفاظت از پرندگان (I.C.B.P). كنوانسيون بين المللي رامسر سند افتخار ملي بنا به دعوت ايران در سال 1349 نمايندگان برخي از كشورهاي جهان در شهر رامسر گر هم آمدند تا با هم‌انديشي تاريخي خود يكي از اولين نهاد‌هاي بين‌المللي حفاظت از تالاب‌ها را تشكيل دهند. كنوانسيون رامسر كه به نام محل برگزاري آن معروف شد، توافقي بين‌المللي است كه بر اساس آن كشورهاي عضو فراتر از مرزهاي جغرافيايي مسايل زيست‌محيطي تالاب‌‌هاي كشورهاي متعهد، به ويژه تالاب‌‌هاي بين‌المللي را مورد مطالعه، تحقيق و بررسي قرار داده و نتايج حاصل از مطالعات ليمنولوژي، بوم‌شناسي،‌هيدرولوژي، گياه‌شناسي و جانورشناسي را در اختيار سايرين قرار مي‌دهند. كشورهاي عضو همچنين موظف هستند كه تمام تلاش‌هاي ممكن خود را در راستاي منافع ملي‌ كشورشان به كار برند تا از تخريب و نابودي اين بوم‌سازگان‌هاي بي‌نظير طبيعت جلوگيري به عمل آيد. كنوانسيون رامسر طي ساليان متمادي از فعاليت خود توانسته است ضمن جلب نظر افكار عمومي، جهانيان را از تاثير و اهميت قابل توجه اين جلوه‌هاي بديع در زندگي انسان و بقاي موجودات زنده آگاه سازد و رغبت كشورهاي جهان را در همكاري با اين نهاد گسترش دهد، به نحوي كه اگر تنها در سال 1349 فقط تعداد معدودي از كشورهاي جهان (حدود 18) كشور عضو اين كنوانسيون بودند، امروزه بر اساس آخرين اطلاعات موجود تعداد كشورهاي عضو به 118 كشور افزايش يافته است و در مجموع 1015 تالاب‌ را با مساحتي بالغ بر 71 ميليون همكتار در دفتر كنوانسيون به ثبت رسانيده‌اند كه در اين ميان كشور ايران به عنوان اولين كشور آسيايي عضو و بنيان‌گذار كنوانسيون 19 تالاب‌ خود را با مساحتي در حدود 1409240 هكتار در اختيار اين كنوانسيون قرار داده است. اين نهاد بين المللي پس از تاسيس در سال 1971 همواره مي‌كوشد تا با برگزاري منظم جلسات كنوانسيون در كشورهاي مختلف عضو مسايل و مشكلات زيست‌محيطي تالاب‌ها را در اقصي‌نقاط جان مورد بررسي قرار دهد و راه حل‌هاي ممكن را در حمايت و حفاظت هر چه بيشتر اين بوم‌سازگان‌هاي طبيعي پيشنهاد كند. كنوانسيون سعي دارد با توسعه اين تفكر كه تالاب‌ها محيط‌ هاي كثيف و بد نيستند، بلكه سازنده منابع بزرگ اقتصادي، فرهنگي، عملي و تفريحي هر كشور به شمار مي‌آيند، از روند تخريب و دگرگوني آنها جلوگيري كرده و مردم را متوجه خسارات جبران‌ناپذير ناشي از نابودي آنها نمايد. هر يك از كشورهاي جهان كه بخواهند به عضويت كنوانسيون رامسر درآيند، مي‌بايست حداقل يكي از تالاب‌هاي كشور خود را به دفتر كنوانسيون معرفي كنند. كنوانسيون بر اساس شرايط ذيل تالاب‌ را مورد بررسي قرار مي‌دهد و چنانچه شرايط لازم را دارا باشد، آن را در دفتر كنوانسيون به عنوان تالاب‌ بين‌المللي ثبت مي‌كند . منحصر به فرد بودن تالاب‌ به طوري كه نظير ان در آن كشور يا منطقه وجود نداشته باشد. وجود بيش از يك درصد جمعيت پرندگان نادر و در خطر انقراض منطقه يا جهان در تالاب. وجود بيش از 20000 پرنده‌ي آبزي و كنار آبزي در تالاب‌. ارزش‌هاي اقتصادي و اجتماعي تالاب‌. ارزش علمي و حفاظتي تالاب‌. ارزش جمعيت گونه هاي جانوري و گياهي. چنانچه كشوري بخواهد به هر دليلي تالابي را از كشور خود كه قبلاً در دفتر كنوانسيون به ثبت رسانيده، حذف كند، مي‌بايست تالابي ديگر از كشورش را جايگزين نمايد.

کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)