توسکا - طبیعت و توریسم (طبیعت ایران و جهان، نقاط دیدنی، گردشگری)؛

kodiak · 29-06-2011, 09:02 AM

توسکا، درخت ارزشمند و ناشناخته جنگل‌های شمال

توسکای ییلاقی (Alnus subcordata)

توسکای قشلاقی(Alnus glutinosa)

جنس توسکا با نام علمی Alnus Miller درختی است از تیره تُوس (Betulaceae) که بر طبق آمار در حدود ‪ ۹‬درصد حجم چوب جنگل‌های شمال را تشکیل می دهد. این درخت تند رشد و رطوبت پسند در جنگل‌های شمال، در دو گونه ییلاقی ( A. subcordata) و قشلاقی ( A. glutinosa) دیده می‌شود و از پرکاربردترین درختان برای خشکاندن زمین‌های باتلاقی است.

توسکا در مقایسه با دیگر درختان جنگل‌های خزری، دیرزیستی کوتاهی دارد و بیش از ‪ ۱۰۰‬سال عمر نمی‌کند و منتهای رشد آن در ‪ ۵۰‬سالگی است.

یکی از کارشناسان سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور در این ‌باره به ایرنا گفت: توسکا برای حفظ اکوسیستم مناطق ماندابی و زهکشی خاک، گونه‌ای ارزشمند و مهم است.

"غلامرضا هادی‌زاده" افزود: این درختِ نورپسند، طالب خاک مرطوب و تاحدی غنی است ولی رطوبت خاک برایش مهم‌تر است و حتی در زمین‌های ماسه‌ای کنار دریا نیز می‌روید.

وی ادامه داد: قدرت جذب آب در توسکا زیاد است و مانند گونه اوکالیپتوس، یکی از مصارف آن، کم کردن آب در زمین‌های بسیار مرطوب و پرآب است.

به گفته این کارشناس، توسکا اغلب در کنار رودخانه‌ها وجاده‌های جنگلی دیده می‌شود و در داخل جنگل، کمتر مشاهده می‌گردد.

هادی‌زاده اظهار داشت: برگ این درخت، مطلوب دام نیست و به دلیل داشتن ماده‌ای روغنی، خاک اطراف درخت را برای رویش نهال، نامساعد می‌کند.

این کارشناس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری افزود: توسکا آفت و بیماری فراگیر و مهمی ندارد و فقط لارو نوعی حشره برگ خوار، مناطق محدودی را آلوده می‌کند و در نتیجه برگ این درخت به شکل توری درمی‌آید.

وی در باره مصارف محلی این گونه تصریح کرد: جنگل نشینان از چوب آن برای ساختمان‌سازی و نظایر آن استفاده نمی‌کنند زیرا ترد و شکننده است ولی به دلیل نقش و نگارهای زیبا، برای روکش‌سازی مناسب است.

هادی زاده گفت: این درختِ دو پایه، اغلب با گونه "پلت" که سرشت بوم شناختی مشابهی با آن دارد، در دره‌ها و مناطق مرطوب، به صورت گونه همراه دیگر درختان دیده می‌شود.

وی بیان داشت: توسکا اولین درخت جنگل‌های شمال است که در فصل رویش، برگ درمی‌آورد و آخرین گونه‌ای است که خزان می‌کند.

یکی از کارشناسان ارشد صنایع چوب سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور درباره ویژگی‌های چوب توسکا گفت: چوب این درخت به رنگ کرم مایل به قرمز و گاهی دارای لکه‌های مغزی قهوه‌ای است.

" یدالله حسین‌پور" افزود: چوب توسکا، نرم یا نیمه سخت، سبک و کار با آن آسان است و به خوبی پرداخت می‌شود و رنگ می‌پذیرد.

وی ادامه داد: قابلیت برش، نگهداری میخ و پیچ، چسب پذیری و رنگ کاری در این چوب بالاست.

حسین‌پور اظهارداشت: با این که چوب توسکا در کل، کم‌دوام است، مقاومت زیادی در آب دارد و از این رو در ساخت قایق و بناهای آبی کاربرد دارد.

این کارشناس ارشد سازمان جنگل‌ها و مراتع گفت: در ایران از چوب این درخت برای جعبه‌سازی و در نجاری اغلب برای توکاری و همچنین در صنایع روکش و تخت لایه سازی استفاده می‌شود.

وی درباره دیگر ویژگی‌های چوب توسکا گفت: این چوب در مقطع عرضی، بافتی همگن و " راست تار" دارد و جزو چوب‌های پراکنده آوند و بدون "درون چوب" مشخص است.

حسین‌پور افزود: دوایر سالیانه این درخت، پهن و مشخص و تاحدودی موج‌دار است ولی در برش طولی، چندان مشخص نیستند.

به گفته او، از چوب درخت توسکا در صنایع نئوپان و فیبر و کاغذسازی نیز استفاده می‌شود.

"میثم میارعباسی" کارشناس ارشد جنگلداری دراین ‌باره به ایرنا گفت: جنس توسکا دارای ‪ ۳۵‬گونه است که فقط دو گونه آن به نام‌های توسکای ییلاقی و توسکای قشلاقی در ایران انتشار دارد.

وی افزود: توسکای قشلاقی مختص جنگل‌های شمال است و بیشتر در قسمت جلگه‌ای و کم ارتفاع، از جمله حاشیه رودخانه‌ها و مزارع و مناطق نیمه باتلاقی و ساحلی می‌روید.

میارعباسی گفت: در بیشتر پلاژها ازتوسکا برای سایبان استفاده می‌شود و در جنگل‌های شمال، رودخانه‌ای را نمی‌توان یافت که درکنارآن درخت توسکا نباشد.

این کارشناس ارشد جنگلداری اظهارداشت: توسکا گونه‌ای است وابسته به آب و خاک که با محیط های مختلف سازگار می‌شود و در حدود ۸۳۰۰ ‬سال پیش از اروپا و قفقاز وارد جنگل‌های شمال ایران شد.

وی گفت: این گونه در بیشتر جوامع گیاهی به صورت درخت همراه دیده می‌شود و باگونه‌هایی نظیر شمشاد، راش، مَلج، خُرمَندی، سفید پَلت و حتی وَن تشکیل جامعه می‌دهد.

میارعباسی تأکید کرد: هم زیستی با اکتینومیست‌های تثبیت‌کننده نیتروژن، این درخت را به یک گونه حاصلخیز کننده خاک تبدیل کرده است و می‌توان در جنگل‌کاری‌های آمیخته از فواید این هم زیستی برای افزایش‌ ابعاد درختان همراه آن سود جست.

وی ادامه داد: این گونه با دامنه بردباری بوم شناختی گسترده، درمناطقی که خاک معدنی مناسب و رطوبت کافی وجود داشته و یا خاک، به هم خورده باشد، به سرعت مستقر می‌شود و گونه پیشاهنگ در توالی اکوسیستم جنگل محسوب می‌گردد.

این کارشناس ارشد جنگلداری افزود: باتوجه به سرشت این گونه، می‌توان آن را در اطراف رودخانه‌ها کاشت که باعث تثبیت خاک کنار رودخانه‌ها و در نهایت رفع کمبودهای موجود در تأمین چوب می‌شود.

به گفته میارعباسی از توسکا می‌توان برای زهکشی مناطق آبرفتی و توربزارها و جلوگیری از فرسایش آبی منطقه مورد نظر استفاده کرد.

وی افزود: چوب خشک توسکا، بهترین هیزم است و پوست آن در دباغی کاربرد دارد.

29-06-2011, 09:02 AM	#1
kodiak (کاربر طلایی) تاریخ عضویت: Feb 2011 نوشته ها: 501	توسکا توسکا، درخت ارزشمند و ناشناخته جنگل‌های شمال توسکای ییلاقی (Alnus subcordata) توسکای قشلاقی(Alnus glutinosa) جنس توسکا با نام علمی Alnus Miller درختی است از تیره تُوس (Betulaceae) که بر طبق آمار در حدود ‪ ۹‬درصد حجم چوب جنگل‌های شمال را تشکیل می دهد. این درخت تند رشد و رطوبت پسند در جنگل‌های شمال، در دو گونه ییلاقی ( A. subcordata) و قشلاقی ( A. glutinosa) دیده می‌شود و از پرکاربردترین درختان برای خشکاندن زمین‌های باتلاقی است. توسکا در مقایسه با دیگر درختان جنگل‌های خزری، دیرزیستی کوتاهی دارد و بیش از ‪ ۱۰۰‬سال عمر نمی‌کند و منتهای رشد آن در ‪ ۵۰‬سالگی است. یکی از کارشناسان سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور در این ‌باره به ایرنا گفت: توسکا برای حفظ اکوسیستم مناطق ماندابی و زهکشی خاک، گونه‌ای ارزشمند و مهم است. "غلامرضا هادی‌زاده" افزود: این درختِ نورپسند، طالب خاک مرطوب و تاحدی غنی است ولی رطوبت خاک برایش مهم‌تر است و حتی در زمین‌های ماسه‌ای کنار دریا نیز می‌روید. وی ادامه داد: قدرت جذب آب در توسکا زیاد است و مانند گونه اوکالیپتوس، یکی از مصارف آن، کم کردن آب در زمین‌های بسیار مرطوب و پرآب است. به گفته این کارشناس، توسکا اغلب در کنار رودخانه‌ها وجاده‌های جنگلی دیده می‌شود و در داخل جنگل، کمتر مشاهده می‌گردد. هادی‌زاده اظهار داشت: برگ این درخت، مطلوب دام نیست و به دلیل داشتن ماده‌ای روغنی، خاک اطراف درخت را برای رویش نهال، نامساعد می‌کند. این کارشناس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری افزود: توسکا آفت و بیماری فراگیر و مهمی ندارد و فقط لارو نوعی حشره برگ خوار، مناطق محدودی را آلوده می‌کند و در نتیجه برگ این درخت به شکل توری درمی‌آید. وی در باره مصارف محلی این گونه تصریح کرد: جنگل نشینان از چوب آن برای ساختمان‌سازی و نظایر آن استفاده نمی‌کنند زیرا ترد و شکننده است ولی به دلیل نقش و نگارهای زیبا، برای روکش‌سازی مناسب است. هادی زاده گفت: این درختِ دو پایه، اغلب با گونه "پلت" که سرشت بوم شناختی مشابهی با آن دارد، در دره‌ها و مناطق مرطوب، به صورت گونه همراه دیگر درختان دیده می‌شود. وی بیان داشت: توسکا اولین درخت جنگل‌های شمال است که در فصل رویش، برگ درمی‌آورد و آخرین گونه‌ای است که خزان می‌کند. یکی از کارشناسان ارشد صنایع چوب سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور درباره ویژگی‌های چوب توسکا گفت: چوب این درخت به رنگ کرم مایل به قرمز و گاهی دارای لکه‌های مغزی قهوه‌ای است. " یدالله حسین‌پور" افزود: چوب توسکا، نرم یا نیمه سخت، سبک و کار با آن آسان است و به خوبی پرداخت می‌شود و رنگ می‌پذیرد. وی ادامه داد: قابلیت برش، نگهداری میخ و پیچ، چسب پذیری و رنگ کاری در این چوب بالاست. حسین‌پور اظهارداشت: با این که چوب توسکا در کل، کم‌دوام است، مقاومت زیادی در آب دارد و از این رو در ساخت قایق و بناهای آبی کاربرد دارد. این کارشناس ارشد سازمان جنگل‌ها و مراتع گفت: در ایران از چوب این درخت برای جعبه‌سازی و در نجاری اغلب برای توکاری و همچنین در صنایع روکش و تخت لایه سازی استفاده می‌شود. وی درباره دیگر ویژگی‌های چوب توسکا گفت: این چوب در مقطع عرضی، بافتی همگن و " راست تار" دارد و جزو چوب‌های پراکنده آوند و بدون "درون چوب" مشخص است. حسین‌پور افزود: دوایر سالیانه این درخت، پهن و مشخص و تاحدودی موج‌دار است ولی در برش طولی، چندان مشخص نیستند. به گفته او، از چوب درخت توسکا در صنایع نئوپان و فیبر و کاغذسازی نیز استفاده می‌شود. "میثم میارعباسی" کارشناس ارشد جنگلداری دراین ‌باره به ایرنا گفت: جنس توسکا دارای ‪ ۳۵‬گونه است که فقط دو گونه آن به نام‌های توسکای ییلاقی و توسکای قشلاقی در ایران انتشار دارد. وی افزود: توسکای قشلاقی مختص جنگل‌های شمال است و بیشتر در قسمت جلگه‌ای و کم ارتفاع، از جمله حاشیه رودخانه‌ها و مزارع و مناطق نیمه باتلاقی و ساحلی می‌روید. میارعباسی گفت: در بیشتر پلاژها ازتوسکا برای سایبان استفاده می‌شود و در جنگل‌های شمال، رودخانه‌ای را نمی‌توان یافت که درکنارآن درخت توسکا نباشد. این کارشناس ارشد جنگلداری اظهارداشت: توسکا گونه‌ای است وابسته به آب و خاک که با محیط های مختلف سازگار می‌شود و در حدود ۸۳۰۰ ‬سال پیش از اروپا و قفقاز وارد جنگل‌های شمال ایران شد. وی گفت: این گونه در بیشتر جوامع گیاهی به صورت درخت همراه دیده می‌شود و باگونه‌هایی نظیر شمشاد، راش، مَلج، خُرمَندی، سفید پَلت و حتی وَن تشکیل جامعه می‌دهد. میارعباسی تأکید کرد: هم زیستی با اکتینومیست‌های تثبیت‌کننده نیتروژن، این درخت را به یک گونه حاصلخیز کننده خاک تبدیل کرده است و می‌توان در جنگل‌کاری‌های آمیخته از فواید این هم زیستی برای افزایش‌ ابعاد درختان همراه آن سود جست. وی ادامه داد: این گونه با دامنه بردباری بوم شناختی گسترده، درمناطقی که خاک معدنی مناسب و رطوبت کافی وجود داشته و یا خاک، به هم خورده باشد، به سرعت مستقر می‌شود و گونه پیشاهنگ در توالی اکوسیستم جنگل محسوب می‌گردد. این کارشناس ارشد جنگلداری افزود: باتوجه به سرشت این گونه، می‌توان آن را در اطراف رودخانه‌ها کاشت که باعث تثبیت خاک کنار رودخانه‌ها و در نهایت رفع کمبودهای موجود در تأمین چوب می‌شود. به گفته میارعباسی از توسکا می‌توان برای زهکشی مناطق آبرفتی و توربزارها و جلوگیری از فرسایش آبی منطقه مورد نظر استفاده کرد. وی افزود: چوب خشک توسکا، بهترین هیزم است و پوست آن در دباغی کاربرد دارد.

کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)