جاذبه های تاریخی و گردشگري نطنز - طبیعت و توریسم (طبیعت ایران و جهان، نقاط دیدنی، گردشگری)؛

kodiak · 01-06-2011, 06:30 PM

جاذبه های تاریخی و گردشگري نطنز

منطقه باستاني اريسمان: 13 كيلومتر دورتر از مركز شهر نطنز و در منطقه اي به نام "اريسمان" كه مركز دهستاني به همين نام است، آثاري چند هزارساله به دست آمده كه نشان از فعاليت صنعتگران ايران باستان در اين منطقه دارد. باستانشناسان در كاوش هاي سالهاي اخير در منطقه باستاني اريسمان به كوره هاي ذوب فلزات و قالب ها و قطعات ذوب فلز برخورده اند.

آتشكده: اين آتشكده بنايي از عهد ساساني است كه در حوالي مسجد جمعه (جامع) و در ميان باغي قرار دارد. ارتفاع اين بنا از سطح زمين به 2 متر مي رسد. آثار كمي از اين بنا كه شباهت بسيار كاملي به بناهاي دوران ساساني دارد، شامل چهارستون از هفت ستون اوليه و يك اتاق از چهار اتاق آن بجا مانده و بقيه فروريخته است. دو تاقچه از چهار تاقچه اي كه سطح مربع بنا را به تاق فوقاني گنبد متصل مي كند هنوز باقي است. ابعاد هر يك از اضلاع خارجي بنا 35 /11 متر بود، و ضلع داخل بنا 7 متر طول درد. دهانه هر تاق 5/69 متر است. اصل بنا با سنگ لاشه و پوششي از گچ ساخته شده است.

مسجد جمعه (جامع): مسجد جمعه يا مسجد جامع نطنز مجموعه اي از چندين بنا است كه اين بناها در دوران الجايتو خدابنده و پسرش ابوسعيد بهادرخان به ترتيب زير ساخته شده است: - مسجد بين سالهاي 704 تا 709 هجري. - بقعه شيخ عبدالصمد به سال 707 هجري. - ايوان جلوخان خانقاه در سال 716 و 817 هجري. - مناره كه تاريخ پايان بناي آن سال 725 هجري نوشته شده است.

يكي از مورخان به نام "آندره گدار" درباره بناي مسجد جمعه نطنز كه از نظر سبك معماري در نوع خود كم نظير است و نشانه هايي از معماري چند دوره را در خود حفظ كرده است، مي نويسد: "مسجد كه نسبتاً از خرابي محفوظ مانده مركب است از يك شبستان هشت ضلعي گنبددار مشرف برصحني كه چهار ايوان دارد.

اضلاع صحن را دهليزها و نمازخانه هاي مختلف به هم متصل مي سازد. اين مسجد از سمت شمال و مشرق و جنوب محدود است به كوچه باريكي كه چون به مدخل بزرگ مسجد و مقابل مناره و درگاه خانقاه مي رسد، وسعت يافته مبدل به ميدان كوچكي مي شود. در سمت غرب ويرانه خانقاه ديده مي شود، مسجد 3 مدخل دارد، يك مدخل جنوبي و دو مدخل شمالي، مدخل هاي سمت شمال همسطح حياط هستند، ولي مدخل جنوبي دهليزي است كه با 12 پله بلند به كف راهرو مسجد مي رسد... " از نقاط ديدني مسجد، مكاني در ميان صحن مسجد است كه با چند پله به كانال قنات آبي مي رسد كه از زيربناي مسجد عبور مي كند. اصل بناي مسجد با آجر و ملات ساخته و با آهك پوشيده شده است. برپهنه چندين كتيبه و سنگ نبشته در گوشه و كنار مسجد، تاريخ تعميرات، بانيان،معماران و استادان مجرب و مشهوري كه در مرمت و بازسازي اين مسجد فعاليت داشته اند؛ به خوبي عنوان شده است.

بقعه شيخ عبدالصمد نطنزي:

مسجد و خانگاه شيخ عبدالصمد

بناي اين بقعه با مسجد جمعه چنان مربوط و متصل است كه به نظر مي رسد مقارن يكديگر يعني در سال 707 هجري ساخته شده اند. محور اصلي بقعه و محراب آن كه با محور مسجد نزديك به 10 درجه انحراف دارد و نيز موقعيت راهرو، مقبره و دهليز مسجد دليل ديگري است برآن كه هر دو بنا در يك زمان ساخته شده اند. گنبد اين بقعه هرمي شكل و هشت ضلعي است.

براساس لوحه اي در بقعه شيخ عبدالصمد، ساخت اين بقعه به اسماعيل بناي اصفهاني نسبت داده شده است. در راهرو مشترك مسجد و مقبره شيخ عبدالصمد سردر مخصوصي براي خانقاه ساخته شده كه كتيبه آجري آن به خط ثلث برجسته به خوبي قابل خواندن است. برضريح چوبي روي آرامگاه شيخ عبدالصمد نيز كتيبه اي به خط ثلث به چشم مي خورد با اين مضمون "عمل استاد حسين بن استاد اسماعيل سرشگي النطنزي في تاريخ نه اربع و سنين و الف سنه 1064 كتيبه عبداللطيف." و بر لوح سنگي روي قبر شيخ چنين حكاكي شده است: "هذا الغفور الرحيم الرحمن اللهم صل علي النبي و الولي و الحسن و الحسين و العباد و الباقر و الصادق و الجعفر و الكاظم الموسي و الرضا و التقي و النقي و العسگري و الحجته القائم محمدالمهدي الغازي صاحب الزمان(عج)" "همت مصروف داشت عصمت پناه صالحه خديجه سلطان بنت شمس طلا در سنه 1045 و اين اثر خير از او باقي ماند. گفتني است؛ قسمتي از بالاي محراب آرامگاه شيخ عبدالصمد هم اكنون در موزه ويكتوريا و آلبرت لندن نگهداري مي شود. قسمت هايي از اين محراب در اواخر قرن گذشته به سرقت رفته بود.

رباط شاه عباس: اين رباط در عهد شاه عباس اول توسط ميرابوالمعالي برزرودي يكي از امراي مقرب دربار (وزير حضور و مجلس نويس شاه) ساخته شده و داراي جلوخان و سردري با كتيبه سنگ شيشه اي به خط ثلث زيبايي است كه متأسفانه قسمتي از آن تخريب و ربوده شده و آنچه باقي مانده به لحاظ ديواره سازي و سنگربندي هاي اشرار و راهزنان در مدخل كاروانسرا اكنون به دشواري قابل خواندن است.

عباس آباد

شكارگاه عباس آباد:شكارگاه عباس آباد و بنايي كه به اين منظور در محدوده شكارگاه ساخته شده است در محلي به نام "عباس آباد" و در حاشيه جاده قديم كاشان - نطنز قرار دارد، فاصله اين محل تا شهر نطنز كمتر از 10 كيلومتر است.

بناي شكارگاه عباس آباد به دوران شاه عباس بزرگ تعلق دارد و محل تفريح و شكار پادشاهان صفويه بوده است. اين بنا با خشت و گل ساخته شده و در ميان باغ وسيعي قرار دارد كه سمت غرب آن به ارتفاعات كركس منتهي مي شود و بخش شرق آن با تپه ماهورهاي كم ارتفاع به مراتع گسترده اي مي پيوندد كه تا بادرود ادامه دارد. چشم انداز زيبا و آب و هواي مطلوب اين محل را مستعد جذب گردشگر كرده است. به گفته يك مورخ فرانسوي، موقعيت ويژه اين محل، شناخت سازندگان بنا را در انتخاب مناسب ترين مكان براي شكار و گردشگري مي رساند.

قلعه وشاق: قلعه وشاق برفراز يكي از ارتفاعات مشرف به روستاي "اوره" قرار دارد و موقعيت آن طوري است كه دسترسي به بناي اصلي قلعه به سادگي ميسر نيست. براساس شواهد و اسناد موجود، قلعه وشاق و بناهاي پائين قلعه كه به دره اي موسوم به "روباه" ختم مي شود، در سده هشتم هجري از جمله اماكن معمور و مسكون بوده است. حمدالله مستوفي درباره اين قلعه نوشته است: وشاق، قلعه اي است در ولايت نطنز و... چون وشاق بر آنجا حاكم شد به قلعه وشاق معروف گشت. در زماني كه اين قلعه مسكوني بوده همه گونه لوازم زندگي در آنجا فراهم بوده چنان كه تا سه دهه گذشته آثار و علائم برخي از آنها مانند آسياب بادي باقي مانده بود. راه دسترسي به اين قلعه كه در راس صخره اي كله قندي بنا شده است مقدور نبوده و ظاهراً با استفاده از طناب يا زنجيرهايي كه به ميخ هاي ضخيم فولادي متصل بوده و بر سينه كش صخره كوبيده شده بود، به اين قلعه رفت و آمد مي كرده اند. برخي ها نيز مي گويند براي رسيدن به بناي اصلي قلعه راهروي مخفي و تونلي وجود داشته كه به مرور بسته و گم شده است.

مسجد جامع ابيانه:مسجد جامع ابيانه از جمله مساجد تاريخي شهرستان نطنز است كه در روستاي تاريخي ابيانه قرار دارد. قديمي ترين آثار موجود در اين مسجد منبر چوبي منبتكاري شده است كه تاريخ ساخت آن به سال 466 هجري مي رسد و همزمان با مناره مسجد جامع ميدان كهنه كاشان ساخته شده است. روستاي تاريخي ابيانه در دامنه شمال غرب كوه كركس قرار گرفته و تا جاده قديم كاشان -- نطنز حدود 20 كيلومتر فاصله دارد. اين روستا به لحاظ قرار گرفتن در يك منطقه كوهستاني و دور بودن ازمركز شهر نطنز، از تاخت وتازها ادوار گذشته مصون مانده و مردم آن نيز با حفظ آداب و رسوم گذشتگان كوشيده اند تا بافت قديمي اين روستا را به شكلي كه بوده است نگهداري كنند. روستاي ابيانه در حال حاضر يكي از مراكز گردشگري شهرستان نطنز به شمار مي آيد

گنبد باز

گنبد باز:گنبدي است بر قله كوهي كم ارتفاع مشرف به شهر. در كتاب تاريخ زندگاني شاه عباس اول درباره چگونگي ساخت اين گنبد چنين آمده است: "شاه عباس اول اغلب تمرينات لشگري خود را در دشتي بين نطنز و اردستان انجام مي داد و شكارگاه هايي نيز در اين حوالي بود ودر اين شكارها، بازهاي جنگي و شكاري شركت داشتند، در سال 1001 هجري قمري كه شاه عباس به اردستان و نطنز رفته بود، يكي از بازها كه مورد توجه شاه بود و به "بازلوند" شهرت داشت در جنگ با عقابي زخمي شد و پس از چندي مرد و موجب ملال خاطر شهريار سرافراز گشت... و در حين توجه، اشاره عليه براين موجب صادر گشت كه حكومت پناه "نجم الدين محمود بيك" حاكم نطنز در مقامي مرتفع عمارت عاليه اي جهت دفن "بازلوند" طرح اندازد... و جناب حكومت پناه اطاعت حكم نمود و برقله كوهي رفيع (در همان مكان كه عقاب، باز را صيد كرده بود) گنبدي عالي طرح افكند و در عرض اندك زمان به اهتمام او به اتمام رسيد... و اگر كسي ملاحظه آن عالي بنا بنمايد، مي داند كه چه زحمت در اتمام آن بنا رفته و چه مبلغ زر در آنجا خرج شده... و مصالح آن تمامي از شهر نطنز برقله آن كوه كه يك فرسنگ است به پشت آدمي برده اند... "

همچنین قلعه هایی در اقسانقاط نطنز وجود دارد که نشان از وجود دوران نا امنیست یعنی جدا از وجود خانه ها در روستاها قلعه ای در مجاورت روستا وجود داشته که گویا در مواقع ناامنی جهت زندگی به آن وارد شده که بعدها اتاقهای این قلعه ها محلی گردید برای ذخیره آذوقه روستائیان که نمونه ای از این قلعه ها را میتوانید در روستای هنجن در مسیر جاده قدیم کاشان-نطنز مشاهده کرد، البته در دیگر روستاهایی نیز این قلعه ها بتناسب جمعیت آن وجود داشته ولی متاسفانه در گذشته بعلت استفاده از تیرچوبی و سنگ آن این قلعه ها تخریب گشته و فقط اسم یا آثاری از چارچوب دیواره ها و یا سردر آنها باقی مانده مانند قلعه روستای صالح آباد(ننی) در مجاور باغ عباس آباد مسیر "پل هنجن-نطنز" .

01-06-2011, 06:30 PM	#1
kodiak (کاربر طلایی) تاریخ عضویت: Feb 2011 نوشته ها: 501	جاذبه های تاریخی و گردشگري نطنز جاذبه های تاریخی و گردشگري نطنز منطقه باستاني اريسمان: 13 كيلومتر دورتر از مركز شهر نطنز و در منطقه اي به نام "اريسمان" كه مركز دهستاني به همين نام است، آثاري چند هزارساله به دست آمده كه نشان از فعاليت صنعتگران ايران باستان در اين منطقه دارد. باستانشناسان در كاوش هاي سالهاي اخير در منطقه باستاني اريسمان به كوره هاي ذوب فلزات و قالب ها و قطعات ذوب فلز برخورده اند. آتشكده: اين آتشكده بنايي از عهد ساساني است كه در حوالي مسجد جمعه (جامع) و در ميان باغي قرار دارد. ارتفاع اين بنا از سطح زمين به 2 متر مي رسد. آثار كمي از اين بنا كه شباهت بسيار كاملي به بناهاي دوران ساساني دارد، شامل چهارستون از هفت ستون اوليه و يك اتاق از چهار اتاق آن بجا مانده و بقيه فروريخته است. دو تاقچه از چهار تاقچه اي كه سطح مربع بنا را به تاق فوقاني گنبد متصل مي كند هنوز باقي است. ابعاد هر يك از اضلاع خارجي بنا 35 /11 متر بود، و ضلع داخل بنا 7 متر طول درد. دهانه هر تاق 5/69 متر است. اصل بنا با سنگ لاشه و پوششي از گچ ساخته شده است. مسجد جمعه (جامع): مسجد جمعه يا مسجد جامع نطنز مجموعه اي از چندين بنا است كه اين بناها در دوران الجايتو خدابنده و پسرش ابوسعيد بهادرخان به ترتيب زير ساخته شده است: - مسجد بين سالهاي 704 تا 709 هجري. - بقعه شيخ عبدالصمد به سال 707 هجري. - ايوان جلوخان خانقاه در سال 716 و 817 هجري. - مناره كه تاريخ پايان بناي آن سال 725 هجري نوشته شده است. يكي از مورخان به نام "آندره گدار" درباره بناي مسجد جمعه نطنز كه از نظر سبك معماري در نوع خود كم نظير است و نشانه هايي از معماري چند دوره را در خود حفظ كرده است، مي نويسد: "مسجد كه نسبتاً از خرابي محفوظ مانده مركب است از يك شبستان هشت ضلعي گنبددار مشرف برصحني كه چهار ايوان دارد. اضلاع صحن را دهليزها و نمازخانه هاي مختلف به هم متصل مي سازد. اين مسجد از سمت شمال و مشرق و جنوب محدود است به كوچه باريكي كه چون به مدخل بزرگ مسجد و مقابل مناره و درگاه خانقاه مي رسد، وسعت يافته مبدل به ميدان كوچكي مي شود. در سمت غرب ويرانه خانقاه ديده مي شود، مسجد 3 مدخل دارد، يك مدخل جنوبي و دو مدخل شمالي، مدخل هاي سمت شمال همسطح حياط هستند، ولي مدخل جنوبي دهليزي است كه با 12 پله بلند به كف راهرو مسجد مي رسد... " از نقاط ديدني مسجد، مكاني در ميان صحن مسجد است كه با چند پله به كانال قنات آبي مي رسد كه از زيربناي مسجد عبور مي كند. اصل بناي مسجد با آجر و ملات ساخته و با آهك پوشيده شده است. برپهنه چندين كتيبه و سنگ نبشته در گوشه و كنار مسجد، تاريخ تعميرات، بانيان،معماران و استادان مجرب و مشهوري كه در مرمت و بازسازي اين مسجد فعاليت داشته اند؛ به خوبي عنوان شده است. بقعه شيخ عبدالصمد نطنزي: مسجد و خانگاه شيخ عبدالصمد بناي اين بقعه با مسجد جمعه چنان مربوط و متصل است كه به نظر مي رسد مقارن يكديگر يعني در سال 707 هجري ساخته شده اند. محور اصلي بقعه و محراب آن كه با محور مسجد نزديك به 10 درجه انحراف دارد و نيز موقعيت راهرو، مقبره و دهليز مسجد دليل ديگري است برآن كه هر دو بنا در يك زمان ساخته شده اند. گنبد اين بقعه هرمي شكل و هشت ضلعي است. براساس لوحه اي در بقعه شيخ عبدالصمد، ساخت اين بقعه به اسماعيل بناي اصفهاني نسبت داده شده است. در راهرو مشترك مسجد و مقبره شيخ عبدالصمد سردر مخصوصي براي خانقاه ساخته شده كه كتيبه آجري آن به خط ثلث برجسته به خوبي قابل خواندن است. برضريح چوبي روي آرامگاه شيخ عبدالصمد نيز كتيبه اي به خط ثلث به چشم مي خورد با اين مضمون "عمل استاد حسين بن استاد اسماعيل سرشگي النطنزي في تاريخ نه اربع و سنين و الف سنه 1064 كتيبه عبداللطيف." و بر لوح سنگي روي قبر شيخ چنين حكاكي شده است: "هذا الغفور الرحيم الرحمن اللهم صل علي النبي و الولي و الحسن و الحسين و العباد و الباقر و الصادق و الجعفر و الكاظم الموسي و الرضا و التقي و النقي و العسگري و الحجته القائم محمدالمهدي الغازي صاحب الزمان(عج)" "همت مصروف داشت عصمت پناه صالحه خديجه سلطان بنت شمس طلا در سنه 1045 و اين اثر خير از او باقي ماند. گفتني است؛ قسمتي از بالاي محراب آرامگاه شيخ عبدالصمد هم اكنون در موزه ويكتوريا و آلبرت لندن نگهداري مي شود. قسمت هايي از اين محراب در اواخر قرن گذشته به سرقت رفته بود. رباط شاه عباس: اين رباط در عهد شاه عباس اول توسط ميرابوالمعالي برزرودي يكي از امراي مقرب دربار (وزير حضور و مجلس نويس شاه) ساخته شده و داراي جلوخان و سردري با كتيبه سنگ شيشه اي به خط ثلث زيبايي است كه متأسفانه قسمتي از آن تخريب و ربوده شده و آنچه باقي مانده به لحاظ ديواره سازي و سنگربندي هاي اشرار و راهزنان در مدخل كاروانسرا اكنون به دشواري قابل خواندن است. عباس آباد شكارگاه عباس آباد:شكارگاه عباس آباد و بنايي كه به اين منظور در محدوده شكارگاه ساخته شده است در محلي به نام "عباس آباد" و در حاشيه جاده قديم كاشان - نطنز قرار دارد، فاصله اين محل تا شهر نطنز كمتر از 10 كيلومتر است. بناي شكارگاه عباس آباد به دوران شاه عباس بزرگ تعلق دارد و محل تفريح و شكار پادشاهان صفويه بوده است. اين بنا با خشت و گل ساخته شده و در ميان باغ وسيعي قرار دارد كه سمت غرب آن به ارتفاعات كركس منتهي مي شود و بخش شرق آن با تپه ماهورهاي كم ارتفاع به مراتع گسترده اي مي پيوندد كه تا بادرود ادامه دارد. چشم انداز زيبا و آب و هواي مطلوب اين محل را مستعد جذب گردشگر كرده است. به گفته يك مورخ فرانسوي، موقعيت ويژه اين محل، شناخت سازندگان بنا را در انتخاب مناسب ترين مكان براي شكار و گردشگري مي رساند. قلعه وشاق: قلعه وشاق برفراز يكي از ارتفاعات مشرف به روستاي "اوره" قرار دارد و موقعيت آن طوري است كه دسترسي به بناي اصلي قلعه به سادگي ميسر نيست. براساس شواهد و اسناد موجود، قلعه وشاق و بناهاي پائين قلعه كه به دره اي موسوم به "روباه" ختم مي شود، در سده هشتم هجري از جمله اماكن معمور و مسكون بوده است. حمدالله مستوفي درباره اين قلعه نوشته است: وشاق، قلعه اي است در ولايت نطنز و... چون وشاق بر آنجا حاكم شد به قلعه وشاق معروف گشت. در زماني كه اين قلعه مسكوني بوده همه گونه لوازم زندگي در آنجا فراهم بوده چنان كه تا سه دهه گذشته آثار و علائم برخي از آنها مانند آسياب بادي باقي مانده بود. راه دسترسي به اين قلعه كه در راس صخره اي كله قندي بنا شده است مقدور نبوده و ظاهراً با استفاده از طناب يا زنجيرهايي كه به ميخ هاي ضخيم فولادي متصل بوده و بر سينه كش صخره كوبيده شده بود، به اين قلعه رفت و آمد مي كرده اند. برخي ها نيز مي گويند براي رسيدن به بناي اصلي قلعه راهروي مخفي و تونلي وجود داشته كه به مرور بسته و گم شده است. مسجد جامع ابيانه:مسجد جامع ابيانه از جمله مساجد تاريخي شهرستان نطنز است كه در روستاي تاريخي ابيانه قرار دارد. قديمي ترين آثار موجود در اين مسجد منبر چوبي منبتكاري شده است كه تاريخ ساخت آن به سال 466 هجري مي رسد و همزمان با مناره مسجد جامع ميدان كهنه كاشان ساخته شده است. روستاي تاريخي ابيانه در دامنه شمال غرب كوه كركس قرار گرفته و تا جاده قديم كاشان -- نطنز حدود 20 كيلومتر فاصله دارد. اين روستا به لحاظ قرار گرفتن در يك منطقه كوهستاني و دور بودن ازمركز شهر نطنز، از تاخت وتازها ادوار گذشته مصون مانده و مردم آن نيز با حفظ آداب و رسوم گذشتگان كوشيده اند تا بافت قديمي اين روستا را به شكلي كه بوده است نگهداري كنند. روستاي ابيانه در حال حاضر يكي از مراكز گردشگري شهرستان نطنز به شمار مي آيد گنبد باز گنبد باز:گنبدي است بر قله كوهي كم ارتفاع مشرف به شهر. در كتاب تاريخ زندگاني شاه عباس اول درباره چگونگي ساخت اين گنبد چنين آمده است: "شاه عباس اول اغلب تمرينات لشگري خود را در دشتي بين نطنز و اردستان انجام مي داد و شكارگاه هايي نيز در اين حوالي بود ودر اين شكارها، بازهاي جنگي و شكاري شركت داشتند، در سال 1001 هجري قمري كه شاه عباس به اردستان و نطنز رفته بود، يكي از بازها كه مورد توجه شاه بود و به "بازلوند" شهرت داشت در جنگ با عقابي زخمي شد و پس از چندي مرد و موجب ملال خاطر شهريار سرافراز گشت... و در حين توجه، اشاره عليه براين موجب صادر گشت كه حكومت پناه "نجم الدين محمود بيك" حاكم نطنز در مقامي مرتفع عمارت عاليه اي جهت دفن "بازلوند" طرح اندازد... و جناب حكومت پناه اطاعت حكم نمود و برقله كوهي رفيع (در همان مكان كه عقاب، باز را صيد كرده بود) گنبدي عالي طرح افكند و در عرض اندك زمان به اهتمام او به اتمام رسيد... و اگر كسي ملاحظه آن عالي بنا بنمايد، مي داند كه چه زحمت در اتمام آن بنا رفته و چه مبلغ زر در آنجا خرج شده... و مصالح آن تمامي از شهر نطنز برقله آن كوه كه يك فرسنگ است به پشت آدمي برده اند... " همچنین قلعه هایی در اقسانقاط نطنز وجود دارد که نشان از وجود دوران نا امنیست یعنی جدا از وجود خانه ها در روستاها قلعه ای در مجاورت روستا وجود داشته که گویا در مواقع ناامنی جهت زندگی به آن وارد شده که بعدها اتاقهای این قلعه ها محلی گردید برای ذخیره آذوقه روستائیان که نمونه ای از این قلعه ها را میتوانید در روستای هنجن در مسیر جاده قدیم کاشان-نطنز مشاهده کرد، البته در دیگر روستاهایی نیز این قلعه ها بتناسب جمعیت آن وجود داشته ولی متاسفانه در گذشته بعلت استفاده از تیرچوبی و سنگ آن این قلعه ها تخریب گشته و فقط اسم یا آثاری از چارچوب دیواره ها و یا سردر آنها باقی مانده مانند قلعه روستای صالح آباد(ننی) در مجاور باغ عباس آباد مسیر "پل هنجن-نطنز" .

کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)