30-05-2011, 11:36 AM | #1 |
(کاربر طلایی)
تاریخ عضویت: Mar 2011
نوشته ها: 648
|
پوشش گیاهی منطقه گاوخونی
پوشش گیاهی منطقه گاوخونی تيره اسفناج گياهان اين تيره غالباً علفي و نمكدوست هستند كه در بيشتر مناطق شور كويري و خشك جهان از جمله در كناره درياها، باتلاقها و مردابها به خوبي رشد كرده و اجتماعات قابل ملاحظهاي را تشكيل ميدهند. تالاب گاوخوني هم به خاطر داشتن حاشيههاي مرطوب و شور، زيستگاه مناسبي براي رشد بسياري از گونههاي شور رست اين تيره ميباشد، به نحوي كه تنوع گونه هاي گياهي متعلق به اين تيره در مقايسه با تيرههاي ديگر سهم بيشتري را در تركيب رويشهاي منطقه ايفا ميكند. از گونههاي متعلق به اين تيره كه در جوامع گياهي مختلف منطقه به خوبي قابل مشاهده هستند، ميتوان به گونهاي از جنس لارك سلمه تره، كورنولاكا ژيرژنسونيا، گنگ (آغنه)، هالوستاكيس (قعر)، تاغ، جاروقزويني،(شكرشور)، لوندزيا گونههاي مختلف سالولا، جفته شور (شيرمال)، اشنان (ايشنون) و سياهشور (كاندول) اشاره كرد. از بين گياهان ذكر شده از جنس لارك (آنابازيس) آلكالوييدي به نام آنابازين (ايزومرنيكوتين) كه داراي خاصيت حشرهكشي بسيار قوي و سمي ميباشد، استخراج ميكنند . ميتوان از گونهةاي مختلف سالسولا (چشموك، زراق، سرمه) كه گلهاي رنگارنگ و چشمنوازي دارند، در ايجاد فضاي سبز مناطق كويي و از خاكستر برخي از گونههاي آن به علت داشتن مواد قليايي فراوان به جاي سود استفاده كرد. به علاوه اين گياه داراي خواص درماني بوده و اعضاي آن داراي اثر ملين و مدر است. از انواع سالولا مادهاي به نام سالسولين نيز استخراج ميكنند كه پايينآوردندهي فشار خون ميباشد. همچنين در زمانهاي گذشته از بخشهاي هوايي و خرد شده گياه اشنان براي شستن لباس استفاده ميشود. تيره گز گونههاي مختلف گز بيشتر در كنار آبهاي شور، زمينهاي شورهزار و كنار رودخانهها ميرويند و شامل درختچهها و يا درختاني با برگهاي نوكتيز سوزني و يا پولكمانندي است كه به طور فشرده روي هم قرار ميگيرند و از لحاظ ظاهري شكلي شبيه سرو دارند. در شمال غربي تالاب گاوخوني و در مجاور آبراهههاي متعددي كه به تالاب ختم ميشوند، پوششي فراوان، متراكم و از گونه هاي گز با ارتفاع قابل ملاحظهاي رشد ميكنند كه به همين دليل اين بخش از منطقه به جنگلزار مشهور است. پوست برخي از انواع درختچههاي گز داراي تانن فراوان ميباشند كه اثر قابض داشته، بهعلاوه مدر، اشتها آور و مقوي ميباشد. پنج گون مختلف از انواع گز شامل شوره گز، گز گلبرگ نازك، گز چهار مادگي و . . . در اين بخش از تالاب وجود دارند. متاسفانه در زمانهاي گذشته اهالي مناطق مجاور درختچههاي گز اين ناحيه را كه به صورت بيشهزارهاي متراكمي بودند، براي تهيه ذغال و همچنين سوخت به طور بيرويه قطع ميكردند كه امروزه با منسوخ شدن اين كار، خسارات گذشته تا حدود زيادي ترميم شده و سيماي جنگلي خود را دوباره باز يافته است. تيره كاسني اين تيره داراي ده گونه مختلف در منطقه است كه بيشتر بر روي دامنه كوههاي مجاور كه كمتر تحت شوري تالاب قرار ميگيرند، رشد ميكنند. اين گياه با گلهاي رنگارنگ خود مناظر زيبايي را در اوايل فصل بهار در اين مناطق ايجاد كرده و در مدت كوتاهي خزان ميشوند. از گونههاي متعلق به اين تيره كه در مناطق مذكور رشد ميكنند ميتوان به درمنه، شكر تيغال، گياهي با نام محلي تلچه، گل بابونه، سنسيو و . . . اشاره كرد. گونه درمنه از گياهان خوشخوراك است كه ميتواند در چراي دام موثر باشد. از اين گياه اسانسي عليه سويههاي مختلف باكتريايي و قارچي تهيه ميشود. تيره پيچك صحرايي اين تيره فقط داراي يك گونه در منطقه است كه در مسيرهاي آبرفتي كه در زمستان توسط آب پوشيده ميشوند و در خاكهاي شور استقرار مييابند، تيره پيچك صحرايي را ميتوان در مجاورت آبراهههايي كه در نتيجه انشعاب رودخانه زايندهرود و در محل ورود به تالاب به وجود آمده است، مشاهده كرد. اين تيره به نام محلي ليواش معروف است. تيره شببو هفت گونهي مختلف از اين تيره در منطقه شناسايي شدهاند. بسياري از اين گونههاي تيره شببو مصرف غذايي و يا ارزش دارويي دارند. بيشتر آنها دراي گلوكوزيد گوگردي هستند كه در استخراج اسانسهاي گوگردي كاربرد دارند. گياهان دارويي در اين تيره بسيار هستند و از گذشته دور مورد استفاده قرار ميگرفتهاند. همچنين بسياري از گونههاي اين تيره زينتي هستند. گياهي با نام محلي شلغمي، گونهاي از جنس ترهتيزك (چاله حموم) و دو گونه از جنس استريگموستوم و از جمله گونههاي متعلق به اين تيره در تالاب گاوخوني هستند. تيره ريش بز تنها گونه متعلق به اين تيره در منطقه ريش بز (ارمك، افدرا) ميباشد كه به علت شكل ظاهري انشعابات ساقه گياه به اين نام معروف است. اين گياه را ميتوان در ارتفاعات بالاي كوه سياه به خوبي مشاهده كرد كه از تراكم پوشش نسبتاً خوبي برخوردار است. بردباري اين گياه نسبت به شوري كم است و از اين رو د رمجاورت درياچه رشد نميكند. اين گياه خوشخوراك بوده و براي تامين علوفه دام استفاده ميشود. گونههاي مختلف افدرا كم و بيش داراي آلكالوئيدي معروف به نامافدرين هستند كه مصرف وسيعي در پزشكي دارد. افدرين استخراج شده شبيه آدرنالين عمل ميكند و محرك مغز و اعصاب، از بين برنده خستگي و ناراحتي، افزايشدهنده فشار خون، آرام كننده حركات رودهاي و تسكيندهنده و معالجه كننده روماتيسم ميباشد. افدرا در بين گياهان دارويي موجود از قويترين گياهان دارويي موثر برونشها ميباشد و يكي از قديميترين گياهان دارويي جهان است. اغلب اشخاص بايد بارها از دارويي بدون نسخه سرماخوردگي كه داراي ماده شيميايي پزودو افدرين است، استفاده كردهاند، بدون اين كه بدانند بنيان اين دارو از گياه دارويي افدرا ميباشد كه احتمالاً بيش از 5 هزار سال سابقهي شفابخشي داد. زنان باردار، مادران شيرده، اشخاص با فشار خون بالا، بيماران قلبي و . . . ميبايست در مصرف آن محتاط باشند . تيره شمعداني گونهاي از جنس اروديوم تنها گياه اين تيره در منطقه است كه در خاكهاي لومي كه داراي مقادير شن، رس و سيلت به اندازه يكسان ميباشند، رشد ميكند و در نواحي صخرهاي پوشيده شده توسط درمنه نيز ميتوان آن را مشاهده كرد. اين گياه داراي گلهايي به رنگ قهوهاي متمايل به قرمز است. تيره گندميان اين تيره شامل گونههاي ني، چمن شور، جارو پيغمبري (نيسي) ارموپيرم و . . . ميباشد كه بيشتر گياهاني علفي، يكساله يا چند ساله ميباشند و از لحاظ تامين علوفه دام اهميت دارند. چمن شور كه در بخش جنگلزار به خوبي رشد ميكند و يا يا جارو پيغمبري كه در ارتفاعات و جامعه گياهي درمنه وجود دارد، هر يك براي چراي دام به كار ميروند. از بين گونههاي مختلف اين تيره بعضي گياهان از فراواني بيشتري نسبت به ساير گونهها برخودار بوده و پوششهاي متراكمي را در ناحيه شمال غربي تالاب به وجود ميآورند. بهرهبرداري از گياه ني امروز در بسياري از تالابهاي كشور و جهان براي مصارف گوناگون متداول است، به نحوي كه ميتوان از آن در ساخت بخشهايي از خانه، ديوار پيشساختهاي به نام كانتكس، تهيه خمير مقوا و كاغذ و نئوپان و علوفه استفاده كرد. از مشخصات جالب توجه ديگر در مورد ني اين است كه برگهاي اين گياه در هنگام پوشيده شدن توسط آب، اين شرايط را تحمل نكرده و سريع ميريزند. اين امر معيار خوبي است كه ميتواند حداكثر بالا آمدن آب در تالاب را نشان دهد. تيره شبخسب كهورك (جغجغه يا كيليوني) گونه متعلق به اين تيره است كه در خاكهاي رسوبي بين محصولات زراعي و زمينهاي شور و در مسير رودخانه و آبراهههاي منتهي به تالاب رشد ميكند. تيره گل جاليز گونهاي از گل جاليز در اطراف تالاب و بر روي زمينهاي شني رشد ميكند. اين گياه فاقد كلروفيل ميباشد و بيشتر انگل ريشه درختچههاي گز در منطقه است. جالب است بدانيم كه برخي از گونههاي گل جاليز به عنوان تونيك، مقوي و رفع كنندهي ناراحتيهاي خون بوده و در معالجهي عقيمي بهكار ميروند. تيره پروانهآساها گياهاني ا زاين تيره كه در محدوده تاباب گاوخوني وجود دارند، عبارتاند از: خارشتر، شيرين بيان (مجو) و سه گونه از گياه گون ......، كه بيشتر بر روي زمينهاي شني و خشك حاشيهاي رشد ميكنند. خارشتر گياهي است خاردار كه در بيشتر نقاط خشك و بياباني ايران رويش ميكند و از سرشاخههاي آن براي چراي دام استفاده ميشود. از ريشه گياه شيرين بيان (شيرين بنان) هم ترگيبات گليسيريزين به دست ميآورند كه مصرف دارويي دارد و از قديم ريشهي آن به صورت دم كرده براي درمان برخي از بيماريهاي متداول بوده است . اين گياه در بوشهر و فارس با نام مهك و در تهران و شمال ايران با نام شيرين بيان، كرمان «متكي» و اصفهان «ميجو يا مژو» معروف است و در كتب طب سنتي قديم سوس (به معناي ريشهي شيرين بيان) معرفي شده است. از عصاره شيرينبيان و عرق آن همچنين مشروب غيرالكلي فرحبخشي درست ميكنند كه به آن كوكو (coco) ميگويند. برداشت ريشه يا ساقه اين گياه براي مصارف دارويي بايد در سال سوم هنگامي كه برگهاي آن در حال ريختن است، انجام گيرد، زيرا در اين مرحله از رشد گياه ريشه آن حداكثر ماده گليسيريزين را دارد . تيره علف هفتبند اسكنبيل و كاروانكش دو گونهي اين تيره هستند كه در نقاط شني رشد ميكنند. از اسكنبيل براي تثبيت تپههاي شني حاشيه تالاب ميتوان استفاده كرد. تيره سيب زميني تنها گونه اين تيره در منطقه گرگ تيغ(اشك) است كه به خاطر تيغهاي مشهورش به اين نام خوانده ميشود. كاربرد اين گياه در مناطق كويري و خشك در ايجاد حصارهاي طبيعي است. تيره چتريان (جعفري) گونه اي از جنس آنقوزه، گياهي با نام محلي خولگي، خارخروسك و شومانيا از جمله گياهان اين تيره هستند كه در منطقه رويش دارند. تيره قيچ سه گونه از اين تيره در منطقه رشد ميكنند كه شامل اسپند، خارخسك (نخودي) و قيچ ميباشند. اسفند يا اسپند كه در كتب طب سنتي با نام حرمل آمده است و نوعي سداب وحشي است، خاصيت دارويي داشته و دانه آن مخدر است و به عنوان تببر، كاهنده درد معده و در معالجه كرمهاي روده در مردان استفاده ميشود. جوشانده برگ آن براي درمان رماتيسم و ريشه آن براي كشتن برخي از حشرات موذي مفيد است. خارخاسك با نامهاي ديگري همچون شكرهنج و خار سوهك نيز معروف است، براي افزايش شير، از بين بردن انگلهاي شكم، معالجه آبسه، اسهال خوني، درمان اسهال خوني، درمان التهاب روده و برفك دهان و . . . به كار ميرود. قيچ در اغلب نقاط به كل قيچ نيز معروف است و با نامهاي ديگري همچون آقاجي، زرينچو، قرهقان و كچ نيز خوانده ميشود، گياهي است چند ساله به صورت درختچههاي كوچك كه در ارتفاعات مشرف به تالاب از جمله دامنه كوه سياه رويش ميكند. در گذشته اين گياه براي تهيه سوخت و ذغال استفاده ميشد . |
برچسب ها |
منطقه گاو خونی, گردش, گردشگري, پوشش گیاهی, پوشش گیاهی منطقه گاوخونی, باتلاق, تالاب, درباره طبيعت, طبيعت, طبيعت و توريسم, طبيعت گردي |
کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
|
|
War Dreams Super Perfect Body Scary Nature Lovers School Winner Trick Hi Psychology Lose Addiction Survival Acts The East Travel Near Future Tech How Cook Food Wonderful Search Discommend
Book Forever Electronic 1 Science Doors The Perfect Offers Trip Roads Travel Trip Time Best Games Of Shop Instrument Allowedly