مرگ طلای سبز

[kodiak]

مرگ طلای سبز

جنگل های شمال ایران که باقیمانده دوران سوم زمین شناسی است در گرو حفظ و حمایت از آن می باشد .

هر پنج سال ، یک میلیون هکتار از سطح جنگل ها و مراتع کشور تخریب می شود ، آیا وقت آن نرسیده که ویرانه شدن محیط زیست کشورمان را باور کنیم ؟

و در پی یافتن راه حل جدیدی برای نجات آن باشیم ؟

بر اساس آمارها ، یک دهم فرسایش خاک های جهان مربوط به ایران است و اگر روند تخریب خاک در کشور به همین شکل ادامه یابد ، 30 سال آینده تمام زمین های حاصلخیز نابود خواهد شد.

سالانه یک و نیم میلیون هکتار از خاک های مرغوب ایران به بیابان تبدیل می شود در صورتی که برای ایجاد یک سانتی متر از قشر خاک کشاورزی 700 سال زمان لازم است .

طبق آمارهای رسمی در هر ثانیه 360 متر مربع و در هر پنج سال یک میلیون هکتار از سطح جنگل ها و مراتع کشور تخریب می شود و وسعت هشت میلیون هکتار آن ، به 4412 میلیون هکتار کاهش یافته است .

بر اساس معیارهای جهانی چنانچه سطح جنگل های یک کشور کمتر از 25 درصد خاک آن باشد وضعیت محیط زیست در آن کشور بحرانی است، درحالی که سطح پوشش جنگل و مرتع در ایران 775 درصد از مساحت کل کشور است .

وضعیت رودخانه ها و آبهای کشور نیز مطلوب نیست تا آنجا که سفید رود

( ولگای ایران ) ، آلوده ترین رودخانه کشور از نظر وجود سموم کشاورزی است و رودخانه های شمالی کشور در وضعیت بحرانی قرار دارند که نشان از آلودگی شدید با ارزش ترین اکوسیستم آبی ایران یعنی حوزه دریای خزر است ، علاوه بر آن شکار بی رویه حیوانات باعث شده جمعیت 25 درصد از گونه های پستانداران و 11 درصد از گونه های پرندگان ایران روبه انقراض رود .

حفظ و حراست بدون تردید یکی از مهمترین عوامل جلوگیری ازنابودی وتخریب منابع طبیعی است ، امری که تا کنون از سوی دستگاههای مسئول و به خصوص سازمان جنگل ها و مراتع و آبخیزداری و سازمان محیط زیست کمتر مورد توجه قرار گرفته است .

روند تخریب منابع طبیعی و ارزشمند در ایران در حالی شد ت گرفته که در ارتباط با این موضوع تا کنون برنامه جدی و سیاست خاصی از سوی د ستگاههای متولی اتخاذ نشده است و با چنین روندی به نظر می رسد دیگر منابعی برای نسل های آینده باقی نماند .

نتایج بررسی های کارشناسان سازمان بازرسی حاکی از آن است ، که بی توجهی به منابع طبیعی آثار سوء و جبران ناپذیری را در پی دارد که زمینه بیابانی شدن عرصه های منابع طبیعی ، تغییر اقلیم ، حفظ پوشش گیاهی و کاهش ذخیره سفره های آب زیر زمینی ، افزایش آلودگی هوا و بروز مشکلات زیست محیطی ، احتمال بروز سیلاب ، کاهش علوفه مرتعی وخسارت به صنعت دامداری کشور ، تهدید حیات وحش ، گسترش پدیده زمین خواری ، تحمیل هزینه های سنگین کارشناسی برای پیگیری دعاوی ، صرف بخش قابل توجه ای از نیرو و وقت محاکم و دستگاههای اجرایی برای پیگیری موضوعات مربوط را به دنبال دارد.

از دیگر عوامل تخریب خاک و در پی آن ، تخریب جنگل ، تجاوز به جنگل ها و قاچاق چوب ، شخم در جهت شیب ، تخریب مراتع بالا دست و بارش باران های شدید و ... می باشد .

حداقل عمق خاک جنگل 60 سانتی متر است و اگر از این حد کمتر باشد می توان گفت که جنگل مخروبه و غیر قابل احیا است که نمونه آن حسن آباد چالوس است .

از بین رفتن خاک در جنگل زربین حسن آباد چالوس به قدری است که هنگام گذشتن از این منطقه سنگ بستر سفید رنگ پیدا شده است و می توان گفت که چنین جنگلی حتی بعد از هزاران سال احیا نمی شود .

از دیگر تغییرات طبیعی تآثیر گذار در جنگل می توان : باد ، طوفان ،برف ، یخبندان سرمای دیرس و زود رس را نام برد که ممکن است به چرخه زیست طبیعت آسیب وارد کند .

جنگل زربین حسن آباد چالوس تا حد غیر قابل احیا تخریب شده است ولی باید به دیگر مناطق شمالی نیز توجه کرد .

مشکل اصلی درشمال کشور، توسعه نیافتگی است که عاملی برای افزایش تخریب جنگل شده است در جنگل های 8/1 میلیون هکتاری شمال 80 گونه درختی و 50 گونه درختچه ای وجود دارد .

جنگل های شمال به جنگل های هیرکانی یا خزری معروف است که 15 درصد سطح جنگل های کشور و 1/1 درصد مساحت کل کشور را شامل می شود .

در انتظار جشن بزرگ آگاهی مردم از استفاده بهینه این کارخانه عظیم اکسیژن.