بادخور

[Magnum]

بادخور

باد خُور یا " گَردُه نِیسُو " چنانکه به گویش محلی به این پرنده (گَردُه نِیسُو) می‌‌گویند، البته در کوخرد و بخش کوخرد هرمزگان ایران این دو نام رایج است نام: " باد خُور " و همچنین نام: " گَردُه نِیسُو "

پرنده‌ای است کوچک و زیبا، در دشت‌ها و پشتخه‌ها ظاهر می‌‌شود. در تابستان در کنار برکه‌ها و چشمه ‌های آب زیاد دیده می‌‌شود، مانند: چشمه ‌هایدره بست گزو ، او شیرینو و آودون علیو، مناطق کوه جنوب کوخرد و پشتخه‌های نزدیک سدهای آب مانندسد جابرو و سد بز .

در حدود 15 تا 20 سانتیمتر طول دارد، پرهای بخش‌های بالایی بدنش قهوه‌ای ودمی تقریباً سیاه دارد. قسمت زیر بدنش مایل به سفید است. خط سیاهی در وسط دارد که قسمتی از سرش را فراگرفته است. این پرنده زیبا بیشتر در سوراخ درختان و شکاف کوه‌ها ودر طول جویبارها بسر می‌‌برد.

در هنگام وزیدن باد رو به طرف باد می‌‌ایستد و دهنش را باز می‌‌کند که باد به درون او برود، بنا براین پرنده (بادخُور) نامیده شده است، همچنین بعلت کوتاه بودن گردنش ، (گَردُه نِیسُو) نیز نامیده شده است. معمولاً از حشرات تغذیه می‌‌کند. ماده اش از 4 تا 6 تخم می‌‌گذارد. در بیشه‌های مرطوب، پرچین‌های انبوه لانه می‌‌سازد و در نزدیکی زمین درون بوته‌های خار وگزنه کاملاً پنهان می‌‌شود.